Actueel
Catherine Keyl: ”Ze heeft nog maar enkele maanden te leven”

Catherine Keyl heeft met verdrietig nieuws naar buiten gebracht dat haar zusje Marjolijn lijdt aan long- en botk*nker en naar verwachting nog slechts enkele maanden te leven heeft. In een openhartig interview met Weekend vertelt de televisiepresentatrice hoe zij deze moeilijke periode beleeft en zich voorbereidt op het onvermijdelijke afscheid.
Sterke band in moeilijke tijden 🫂💕
Catherine bezoekt haar zusje maar liefst drie keer per week. Ze benadrukt hoe belangrijk deze momenten zijn, zowel voor haar als voor Marjolijn. “Ik ben een realist: ik zal ermee moeten leren leven dat ze er binnenkort niet meer is. Dat is nu eenmaal zo,” zegt Catherine.
De regelmatige bezoeken hebben hun band versterkt, iets waar Catherine veel kracht uit put. “Ze vindt het heel leuk dat ik steeds langskom, dan is ze echt blij. Want anders ga ik ook niet zo vaak. Dat vind ik heel fijn. Onze band is absoluut versterkt,” vertelt ze.
Realistisch en krachtig 🌟💬
Volgens Catherine deelt haar zusje dezelfde nuchtere kijk op haar situatie. “Zij is ook realistisch. Ze zegt: ‘Ik ben erg z!ek en het gaat binnenkort aflopen. Dat is hoe het is.’” Die acceptatie biedt hen beiden een zekere mate van rust, al maakt dat het verdriet niet minder.
“Het is hartverscheurend,” erkent Catherine, “maar we weten allebei dat het einde nabij is. We proberen die laatste tijd samen zo waardevol mogelijk te maken.”
Een vergelijking met afscheid nemen van een geliefde hond 🐾💔
In het interview deelt Catherine een persoonlijke anekdote om te beschrijven hoe ze met dit naderende verlies omgaat. “Misschien is het een rare vergelijking, maar ik had ooit een hond waar ik heel gek op was. Hij was al heel oud, en ik had me erop voorbereid dat hij zou overlijden. Maar toen hij uiteindelijk stierf, was ik volledig de weg kwijt,” vertelt ze.
Met haar zusje voelt het verlies nóg intenser, legt Catherine uit. “Ik ken mijn zusje natuurlijk mijn hele leven. Er zijn zoveel dingen die je samen deelt. De nieuwe generatie, haar kinderen, kennen onze verhalen natuurlijk niet. Dat voelt vreemd. Mijn ouders en mijn andere zus zijn er niet meer. Marjolijn is nog de enige met wie ik herinneringen kan delen.”
Herinneringen koesteren 📖❤️
Catherine benadrukt hoe belangrijk herinneringen zijn in deze fase van hun leven. Samen halen ze anekdotes op uit het verleden en proberen ze nog zoveel mogelijk waardevolle momenten samen door te brengen. Deze herinneringen bieden Catherine troost en een manier om haar zusje te blijven gedenken, zelfs wanneer ze er niet meer is.
“Ik denk constant aan haar,” geeft Catherine toe. “Maar ik kan het tot nu toe wel handelen. Ik weet dat ik deze tijd moet koesteren, want straks zijn dit de momenten die me kracht geven.”
Steun van het publiek 🙏🌟
Het nieuws over de z!ekte van Marjolijn raakt niet alleen Catherine en haar familie, maar ook haar vele fans en volgers. Catherine wordt overspoeld met steunbetuigingen en hartverwarmende reacties van mensen die met haar meeleven in deze zware periode.
“De warmte en steun die we ontvangen, betekent ontzettend veel voor ons,” vertelt Catherine. “Het geeft kracht om te weten dat zoveel mensen met ons meeleven.”
Samen sterker 🫶🌈
Ondanks de zware omstandigheden benadrukt Catherine dat ze probeert sterk te blijven voor haar zusje. “We hebben een bijzondere band, en dat geeft me de kracht om door te gaan,” zegt ze. “Deze tijd is kostbaar, en ik wil er alles aan doen om ervoor te zorgen dat Marjolijn zich omringd voelt door liefde.”
Catherine’s openhartigheid en realisme bieden een krachtig voorbeeld van hoe familie elkaar kan steunen in tijden van verdriet en verlies. Haar verhaal is een herinnering aan het belang van verbinding en liefde, zelfs in de meest uitdagende momenten.
We wensen Catherine en Marjolijn veel sterkte en liefde in deze moeilijke tijd. ❤️🌹

Actueel
Beelden: Frans Timmermans barst los op partijcongres en verliest volledig zijn zelfbeheersing

Frans Timmermans roept op tot eenheid: “Houd elkaar vast, laat elkaar niet los”
Het congres van GroenLinks-PvdA stond dit weekend in het teken van verbinding, reflectie en soms stevige discussie. Het was vooral de toespraak van partijleider Frans Timmermans die indruk maakte. In een opvallend persoonlijke en warme speech riep hij zijn achterban op om de rijen gesloten te houden. Zijn boodschap: juist in een tijd van verdeeldheid is het belangrijk om samen koers te houden.
Zijn woorden kwamen op een belangrijk moment. De partij werkt aan een gezamenlijke identiteit, terwijl er binnen de achterban uiteenlopende standpunten leven over internationale kwesties, zoals de situatie in het Midden-Oosten. De zaal reageerde zichtbaar betrokken; er klonk zowel enthousiasme als een nadenkende stilte.
Motie over Israël zet discussie op scherp
De aanleiding voor de nadruk op eenheid was een motie van Kamerlid Kati Piri, die pleitte voor het tijdelijk stopzetten van wapenleveranties aan Israël. De motie kreeg steun van 35 partijleden, maar haalde uiteindelijk geen meerderheid.
Het onderwerp raakte een gevoelige snaar binnen de partij. Voorstanders van de motie benadrukten dat Nederland trouw moet blijven aan internationale mensenrechten en het humanitair oorlogsrecht. Tegenstanders wezen juist op het belang van duurzame samenwerking met bondgenoten en waarschuwden voor mogelijke diplomatieke gevolgen.
Het debat liet zien dat GroenLinks-PvdA, als fusiepartij, nog steeds zoekt naar een manier om idealisme en politieke realiteit te combineren. Veel leden spraken na afloop over de uitdaging om beide perspectieven recht te doen.
Bekende namen mengen zich in het debat
De discussie werd extra beladen doordat oud-politici zoals Lodewijk Asscher, Job Cohen en Ad Melkert zich mengden in het gesprek. Zij benadrukten dat Israël het recht heeft om zichzelf te verdedigen en waarschuwden voor onbedoelde consequenties van een wapenstop.
Hun inbreng gaf het debat extra gewicht. Het maakte duidelijk dat de kwestie niet alleen speelt in de Tweede Kamer, maar ook binnen de bredere achterban. Sommige leden riepen op tot een compromis waarin zowel principiële waarden als praktische overwegingen een plaats krijgen, terwijl anderen pleitten voor een heldere, scherpe positionering.
Botsende overtuigingen binnen de partij
Timmermans gebruikte zijn toespraak om het spanningsveld te benoemen. Volgens hem staat Nederland voor internationale rechtsprincipes en moet het consequent zijn in de manier waarop het omgaat met landen die verdragen schenden. “Wie zich niet aan afspraken houdt, zou geen wapens moeten ontvangen,” aldus de partijleider.
Zijn woorden werden door veel aanwezigen positief ontvangen, maar ze zorgden ook voor debat over de praktische uitvoering. Hoe ver kan een land gaan zonder de eigen veiligheid en internationale relaties te schaden? Het werd duidelijk dat GroenLinks-PvdA worstelt met de vraag hoe idealen te combineren zijn met geopolitieke realiteit.
Oproep tot dialoog en wederzijds respect
Timmermans erkende de verschillen, maar benadrukte dat deze niet tot blijvende verdeeldheid mogen leiden. “Blijf elkaar zien, blijf met elkaar in gesprek, ook wanneer je het niet eens bent,” riep hij de zaal toe. Hij legde uit dat wederzijds respect de basis vormt voor samenwerking en dat dit essentieel is om als partij vooruit te komen.
De woorden riepen een zichtbare reactie op. Sommige leden knikten instemmend, anderen luisterden in stilte, alsof ze de boodschap eerst moesten laten bezinken.
Een emotioneel moment
Het meest besproken fragment van de dag was het moment waarop Timmermans zijn stem verhief en, zichtbaar geraakt, zei:
“Wij zijn de sociale meerderheid in Nederland. Houd elkaar vast en laat elkaar nooit los!”
De zaal reageerde met applaus en enkele aanwezigen kregen tranen in de ogen. Voor veel leden voelde dit als een krachtig signaal van leiderschap en verbondenheid.
Toch waren er ook leden die de emotie als heftig ervoeren en zich afvroegen of deze stijl nieuwe kiezers wel aanspreekt. Het congres werd daarmee een spiegel van de partij: eensgezind in de wens om vooruit te gaan, maar divers in toon en stijl.
Reacties op sociale media
Zoals vaak het geval is, verplaatste de discussie zich al snel naar sociale media. Op X en Facebook deelden leden en kiezers hun mening over de toespraak. Sommigen prezen de menselijke toon van Timmermans en noemden zijn woorden “inspirerend en verbindend.” Anderen vroegen zich af of de emotie niet te zwaar aangezet was voor een partij die kiezers wil winnen met inhoudelijke standpunten.
Opvallend was dat veel berichten duizenden keren werden gedeeld, wat laat zien dat de speech ook buiten de partij een snaar heeft geraakt. Journalisten en commentatoren analyseerden de stijl van Timmermans en vroegen zich af of deze aanpak op lange termijn meer kiezers kan aantrekken.
Electoralere realiteit
De partij staat voor de uitdaging om kiezers te binden in een tijd waarin concurrenten met eenvoudige, directe taal veel steun weten te vergaren. De emotionele stijl van Timmermans kan zowel een kracht als een risico zijn. Het kan sympathie oproepen bij kiezers die verlangen naar menselijkheid in de politiek, maar ook scepticisme bij wie liever een zakelijk en pragmatisch verhaal hoort.
Politieke tegenstanders grepen de gelegenheid aan om de eigen standpunten te benadrukken. Zo werd de discussie over wapenleveranties direct onderdeel van het bredere verkiezingsdebat.
Op zoek naar balans
De centrale uitdaging voor GroenLinks-PvdA blijft het vinden van de juiste balans tussen idealisme en politieke haalbaarheid. Leden gaven na afloop aan dat het gesprek hierover belangrijk is voor de geloofwaardigheid van de partij. Het congres liet zien dat er ruimte is voor dialoog, maar dat die dialoog zorgvuldig gevoerd moet worden om een breuk in de achterban te voorkomen.
Vooruitblik: cruciale maanden
De komende maanden worden cruciaal. Met verkiezingen op komst is het van belang dat GroenLinks-PvdA een duidelijke koers communiceert die zowel de eigen achterban als twijfelende kiezers aanspreekt. Timmermans lijkt met zijn toespraak de eerste stap te hebben gezet naar een verhaal dat gaat over verbinding en gedeelde waarden.
De vraag blijft of dat genoeg is om de partij stabiel te houden én te laten groeien. Voor nu overheerst de indruk dat de leden zich gehoord voelen en dat de oproep tot eenheid een belangrijke basis biedt voor de komende campagneperiode.
Belangrijkste punten op een rij
-
Frans Timmermans hield een opvallend persoonlijke en emotionele toespraak op het GroenLinks-PvdA-congres.
-
De motie van Kati Piri over wapenleveranties aan Israël zorgde voor intens debat.
-
Oud-politici als Asscher, Cohen en Melkert uitten hun zorgen en gaven gewicht aan de discussie.
-
De toespraak benadrukte de noodzaak van eenheid en respectvolle dialoog binnen de partij.
-
Reacties op sociale media waren gemengd, maar de speech werd breed gedeeld en besproken.
-
De partij zoekt naar een balans tussen idealisme en realpolitik, met verkiezingen in aantocht.