Actueel
Borsato-rechter gaat gigantisch in de fout, rechtbank geeft het toe
Rechter in zaak Marco Borsato in de fout: rechtbank erkent vergissing na reactie op X
De strafzaak tegen Marco Borsato blijft het gesprek van de dag – niet alleen vanwege de inhoud, maar nu ook door een opvallende fout van een van de rechters. Rechter Heleen de Haan, die deel uitmaakt van het drietal dat over de zaak oordeelt, heeft via haar privéaccount op X (voorheen Twitter) gereageerd op een bericht van rechtbankverslaggever Saskia Belleman van De Telegraaf.
Hoewel de reactie op het eerste gezicht juridisch-informatief bedoeld was, erkent de rechtbank dat het bericht “niet gepast” was. Rechters mogen zich immers niet publiekelijk uitlaten over lopende zaken waarbij zij betrokken zijn. De opmerking werd later verwijderd, maar had toen al de nodige aandacht getrokken.
De aanleiding: een bericht van Saskia Belleman
Het incident begon met een onschuldige vraag op sociale media. Saskia Belleman, die de zaak-Borsato op de voet volgt, schreef dinsdag dat het vermeende slacht0ffer geen schadevergoeding heeft gevraagd in de strafzaak.
Een volger reageerde daarop met de vraag of dat later alsnog mogelijk zou zijn. Belleman antwoordde kort: “Nee, dat kan niet.”
Op dat moment besloot rechter Heleen de Haan, die onder haar eigen naam actief is op X, zich in de discussie te mengen. Zij schreef:
“Dat kan wel, maar niet meer bij de strafrechter. Er kan nog een civiele procedure over de schadevergoeding worden gevoerd, maar dat gebeurt vrijwel nooit.”
Hoewel de reactie feitelijk correct was, had ze die niet mogen plaatsen — juist vanwege haar betrokkenheid bij de zaak. De tweet bleef kort online, maar werd snel opgepikt door andere gebruikers voordat deze werd verwijderd.
Reactie van de rechtbank: “Dit had niet mogen gebeuren”
De rechtbank Midden-Nederland, waar de zaak tegen Borsato dient, bevestigt inmiddels dat de reactie inderdaad door rechter De Haan is geplaatst. Een woordvoerder noemde het een “verkeerde inschatting”.
“De betreffende rechter heeft een reactie geplaatst op een bericht van Saskia Belleman over de zaak-Borsato. Ze gaf uitleg over de juridische procedure rondom het vorderen van een schadevergoeding,” aldus de woordvoerder.
Hoewel De Haan zich niet inhoudelijk uitsprak over de zaak zelf, is de reactie volgens de rechtbank onwenselijk.
“Er is afgesproken dat rechters zich niet uitlaten over zaken waarin zij zitting hebben. Een rechter kijkt uitsluitend naar de feiten, de wet en de omstandigheden. Wat hij of zij privé denkt of zegt, doet niet ter zake.”
De rechtbank benadrukt dat de rechter geen standpunt heeft ingenomen over de schuld of onschuld van Borsato, maar dat het principe van neutraliteit is geschonden.
Discussie over rechterlijke neutraliteit
De fout van De Haan heeft een bredere discussie losgemaakt over de rol van rechters op sociale media. Juristen wijzen erop dat de grenzen tussen persoonlijke en professionele uitingen steeds vager worden.
Volgens hoogleraar rechtsethiek Herman van der Meer laat dit incident zien hoe belangrijk het is dat rechters terughoudend zijn:
“Rechters zijn ook mensen met meningen, maar ze hebben een bijzondere verantwoordelijkheid. Zelfs een onschuldige toelichting kan worden geïnterpreteerd als een teken van partijdigheid.”
Ook binnen de rechtbankorganisatie worden richtlijnen steeds strenger. Rechters mogen wel actief zijn op sociale media, maar niet communiceren over lopende of aanverwante zaken, zelfs niet in algemene zin.
Mogelijke gevolgen: wrakingsverzoek niet uitgesloten
De verdediging van Marco Borsato heeft nog niet officieel gereageerd op het incident. Toch wordt binnen juridische kringen gespeculeerd over een mogelijk wrakingsverzoek — een formeel verzoek om de rechter van de zaak te laten vervangen.
Een woordvoerder van de rechtbank bevestigt dat zo’n stap tot de mogelijkheden behoort:
“Als een partij twijfelt aan de onpartijdigheid van een rechter, kan zij een wrakingsverzoek indienen. De wrakingskamer beoordeelt dan of de rechter in kwestie nog onafhankelijk kan worden geacht.”
Of Borsato’s advocaten Carry en Geert-Jan Knoops daadwerkelijk van plan zijn om dit te doen, is nog niet duidelijk. Verwacht wordt dat zij zich hierover later vandaag zullen uitspreken.
Achtergrond: dezelfde rechter al eerder onderwerp van discussie
Opvallend is dat het niet de eerste keer is dat rechter Heleen de Haan in verband wordt gebracht met discussie. Een dag eerder ontstond al ophef toen op sociale media een oude foto van de rechter uit 2022 opdook, waarop zij in “opvallend gezelschap” te zien zou zijn. Het beeld werd gedeeld door het kanaal RealityFBI en leidde tot felle reacties, hoewel er geen aanwijzingen zijn dat de foto iets met de huidige zaak te maken heeft.
In haar bio op X omschrijft De Haan zichzelf als ‘feminist’, iets wat sommige volgers ertoe bracht te twijfelen aan haar neutraliteit in een zaak waarin de verdediging juist wijst op vermeende beïnvloeding van het slacht0ffer door haar moeder.
De rechtbank heeft niet inhoudelijk gereageerd op die eerdere foto, maar benadrukt dat persoonlijke overtuigingen of oude beelden geen invloed mogen hebben op de behandeling van een strafzaak.
Rechterlijke onafhankelijkheid onder vergrootglas
De zaak legt een bredere kwetsbaarheid bloot binnen het rechtssysteem: de zichtbaarheid van rechters in het digitale tijdperk. Waar rechters vroeger grotendeels onzichtbaar waren voor het publiek, worden zij nu steeds vaker geconfronteerd met media-aandacht, persoonlijke aanvallen of vragen via sociale platforms.
Communicatie-expert Marloes de Groot stelt dat het risico van misverstanden groot is:
“Een reactie die bedoeld is als neutrale toelichting, kan online snel worden gelezen als een oordeel. Zeker in een gevoelige zaak als deze, waar de emoties hoog oplopen.”
Zij pleit voor duidelijke richtlijnen en mediatraining voor rechters, zodat zij weten hoe zij zich moeten gedragen op sociale netwerken zonder de schijn van partijdigheid te wekken.
Publieke reactie: verwarring en kritiek
Op X en andere sociale media leidde het incident tot duizenden reacties. Sommige gebruikers vonden dat de rechter “slechts informatie gaf”, anderen noemden het “onprofessioneel en schadelijk voor het vertrouwen in de rechtspraak”.
Een gebruiker schreef:
“Het maakt niet uit wat ze bedoelde, ze had het gewoon niet moeten doen. Rechters horen boven de discussie te staan.”
Anderen wezen erop dat de fout “menselijk” is en dat het goed is dat de rechtbank deze meteen heeft erkend.
Het account vivjeviv🦋 💜 deelde een link naar het nieuws met de woorden:
“Rechtbank geeft fout toe: rechter had niet op X mogen reageren op Borsato-zaak. Dat dus.”
Vertrouwen in de rechtspraak
Hoewel de fout inmiddels is erkend, kan deze nog gevolgen hebben voor het vertrouwen van het publiek in de onafhankelijkheid van de rechtbank. In gevoelige zaken, zeker die met grote media-aandacht, ligt elke uitspraak van rechters onder een vergrootglas.
Volgens juridisch commentator Peter R. van Westen is transparantie de juiste stap:
“Door de fout openlijk toe te geven en uit te leggen waarom dit niet mag, laat de rechtbank zien dat het systeem zichzelf corrigeert. Dat is belangrijk voor het vertrouwen in de rechtsstaat.”
Toch blijft het incident symbolisch voor de druk waaronder rechters tegenwoordig werken — tussen media, publieke opinie en de noodzaak om afstand te bewaren.
Wat gebeurt er nu?
De rechtbank heeft bevestigd dat de fout geen directe gevolgen heeft voor de voortgang van de zaak tegen Marco Borsato. De zitting wordt gewoon voortgezet volgens planning. Alleen als de verdediging een officieel wrakingsverzoek indient, kan dat leiden tot uitstel of een nieuwe samenstelling van de rechterskamer.
Voorlopig blijft het stil vanuit het kamp van Borsato. Zijn advocaten bestuderen naar verluidt de situatie voordat zij reageren. De rechtbank verwacht later vandaag meer duidelijkheid te kunnen geven over eventuele vervolgstappen.
Samenvatting
-
Rechter Heleen de Haan reageerde via haar X-account op een bericht over de zaak tegen Marco Borsato.
-
De rechtbank erkent de fout: een rechter mag zich niet uitlaten over lopende zaken waarin zij zitting heeft.
-
De verdediging van Borsato heeft nog niet gereageerd, maar kan een wrakingsverzoek indienen.
-
Eerder kwam dezelfde rechter in beeld vanwege een oude foto die op sociale media opdook.
-
De rechtbank benadrukt dat de onafhankelijkheid van de rechtspraak vooropstaat, en dat deze fout geen invloed heeft op de inhoudelijke behandeling van de zaak.
Veel bedrijven hebben de traditie om hun medewerkers rond de kerstdagen te verrassen met een kerstpakket. Het is een gebruik dat al tientallen jaren bestaat en voor veel mensen onlosmakelijk verbonden is met de laatste weken van het jaar. Of het nu gaat om een doos met etenswaren, een praktisch cadeau of een meer persoonlijke verrassing: het kerstpakket staat symbool voor waardering en afsluiting. Het moment van uitreiken zorgt vaak voor een warme, bijna rituele sfeer op de werkvloer, waarin collega’s samen terugkijken op het afgelopen jaar.
Voor werkgevers is het kerstpakket een relatief eenvoudige manier om dankbaarheid te tonen. Het is een gebaar dat laat zien dat de inzet van medewerkers wordt gezien, zonder dat daar grote woorden voor nodig zijn. Juist omdat het zo’n vaste traditie is, wordt er ook veel betekenis aan gehecht. Medewerkers kijken er vaak naar uit en bespreken onderling wat ze hebben gekregen. Het kerstpakket is daarmee niet alleen een cadeau, maar ook een sociaal moment dat verbindt.
Voor werknemers voelt een kerstpakket vaak als erkenning. Zeker na een intensief of zwaar jaar kan zo’n gebaar extra belangrijk zijn. Het gaat daarbij niet om de financiële waarde, maar om het idee erachter. Een kerstpakket zegt in feite: “We hebben gezien wat je hebt gedaan, dank je wel.” Dat gevoel kan bijdragen aan motivatie, werkplezier en loyaliteit. Zelfs een klein pakket kan dat effect hebben, zolang het met aandacht is samengesteld.
Toch kan het ook anders uitpakken. Wanneer een kerstpakket als karig, onpersoonlijk of zelfs achteloos wordt ervaren, kan het juist teleurstelling oproepen. In plaats van waardering voelt het dan als een gemiste kans. Dat geldt zeker in sectoren waar medewerkers het hele jaar hard hebben gewerkt onder hoge druk. Juist daar ligt de lat gevoelsmatig hoger. Een kerstpakket wordt dan een spiegel van hoe een organisatie met haar mensen omgaat.
Een opvallend kerstpakket zorgt voor discussie
Dat spanningsveld werd dit jaar pijnlijk zichtbaar bij een medewerker van PostNL. Op sociale media verscheen een bericht waarin een medewerker liet zien wat hij vanuit het hoofdkantoor als kerstpakket had ontvangen. Het cadeau bestond uit één enkel item: een kerstbal in de vorm van een PostNL-brievenbus. Hoewel het object op zichzelf misschien als grappig of symbolisch bedoeld was, viel het bij de ontvanger duidelijk verkeerd.
De medewerker deelde zijn teleurstelling, niet zozeer omdat het cadeau weinig waarde had, maar omdat het gebaar volgens hem geen recht deed aan de inzet van het afgelopen jaar. In een sector waar veel wordt gevraagd van werknemers — denk aan lange dagen, piekdrukte rond feestdagen en werken in weer en wind — voelde dit pakket voor hem als een schrale afsluiting. Het bericht werd al snel opgepikt en gedeeld, wat leidde tot veel reacties.
Reacties van collega’s en buitenstaanders
Wat vooral opviel, was de solidariteit vanuit collega’s. Medewerkers van het depot waar de betrokkene werkte, besloten in te grijpen. Zij vulden het oorspronkelijke cadeau aan met extra attenties en pakten alles feestelijk in. Daarmee wilden ze laten zien dat waardering niet alleen van bovenaf hoeft te komen, maar ook onderling kan worden gegeven. Dat gebaar werd door velen als hartverwarmend ervaren.
Online stroomden de reacties binnen. Sommige mensen vonden de kerstbal juist creatief en symbolisch: een herkenbaar object dat trots op het bedrijf uitstraalt. Anderen waren minder mild en spraken van “bezuinigingen op de verkeerde plek”. De discussie draaide al snel niet meer alleen om dit specifieke pakket, maar om een bredere vraag: wat mag je als medewerker verwachten van een kerstpakket?
De symbolische waarde van een kerstpakket
Een kerstpakket is in essentie een symbool. Het staat niet gelijk aan salaris of bonussen, maar vertegenwoordigt iets anders: aandacht. Wanneer die aandacht ontbreekt of als minimaal wordt ervaren, kan dat harder aankomen dan een financiële tegenvaller. Mensen willen zich gezien voelen, zeker aan het einde van een jaar waarin ze zich hebben ingezet voor het bedrijf.
In veel organisaties wordt het kerstpakket daarom zorgvuldig samengesteld. Soms zelfs met keuzemogelijkheden, zodat medewerkers iets kunnen kiezen dat bij hen past. Dat kost meer moeite, maar levert vaak ook meer waardering op. Het laat zien dat er is nagedacht over de ontvanger, en niet alleen over het afvinken van een traditie.
Besparingen en realiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat veel bedrijven te maken hebben met stijgende kosten. Energieprijzen, lonen en logistieke uitdagingen zetten budgetten onder druk. In dat licht kiezen sommige organisaties ervoor om te besparen op extra’s zoals kerstpakketten. Dat is begrijpelijk, maar het blijft een delicate balans. Juist kleine besparingen op symbolische momenten kunnen een groot effect hebben op hoe medewerkers zich voelen.
Het voorbeeld van de PostNL-medewerker laat zien hoe dun die lijn kan zijn. Wat voor de ene persoon een ludiek cadeau is, voelt voor de ander als een gebrek aan waardering. Dat verschil in beleving maakt het onderwerp zo gevoelig. Het gaat niet alleen om wat je geeft, maar ook om hoe dat wordt ontvangen.
Waardering zit soms in kleine dingen
Opvallend genoeg liet deze situatie ook een positieve kant zien. Het initiatief van collega’s om het pakket aan te vullen, benadrukte dat waardering niet altijd van het management hoeft te komen. Onderlinge betrokkenheid kan minstens zo belangrijk zijn. Voor de medewerker in kwestie werd het uiteindelijk een warmer moment dan het oorspronkelijke cadeau deed vermoeden.
Dat zegt veel over de kracht van collegialiteit. In een tijd waarin werk steeds individualistischer kan aanvoelen, zijn dit soort gebaren waardevol. Ze laten zien dat mensen elkaar niet laten vallen, ook niet als een officieel gebaar tekortschiet.
Een traditie die blijft evolueren
Het kerstpakket zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Daarvoor is de traditie te diep geworteld in de werkcultuur. Wel verandert de invulling ervan. Steeds vaker zien we duurzame pakketten, lokale producten of ervaringen in plaats van spullen. Ook dat is een manier om betekenis toe te voegen zonder per se meer geld uit te geven.
Het verhaal rond het PostNL-kerstpakket laat vooral zien hoe belangrijk context en verwachtingen zijn. Een kerstpakket is geen verplicht nummer, maar een kans. Een kans om waardering uit te spreken, verbinding te creëren en het jaar positief af te sluiten.
Meer dan een doos onder de boom
Uiteindelijk draait het niet om de inhoud van de doos, maar om het gevoel dat ermee wordt overgebracht. Medewerkers willen voelen dat hun inzet ertoe doet. Dat kan met een groot gebaar, maar net zo goed met een klein, doordacht cadeau. Of, zoals in dit geval, met de warmte van collega’s die elkaar steunen.
Wat vind jij: moet een kerstpakket vooral praktisch zijn, persoonlijk of symbolisch? En waar ligt voor jou de grens tussen “prima” en “teleurstellend”? De discussie laat zien dat dit onderwerp nog lang niet is uitgepraat — en dat misschien juist daarom het kerstpakket zo’n bijzondere traditie blijft.