Actueel
Daan en Tyrone doen heftige vangst in Bureau Maastricht: ´Mag ik effe mijn moeder bellen?´
In de nieuwste aflevering van Bureau Maastricht wordt een spannend moment vastgelegd wanneer agenten Daan en Tyrone, samen met Ewout Genemans, een jongen aanpakken bij een bekende overlastplek in de stad. Bij hun controle van de jongen, die verdacht gedrag vertoont, stuiten ze op een onverwachte vondst: acht tanks met lachgas in de kofferbakken van twee auto’s.
Paniek en ontkenning
De jongen, die druk bezig lijkt te zijn bij de kofferbakken wanneer de politie arriveert, reageert direct door de auto’s op slot te doen. Daan merkt iets verdachts op en besluit de situatie nader te onderzoeken. De jongen, zichtbaar nerveus, ontkent alles. “Wat was je aan het doen daar achterin?” vraagt Daan. “Niks,” antwoordt de jongen snel, maar de spanning is duidelijk voelbaar.
Kofferbakken open en lachgas gevonden
Na enige aarzeling en zenuwachtig gedrag, opent de jongen uiteindelijk de kofferbakken op verzoek van de agenten. Daar treffen Daan en Tyrone maar liefst acht tanks met lachgas aan. “Ja, jongen, ik denk wel dat we een probleem hebben nu,” zegt Daan droogjes, en de situatie wordt al snel ernstiger. De jongen beweert dat hij gedwongen werd om de tanks te vervoeren, maar kan geen concrete details geven over de opdrachtgevers.
Verwarde verdachte
Naarmate de spanning toeneemt, wordt het duidelijk dat de jongen zich steeds meer in de problemen voelt. Hij roept meerdere keren dat de auto’s niet van hem zijn en dat hij niet meer durft te praten. “Mag ik mijn moeder even bellen?” vraagt hij nog, maar dat verzoek wordt afgewezen door de agenten. Daan en Tyrone benadrukken dat hij op dit moment geen rechten heeft om contact op te nemen.
Veroordeling en straf
Uiteindelijk wordt de jongen meegenomen naar het bureau, waar hij niet alleen zijn zenuwen maar ook de gevolgen van zijn acties onder ogen moet zien. Hij wordt veroordeeld tot een werkstraf van 80 uur, en het blijkt dat hij in totaal 24 kilo lachgas bij zich had. De agenten tonen weinig medelijden, ondanks de paniek van de verdachte, en geven aan dat zijn gedrag weinig effect heeft op de uitkomst van de situatie.
Bureau Maastricht is elke dinsdag om 20:30 uur te zien bij RTL 4, waarin de agenten continu geconfronteerd worden met onverwachte en soms gevaarlijke situaties.
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”