Actueel
Derksen maakt Lubach helemaal kapot
Johan Derksen haalt uit naar Arjen Lubach: “Het publiek lacht alleen omdat ze moeten”
Tijdens een recente uitzending van Vandaag Inside spaarden Johan Derksen en Wilfred Genee de inmiddels bekende tv-maker Arjen Lubach niet. De twee mannen – berucht om hun scherpe analyses, ironie en uitgesproken meningen – namen geen blad voor de mond toen zij Lubachs nieuwe programma onder de loep namen.
In hun karakteristieke stijl richtten zij hun pijlen op de manier waarop Lubach zijn publiek probeert te entertainen, waarbij vooral de gebruik van een lachband het mikpunt van spot werd. De kritiek kwam niet alleen scherp, maar ook goed getimed. In een medialandschap waarin authenticiteit steeds belangrijker wordt, lijken de woorden van Derksen en Genee een bredere discussie aan te wakkeren over de staat van satire op de Nederlandse televisie.
Lubachs nieuwe show onder vuur: “Ik lag in een deuk… van plaatsvervangende schaamte”
De kritiek begon met
een ogenschijnlijk luchtige opmerking van Wilfred Genee, die de
discussie aftrapte met de sarcastische opmerking:
“Wat was hij fantastisch,
hè? Iedereen spreekt er schande van!”
Waarop Derksen zonder aarzelen antwoordde:
“Ik lag in een deuk op de
bank. Mijn buren werden er zelfs wakker
van.”
De toon was direct gezet. Het was duidelijk dat de heren het nieuwe
tv-format van Lubach niet serieus namen en zich stoorden aan de
inhoud én presentatie van de show.
Deze openingszin, ogenschijnlijk humoristisch bedoeld, zette de toon voor een gesprek vol ironie, sarcasme en scherpe observaties. De lachband, een veelbesproken onderdeel van Lubachs show, werd vervolgens uitvoerig gefileerd.
“Die lachband is echt een afknapper” – Derksen spaart Lubach niet
Derksen ging diep in
op de lachband,
die volgens hem afbreuk doet aan de geloofwaardigheid van het
programma.
“Die lachband is echt een
grote afknapper,” zei hij.
“Het is alsof je het
publiek niet vertrouwt om zelf te lachen. Dat maakt het
nep.”
Hij
vervolgde:
“Humor moet vanzelf
komen. Een opgelegde lach is geen lach, het is
manipulatie.”
Genee vulde
aan:
“Bij ons zit het publiek
tenminste echt te lachen – niet omdat een knop dat voorschrijft,
maar omdat we iets zeggen wat mensen raakt of
prikkelt.”
De presentatoren benadrukken hiermee dat het verschil tussen échte humor en gescripte, opgelegde vrolijkheid cruciaal is in het huidige tv-landschap.
Vandaag Inside versus Lubach: twee werelden, twee publieken
De discussie ging al
snel verder dan enkel de lachband. Volgens de mannen zit er een
fundamenteel verschil in de manier waarop programma’s als Vandaag Inside en Lubach op Zondag het publiek
benaderen.
Genee stelt:
“Onze kijkers zijn
standvastig. Die kunnen zelf nadenken en hun mening vormen. Ze
hebben geen ‘aanwijzingen’ nodig wanneer ze moeten
lachen.”
Derksen was het
daarmee eens en voegde toe dat de stijl van Lubach meer doet denken
aan een toneelstukje, dan aan spontane televisie.
“Het voelt alsof je naar
een ingestudeerde sketch kijkt. Terwijl televisie juist moet
verrassen, moet ademen met het moment.”
Voor het duo is het duidelijk: authenticiteit wint het altijd van regie. De kijker voelt feilloos aan wanneer iets oprecht is – en wanneer het dat niet is.
De waarde van echte interactie: “Humor moet organisch zijn”
In hun analyse
benadrukken Derksen en Genee dat humor zijn kracht verliest wanneer
het niet voortkomt uit
oprechte interactie met het publiek. Een lachband geeft
niet alleen een onecht gevoel, het breekt ook de band met de
kijker.
Derksen:
“Een grap werkt alleen
als het publiek geraakt wordt. Dat lukt niet met
voorgeprogrammeerde reacties.”
Ze pleiten voor meer
spontaniteit en minder format-beperkingen in tv-programma’s die
zich bezighouden met satire en commentaar.
“De kracht van
Vandaag Inside is juist
dat niets vastligt. Alles ontstaat in het moment. Daardoor is het
echt en voelen kijkers zich verbonden,” aldus Genee.
Lubachs format werkt niet meer in 2025?
Wat deze kritiek extra interessant maakt, is dat Arjen Lubach jarenlang werd gezien als de koning van de Nederlandse satire. Zijn programma’s Zondag met Lubach en later De Avondshow scoorden hoge kijkcijfers, wonnen prijzen en werden geprezen om hun scherpe politieke analyses. Maar volgens Derksen en Genee is het tij gekeerd.
De overstap naar RTL en het gebruik van nieuwe formats lijkt volgens hen geen succes. De toevoeging van elementen zoals een lachband en een gestileerde studio roept bij hen vooral vraagtekens op.
“Misschien is het gewoon niet meer van deze
tijd,” zegt Derksen.
“Kijkers zijn kritischer
geworden. Ze prikken sneller door trucjes heen.”
Kritiek met impact: media moeten weer échte verhalen vertellen
De kritiek van Derksen en Genee reikt verder dan alleen Lubach. Ze raken aan een breder probleem binnen de media: het verlies van oprechtheid in het streven naar perfectie. De drang om content te structureren, te regisseren en te controleren, zorgt volgens hen voor een kloof tussen de makers en het publiek.
Genee:
“Televisie moet weer echt
worden. Niet perfect, niet gepolijst, maar echt. Dáár verlangt de
kijker naar.”
Deze opmerking sluit naadloos aan bij de huidige mediatrends waarin authenticiteit, kwetsbaarheid en rauwe eerlijkheid steeds vaker worden gewaardeerd. Denk aan populaire podcasts, livestreams en formats waarin spontaniteit de boventoon voert.
Wat betekent deze discussie voor de toekomst van satire?
Hoewel Johan Derksen en Wilfred Genee bekend staan om hun uitgesproken meningen, is de inhoud van hun kritiek in dit geval ook een reflectie op het veranderende medialandschap. Satire moet opnieuw haar plaats vinden in een wereld waarin kijkers overspoeld worden met inhoud. Alleen de échte verhalen, met een duidelijke mening en een natuurlijk gevoel voor humor, blijven overeind.
De kracht van Vandaag Inside is dat het controversiële onderwerpen bespreekbaar maakt zonder het publiek te betuttelen. En juist daar lijkt Lubach’s format volgens Derksen de plank mis te slaan.
Conclusie: Derksen en Genee zetten de toon in discussie over echtheid op tv
De scherpe analyse van Johan Derksen en Wilfred Genee over Arjen Lubach’s nieuwe show gaat verder dan een simpele roast. Het is een weerspiegeling van een grotere discussie over de toekomst van televisie, satire en publieksparticipatie.
Lubach’s gebruik van een lachband wordt niet alleen als ouderwets gezien, maar ook als een symbool van verloren authenticiteit. In een tijd waarin kijkers juist op zoek zijn naar échte meningen en spontane gesprekken, kunnen gescripte formats de plank misslaan.
Voor nu blijven Derksen en Genee het geluid van de kritische kijker vertegenwoordigen. Met hun uitgesproken meningen zorgen ze niet alleen voor entertainment, maar ook voor reflectie. En dat maakt Vandaag Inside voorlopig nog een van de weinige plekken op tv waar satire en realiteit elkaar écht ontmoeten.
Klimaatprotest op de A12: balanceren tussen bewustwording en bereikbaarheid
Op zaterdag staat er opnieuw een grootschalige actie gepland in Den Haag. Vanaf het middaguur willen deelnemers aan een klimaatinitiatief aandacht vragen voor een duurzamer beleid rondom energievoorziening. De gekozen locatie? De A12, een van de belangrijkste verkeersaders in Nederland. Voor veel mensen roept dat vragen op: hoe combineren we het recht om je stem te laten horen met het belang van bereikbaarheid, veiligheid en dagelijkse routines?
Toenemende drukte rond de A12: zorgen over bereikbaarheid
De A12 vormt een essentieel onderdeel van het Nederlandse wegennet en is dagelijks het toneel van intensief verkeer. Veel forenzen, logistieke dienstverleners en zorgmedewerkers gebruiken deze route om op hun bestemming te komen. Het afsluiten van deze weg, zelfs tijdelijk, kan daarom verstrekkende gevolgen hebben.
Bij eerdere demonstraties zagen we al dat verkeershinder direct voelbaar was in omliggende steden zoals Rijswijk, Pijnacker-Nootdorp en Leidschendam-Voorburg. Alternatieve routes zoals de A4, N14 en de binnenwegen in de regio raakten snel overbelast, wat leidde tot langere reistijden en frustratie onder weggebruikers.
Steeds meer betrokkenheid, ook vanuit andere sectoren
Voor deze geplande actie hebben zich niet alleen milieuactivisten aangesloten. Ook een aantal zorgmedewerkers geeft aan zich te willen inzetten voor een betere toekomst en ondersteunt het initiatief. De betrokkenheid vanuit verschillende beroepsgroepen laat zien dat het thema duurzaamheid leeft in brede lagen van de samenleving.
Toch roept deze deelname ook vragen op. Wat gebeurt er als hulpdiensten of zorgverleners door de actie niet op tijd op hun bestemming kunnen komen? In een tijd waarin bereikbaarheid van zorg en veiligheid hoog op de agenda staan, is het belangrijk dat demonstraties zo worden georganiseerd dat ze maatschappelijke functies niet onnodig hinderen.
Een duidelijke boodschap, maar over de vorm bestaat discussie
De kernboodschap van de actievoerders is helder: zij willen dat er kritisch wordt gekeken naar de financiële ondersteuning van sectoren met een hoge milieu-impact. Veel Nederlanders steunen dit streven in de basis. De wens om duurzamer te leven en te investeren in een toekomstbestendige samenleving is breed gedragen.
Toch ligt het vormgegeven protest gevoelig. Herhaalde blokkades van grote verkeerswegen roepen bij een groeiende groep mensen onbegrip en irritatie op. Niet omdat ze de zorgen niet delen, maar omdat de gekozen vorm hun dagelijkse leven verstoort. Er ontstaat spanning tussen sympathie voor het doel en weerstand tegen de aanpak.
Waarom sommige vormen van actie op weerstand stuiten
Het is belangrijk dat maatschappelijke initiatieven zichtbaar zijn. Maar wanneer acties zich richten op plekken die cruciaal zijn voor het functioneren van het land, zoals snelwegen of toegangswegen tot steden, raken ze ook mensen die niets met het beleid of de besluitvorming te maken hebben.
Voor bewoners, ouders met kinderen in de auto, werknemers met belangrijke afspraken en bezoekers van ziekenhuizen kan een blokkade letterlijk en figuurlijk een obstakel vormen. De vraag die dan speelt: hoe kan bewustwording worden gecreëerd zonder het dagelijks leven van duizenden mensen onnodig te belasten?
Toegenomen aandacht vanuit de politiek
Ook op landelijk niveau groeit de discussie over de impact van dergelijke acties. Burgemeester Jan van Zanen van Den Haag heeft het voorstel gedaan om een proefproject te starten waarbij duidelijke regels worden gesteld voor protesten die het verkeer op hoofdwegen beïnvloeden. Het voorstel kreeg brede steun vanuit de Tweede Kamer.
Hoewel het nog onduidelijk is of de nieuwe richtlijnen al tijdens het aankomende protest van kracht zullen zijn, is het signaal helder: er wordt gekeken naar een balans tussen het recht om te demonstreren en het belang van openbare orde en veiligheid.
Wat denkt het publiek?
Op online platformen, in nieuwsreacties en via gesprekken op straat valt op dat veel mensen begrip hebben voor de milieuboodschap, maar vragen stellen bij de uitvoering ervan. Steeds vaker wordt gepleit voor protestvormen die anderen niet in de knel brengen.
De roep om respectvolle, toegankelijke en inclusieve manieren van actievoeren klinkt steeds luider. Inwoners van de regio geven aan zich zorgen te maken over hun reistijd, bereikbaarheid en persoonlijke veiligheid tijdens deze grootschalige demonstraties.
Hoe kun je actievoeren zonder overlast te veroorzaken?
Er zijn diverse manieren om maatschappelijke thema’s op de kaart te zetten, zonder dat anderen daar hinder van ondervinden. Denk aan vreedzame demonstraties op centrale pleinen, publiekscampagnes via sociale media of het opstarten van petities. Daarnaast kunnen gesprekken met beleidsmakers en deelname aan inspraakmomenten in gemeentelijke raden ook waardevolle wegen zijn.
Deze vormen van actie zijn niet alleen minder verstorend, maar kunnen bovendien effectiever zijn in het opbouwen van maatschappelijk draagvlak. Mensen raken eerder overtuigd door dialoog dan door verstoring van hun dag.
Duurzaamheid vraagt om samenwerking, niet om polarisatie
De overgang naar een duurzamere samenleving is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Beleidsmakers, bedrijven én burgers spelen hierin een rol. Verandering gaat niet vanzelf, maar ontstaat juist wanneer er ruimte is voor wederzijds begrip en samenwerking.
Daarom is het essentieel dat protestvormen worden gekozen die bijdragen aan verbinding in plaats van verdeeldheid. Juist in een tijd waarin het klimaatvraagstuk urgenter wordt, is het van groot belang dat het gesprek open blijft – en niet wordt overschaduwd door de vorm waarin het wordt gevoerd.
Wat als je zaterdag onderweg moet zijn?
Voor inwoners van Den Haag en omliggende gemeenten is het verstandig om zaterdag goed voorbereid de weg op te gaan. De kans op vertragingen is aanwezig, en alternatieve routes kunnen drukker zijn dan gebruikelijk.
Het gebruik van apps zoals Flitsmeister, Google Maps of de verkeersinformatie van de ANWB wordt aangeraden om files te vermijden. Ook kan het openbaar vervoer een uitkomst bieden als alternatief voor de auto.
Wie geen dringende afspraak heeft, kan overwegen om de stad tijdelijk te mijden of buiten de piektijden te reizen.
Conclusie: ruimte voor protest, met oog voor elkaar
In Nederland is het recht om een mening te uiten en te demonstreren een groot goed. Tegelijkertijd is het belangrijk dat dit recht wordt uitgeoefend met respect voor medeburgers, infrastructuur en maatschappelijke diensten.
Protesten die plaatsvinden op drukke verkeerswegen kunnen impactvol zijn, maar brengen ook risico’s met zich mee. Om echt verandering teweeg te brengen, is het cruciaal dat het publiek zich betrokken blijft voelen – en zich niet buitengesloten of belemmerd ervaart.
De sleutel tot duurzame verandering ligt in samenwerking, respect en constructieve dialoog. Alleen op die manier kunnen we bouwen aan een toekomst waarin zowel mensen als planeet centraal staan.