Actueel
De heilige voorwerpen in de kist van paus Franciscus
In de laatste dagen van zijn leven maakte paus Franciscus, geliefd over de hele wereld om zijn nederigheid en compassie, een keuze die zijn hele pontificaat samenvat. Zelfs in de d00d wist hij af te wijken van eeuwenoude Vaticaanse tradities – niet uit rebellie, maar uit oprechte overtuiging. Zijn begrafenis, gepland voor zaterdag 26 april op het Sint-Pietersplein, zal geen pompeus afscheid zijn. In plaats daarvan wordt het een sobere en betekenisvolle ceremonie, doordrenkt van symboliek en persoonlijke elementen die iets vertellen over de man die Jorge Mario Bergoglio was.
Een paus van het volk – tot het einde
Paus Franciscus 0verleed op maandag op 88-jarige leeftijd, na complicaties veroorzaakt door een beroerte en hartfalen. Hij had wekenlang gevochten tegen een zware longontsteking en leek zich langzaam te herstellen. Toch verslechterde zijn toestand plotseling. In zijn laatste uren sprak hij zijn dankbaarheid uit tegen zijn persoonlijke verpleger Massimiliano Strappetti – een man die hem trouw bijstond tijdens zijn zwaarste momenten. “Bedankt dat je me terug naar het plein hebt gebracht,” waren zijn laatste woorden. Een verwijzing naar de rit in de pausmobiel op Paaszondag, zijn laatste verschijning in het openbaar.
Die rit was symbolisch en spontaan. Franciscus twijfelde nog of hij het fysiek aan zou kunnen, maar wilde dicht bij de mensen zijn. Daar, tussen de gelovigen op het Sint-Pietersplein, zwaaiend naar kinderen en zegenend met een vermoeide glimlach, nam hij onbewust al afscheid. Het was typerend voor zijn hele pontificaat: dichtbij het volk, eenvoudig en vol toewijding.
Zijn laatste rustplaats: een bewuste breuk met de traditie
Wat volgde na zijn 0verlijden was allesbehalve traditioneel. Waar eerdere pausen vaak werden bijgezet in monumentale, driedubbele d00dskisten van cipreshout, lood en eiken, koos Franciscus voor eenvoud. Zijn kist is van onbewerkt hout, bekleed met een dunne laag zink – een bewuste keuze die zijn toewijding aan nederigheid onderstreept. Geen fluweel, geen gouden details. Slechts een houten doos, waarin zijn lichaam in alle rust ligt.
Op foto’s die het Vaticaan verspreidde, is te zien hoe Franciscus vredig ligt opgebaard. Hij draagt rode liturgische gewaden, symbool voor het martelaarschap van Christus. In zijn handen ligt een rozenkrans, zachtjes gevouwen. Naast hem zijn enkele betekenisvolle voorwerpen gelegd: zijn pauselijke mijter, zijn staf en een set munten geslagen tijdens zijn pausdom. Ook bevat de kist een ‘rogito’ – een verzegeld document waarin zijn levensloop en pontificaat worden samengevat. Aan zijn vinger zit de Vissersring, traditioneel een symbool van pauselijke autoriteit. Deze ring zal na de ceremonie ritueel worden gebroken, om het einde van zijn ambt te markeren.
Geen publieke opbaring, wel persoonlijke r0uw
In tegenstelling tot eerdere pauselijke uitvaarten, waarbij het lichaam van de paus werd opgebaard op een verhoging in de Sint-Pietersbasiliek, kiest het Vaticaan ditmaal voor intimiteit. Franciscus zal vanaf woensdag wel te zien zijn in de basiliek, maar niet op een katafalk. Zijn kist staat op vloerniveau, zodat bezoekers hem op gelijke hoogte kunnen groeten. Vlakbij brandt een paaskaars – het stille symbool van geloof, licht en hoop.
Wat ook opvalt: Franciscus zal niet worden bijgezet in de traditionele pauselijke crypte onder de Sint Pieter. In plaats daarvan kiest hij voor een eenvoudiger graf in de Basiliek van Santa Maria Maggiore, een bedevaartsoord in het hart van Rome waar hij vaak te vinden was. Deze keuze bevestigt nogmaals zijn wens om een paus onder de mensen te blijven, ook na de d00d.
Wie was Massimiliano Strappetti?
De man aan wie Franciscus zijn laatste woorden richtte, Massimiliano Strappetti, is zelf geen publieke figuur. Toch speelde hij een sleutelrol in de laatste jaren van de paus. Strappetti, een ervaren verpleegkundige, werkte eerder op de intensive care van het Gemelli-ziekenhuis in Rome. Door zijn kalme aard en deskundigheid werd hij door maar liefst drie pausen vertrouwd: Johannes Paulus II, Benedictus XVI en uiteindelijk Franciscus zelf. In 2022 werd hij benoemd tot persoonlijk gezondheidsadviseur van de paus.
Strappetti’s Facebookpagina is eenvoudig, gevuld met foto’s van familie en zijn favoriete voetbalclub Lazio. Geen verwijzingen naar zijn werk, geen publieke profilering. Juist die bescheidenheid maakte hem zo geliefd bij Franciscus, die zelf allergisch was voor uiterlijk vertoon. Hun band ging verder dan zorg – er was wederzijds respect en vriendschap. En dat maakt het des te betekenisvoller dat Strappetti de laatste woorden van de paus mocht horen.
Een begrafenis die zijn leven weerspiegelt
De uitvaart van paus Franciscus zal plaatsvinden op zaterdag 26 april om 10.00 uur lokale tijd. De ceremonie wordt gehouden op het Sint-Pietersplein en geleid door kardinaal Kevin Joseph Farrell, de huidige camerlengo. Tienduizenden pelgrims worden verwacht, evenals staatshoofden, geestelijken en mensen uit alle hoeken van de wereld. Toch zal het geen bombastisch afscheid worden, maar een ingetogen eerbetoon.
Tijdens de ceremonie zal de Litanie der Heiligen worden gezongen, en na afloop zal de kist worden overgebracht naar de Basiliek van Santa Maria Maggiore. Daar zal Franciscus ter ruste worden gelegd – in lijn met zijn wens om begraven te worden op een plek waar hij zich thuis voelde.
Zijn laatste les: eenvoud als kracht
Tot het laatste moment bleef paus Franciscus trouw aan zijn waarden: soberheid, mededogen en dienstbaarheid. Hij gaf de voorkeur aan kleine gebaren boven grote woorden. Hij leefde dicht bij het volk, at eenvoudige maaltijden, reed in een Fiat en woonde in een eenvoudig appartement in plaats van het pauselijk paleis. Voor hem was nederigheid geen modewoord, maar een levenshouding.
Zijn begrafenis is daar een verlengstuk van. Geen luxe, geen glimmende kist, geen dure processies – alleen een man, een missie, en een diepe liefde voor de wereld die hij diende. Zijn graf mag dan bescheiden zijn, maar zijn nalatenschap is groots.
De kracht van symboliek
De kist van paus Franciscus is niet zomaar een houten doos. Het is een symbool. Een stille getuigenis van hoe iemand tot het einde toe trouw kan blijven aan zijn principes. Zijn laatste rustplaats is niet zomaar een graf. Het is een herinnering aan wat leiderschap werkelijk kan zijn: zacht, luisterend, dienend. En de voorwerpen in zijn kist – de rozenkrans, de ring, de munten – vertellen het verhaal van een paus die zijn taak met toewijding vervulde.
In een tijd van opsmuk en verdeeldheid blijft zijn nalatenschap helder: wees menselijk, wees eerlijk, wees eenvoudig. Daarmee blijft Franciscus, zelfs in de dood, een gids voor miljoenen. Niet alleen als paus, maar als mens.
“De Hanslers: van de Piste naar de Playa” begint als hit, maar komt nu in zwaar weer: waarom de sfeer rond de realityserie volledig is omgeslagen
Toen SBS hun nieuwe realityserie De Hanslers: van de Piste naar de Playa aankondigde, besloot de zender groot uit te pakken. Overal verschenen teasers, korte fragmenten en voorproefjes die kijkers nieuwsgierig moesten maken. En dat lukte. De eerste twee afleveringen trokken direct meer dan een miljoen kijkers – een droomstart voor ieder nieuw tv-format. Maar nu, enkele weken later, is er een compleet andere sfeer ontstaan. De serie, die bedoeld was als luchtig familievermaak, is veranderd in het middelpunt van een groeiend debat.
SBS neemt gas terug: commotie moet worden gedempt
Waar de zender in eerste instantie volop promotiemateriaal deelde, is de toon nu anders. Presentator Beau van Erven Dorens vertelde in zijn talkshow dat RTL Tonight geen beelden meer ontvangt van De Hanslers. Talpa, het mediabedrijf achter SBS, zou bewust hebben gekozen om geen nieuwe fragmenten meer te verspreiden.
Beau benadrukte dat de kijkcijfers voorlopig nog sterk zijn – gemiddeld zo’n 750.000 per aflevering – maar dat de zender de behoefte heeft om de rust rond het programma terug te brengen. De serie wordt namelijk al weken besproken in columns, talkshows en op sociale media, en die gesprekken zijn lang niet altijd positief. Vooral één van de hoofdpersonen, Monique Hansler, ligt onder een vergrootglas.
Het besluit om geen nieuw beeldmateriaal meer te delen lijkt dus een strategische keuze: de focus weghalen bij de online commotie en voorkomen dat de situatie verder oplaait.
De groeiende kritiek op Monique Hansler
Waar Monique in het begin van de serie nog werd gezien als een krachtige, directe moederfiguur, is de publieke opinie inmiddels verschoven. Haar houding in de afleveringen roept steeds meer vragen op. Sommige kijkers vinden haar opmerkingen scherp, anderen vinden haar te bepalend of confronterend.
Columniste Angela de Jong schreef dat Monique zich in de serie soms dominant opstelt en daarmee de toon van het programma aanzienlijk beïnvloedt. Volgens haar is de luchtige sfeer die eerdere realityseries – zoals Winter Vol Liefde – zo geliefd maakte, grotendeels verdwenen. De Jong stelt dat de nadruk in De Hanslers steeds meer is komen te liggen op onderlinge spanning, en minder op warmte of humor.
Deze kritiek wordt breed gedeeld door kijkers, die online aangeven dat ze zich ongemakkelijk voelen bij bepaalde scènes. Wat begon als een gezellige familiesoap, voelt nu meer als een serie waarin confrontaties centraal staan.
De serie slaat een andere toon aan
In gesprekken bij Beau vertelde Angela de Jong dat de realityserie anders is uitgepakt dan veel kijkers hadden verwacht. De sfeer zou veranderen van luchtig en vrolijk naar zwaar en soms zelfs ongemakkelijk. Volgens De Jong lijkt het alsof Monique regelmatig probeert de controle te houden over haar gezin, zowel in gesprekken als in beslissingen die anderen nemen. Dat zorgt soms voor momenten die voor de kijker onprettig zijn om te zien.
De charmante chaos van een drukke familie – doorgaans een geliefd element in realityseries – heeft nu plaatsgemaakt voor scènes waarin irritatie en spanning de boventoon voeren. En dat heeft effect: kijkers ervaren minder ontspanning en meer ongemak wanneer ze naar de afleveringen kijken.
Dochter Denise: van sprankelend middelpunt naar stille bijrol
Een van de meest besproken ontwikkelingen binnen de serie is de verandering in de houding van dochter Denise. In de eerste afleveringen werd zij gezien als een vrolijke, spontane persoonlijkheid. Ze bracht luchtigheid in de soms chaotische dynamiek en werd al snel geliefd bij het publiek.
Maar naarmate de afleveringen vorderden, lijkt die spontaniteit te zijn verdwenen. Denise oogt stiller, terughoudender en minder zelfverzekerd. Beau van Erven Dorens noemde de situatie zelfs “zorgwekkend om te zien”, omdat Denise steeds meer naar de achtergrond lijkt te verdwijnen.
Angela de Jong zei hierover dat Denise zichtbaar worstelt met de manier waarop haar moeder zich opstelt. Volgens haar is de verandering in Denises gedrag niet te missen, en dat roept veel reacties op bij kijkers, die zich afvragen hoe het achter de schermen met haar gaat.
Waarom SBS het promotiebeleid aanpast
Het besluit om geen nieuw beeldmateriaal meer te verspreiden, lijkt dus niet toevallig genomen. SBS lijkt voorzichtig te willen opereren in een situatie waarin het gesprek rond de serie niet meer over humor, vakantieavonturen en familiedynamiek gaat, maar vooral over kritiek op één persoon en de impact daarvan op de anderen in de serie.
De zender wil waarschijnlijk voorkomen dat de discussie verder escaleert. Een realityshow hoort bij voorkeur te zorgen voor herkenbare emoties en lichte spanning, niet voor aanhoudend maatschappelijk debat over persoonlijke interacties binnen een familie.
Door minder zichtbaar te zijn met promotie, hoopt SBS dat er minder voer is voor speculatie en dat de aandacht weer meer op de afleveringen zelf komt te liggen, in plaats van op de reacties eromheen.
De dunne lijn tussen entertainment en ongemak
Realitytelevisie is populair omdat het echte momenten laat zien. Maar dat betekent ook dat makers en zenders moeten balanceren tussen authenticiteit en kijkcomfort. In het geval van De Hanslers lijkt die balans op dit moment verstoord.
Kijkers geven aan dat de botsingen in de serie niet meer voelen als herkenbare familiefricties, maar als situaties die emotioneel zwaar aanvoelen. De lichte toon van het begin is vervangen door fragmenten waarin frustratie en spanning meer aanwezig zijn dan humor of liefde.
Veel fans schrijven online dat ze nog steeds kijken, maar steeds meer uit nieuwsgierigheid dan uit plezier. Anderen zijn afgehaakt omdat de serie hen een ongemakkelijk gevoel geeft.
Hoe kijkers reageren op de huidige situatie
Op sociale media wordt veel gesproken over hoe De Hanslers is veranderd. Waar in het begin volop werd gelachen om de drukke, soms chaotische Hansler-familie, overheerst nu bezorgdheid. Veel mensen schrijven dat ze hopen dat het goed gaat met Denise, en dat ze het moeilijk vinden om bepaalde fragmenten te bekijken.
Sommige kijkers vinden dat SBS juist transparant moet blijven en alles moet blijven tonen, omdat dat hoort bij realitytelevisie. Maar anderen vinden dat de zender verantwoordelijk moet omgaan met wat het uitzendt – zeker als zichtbare spanning impact lijkt te hebben op betrokkenen.
Wat betekent dit voor de toekomst van de serie?
De grote vraag is nu hoe De Hanslers zich verder zal ontwikkelen. Als de kritiek aanhoudt, kan SBS voor een belangrijke keuze komen te staan: doorzetten in de huidige stijl of terugkeren naar de luchtige toon waar kijkers aanvankelijk zo enthousiast over waren.
Mogelijk zal de productie proberen meer balans te brengen in het verhaal en te focussen op humor, warmte en familiedynamiek. Maar dat vraagt om een subtiele aanpak, zeker nu het publiek zo scherp meekijkt.
Succes en kritiek kunnen hand in hand gaan
De Hanslers laat zien dat realitysucces niet alleen draait om hoge kijkcijfers. Een serie kan veel aandacht krijgen, maar ook zwaar belast worden door aanhoudende kritiek. Wat begon als een ontspannen familieserie is nu uitgegroeid tot een onderwerp van discussie, waarbij emoties en meningen elkaar afwisselen.
Zolang SBS geen duidelijkheid geeft over hoe het verder wil met de serie, zal de discussie blijven doorgaan. Eén ding staat vast: De Hanslers heeft, ondanks alle ophef, een blijvende indruk achtergelaten—en de kijkers blijven voorlopig geboeid toekijken.