Actueel
Bewijs uitgelekt: Puntentelling Eurovisie blijkt niet eerlijk verlopen
Onrust over televoting bij Eurovisiesongfestival: Spanje eist helderheid over stemmen voor Israël
De nasleep van het Eurovisiesongfestival 2025 blijft de gemoederen bezighouden. Niet vanwege de uiteindelijke winnaar Oostenrijk, maar vooral door de opmerkelijke verdeling van de publieksstemmen. In Nederland, België én Spanje werd Israël door het publiek beloond met de meeste stemmen – een uitkomst die volgens de Spaanse omroep RTVE vragen oproept. De omroep acht het onwaarschijnlijk dat zoveel Spaanse kijkers massaal achter de Israëlische inzending stonden, en eist nu een officiële controle van de stemgegevens.
De kwestie legt de spanningen tussen RTVE en de organiserende European Broadcasting Union (EBU) opnieuw bloot en werpt vragen op over de transparantie van het televoting-systeem bij Europa’s grootste muziekfestijn.
Israël bovenaan bij het publiek – maar hoe dan?
De Israëlische zangeres Eden Golan, die het nummer Hurricane bracht, wist tijdens de finale van het Eurovisiesongfestival hoge ogen te gooien bij het publiek. In meerdere landen kreeg zij de meeste publieksstemmen, waaronder in Spanje, Nederland en België. Een opvallende uitkomst, gezien de diplomatieke en maatschappelijke discussies die rondom haar deelname speelden.
In Spanje leidde de uitslag tot opgetrokken wenkbrauwen bij omroep RTVE, die de stemmen van de Spaanse kijkers onder de loep wil nemen. Volgens de zender zijn er twijfels over de echtheid van de uitslag: “Het lijkt ons onwaarschijnlijk dat Israël de absolute publieksfavoriet was,” aldus een woordvoerder.
RTVE kondigde aan een audit aan te vragen bij de EBU om volledige transparantie te verkrijgen over de televotes die in Spanje zijn uitgebracht.
Wat is er precies aan de hand?
Volgens gegevens die RTVE inmiddels heeft opgevraagd bij de EBU, zijn er tijdens de finale 142.688 stemmen uitgebracht door het Spaanse publiek. Israël kwam daarbij als winnaar uit de bus. Toch geeft de Spaanse vakjury, die onafhankelijk stemt op basis van muzikale beoordeling, geen enkel punt aan Israël. Die discrepantie doet de wenkbrauwen fronsen bij de nationale omroep.
Opvallend: RTVE kreeg aanvankelijk alleen een lijst met de rangorde van de landen, zonder concrete cijfers over het aantal stemmen per land. Dat gebrek aan detail voedt de roep om helderheid. Morgen zal RTVE formeel een auditverzoek indienen bij de EBU, in de hoop eventuele twijfels weg te nemen.
Ook in andere landen wordt inmiddels gefluisterd over een mogelijke controle van het televoting-proces, al is dat op dit moment nog niet bevestigd. De Spaanse krant El País meldde dat meerdere landen soortgelijke stappen zouden overwegen, vanwege onduidelijkheden in het stemproces.
Achtergrond: politiek gevoelige context
De discussie over de televoting vindt plaats tegen een breder politiek decor. De deelname van Israël aan het Songfestival leidde dit jaar tot uiteenlopende reacties in Europa. In Spanje was die verdeeldheid bijzonder zichtbaar. Tijdens de tweede halve finale besloten de Spaanse commentatoren Tony Aguilar en Julia Varela zich uit te spreken over de situatie in Gaza.
Zij verwezen naar een oproep van RTVE om een debat te voeren over de deelname van Israël en baseerden zich daarbij op informatie van de Verenigde Naties. Deze actie werd niet gewaardeerd door de Israëlische omroep KAN, die vervolgens een klacht indiende bij de EBU.
De organisatie reageerde direct: de EBU waarschuwde commentatoren uit alle deelnemende landen dat politieke statements tijdens de uitzendingen strikt verboden zijn. In de richtlijnen van het Songfestival is vastgelegd dat het evenement neutraal en apolitiek dient te blijven. Een herhaling tijdens de finale zou kunnen leiden tot sancties of boetes.
Waarom stemmen voor Israël verbazen
Dat Israël hoge scores van het publiek ontving, is opvallend, mede omdat er in veel landen protesten waren tegen hun deelname. In Nederland waren er petities, boycots en demonstraties, en ook in Spanje gingen stemmen op om Israël uit te sluiten. In die context voelt de uitkomst van de televoting wrang voor sommige omroepen, kijkers en journalisten.
De Spaanse vakjury stemde op de finaleavond níet voor Israël – het land kreeg van hen geen enkel punt. Dat maakt de tegenstelling met de publieksstem des te groter. En hoewel verschillen tussen jury en publiek vaker voorkomen, zorgt deze specifieke uitslag nu voor een roep om transparantie en herziening.
EBU onder druk: roep om transparantie groeit
De EBU heeft tot nu toe niet inhoudelijk gereageerd op het verzoek om een audit, maar het onderwerp staat duidelijk op de agenda. Vertrouwen in het stemsysteem is essentieel voor de geloofwaardigheid van het Songfestival. Eerdere jaren waren er al discussies over stemblokken, buurvoorkeuren en vermeende beïnvloeding.
Een audit – oftewel een onafhankelijke controle van de uitgebrachte stemmen en de verwerking ervan – zou duidelijkheid moeten geven. Niet om de uitkomst per se te wijzigen, maar om aan te tonen dat het proces eerlijk en technisch correct is verlopen.
Of de EBU bereid is die cijfers te delen met de nationale omroepen, blijft voorlopig onduidelijk. Wellicht wacht men de formele auditverzoeken af, voordat er verdere stappen worden gezet.
Wat betekent dit voor toekomstige edities?
Het Songfestival beweegt zich in een steeds complexer krachtenveld van muziek, cultuur en politiek. De oproep tot meer transparantie in het stemproces – zowel bij de vakjury als bij de televote – zal na deze editie waarschijnlijk sterker klinken dan ooit tevoren.
Of de controverse daadwerkelijk leidt tot aanpassingen in het systeem, is koffiedik kijken. Maar de signalen zijn duidelijk: het publiek en de deelnemende landen willen kunnen vertrouwen op de eerlijkheid van het proces. Niet alleen voor de deelnemers, maar ook voor de geloofwaardigheid van het festival als geheel.
Conclusie: Spanje stelt vragen, EBU zal moeten antwoorden
De reactie van de Spaanse omroep RTVE op de televoting voor Israël laat zien hoe gevoelig de balans tussen muziek en maatschappelijke realiteit kan zijn. Met een formeel auditverzoek op komst, staat de EBU voor een uitdaging: laten zien dat het stemproces waterdicht is – of erkennen dat er ruimte is voor verbetering.
In een tijd waarin publieke opinie, media-aandacht en geopolitiek steeds meer met elkaar verweven raken, is het waarborgen van transparantie geen luxe meer, maar noodzaak.
De komende dagen zullen uitwijzen of het festivalorganiserend comité die verantwoordelijkheid oppakt – of dat de onrust verder oplaait.
Oude beelden van Marco Borsato en familie Thielen duiken op: “Ze hadden een warme band”
De rechtszaak rond Marco Borsato heeft een nieuwe dimensie gekregen nu er steeds meer oude videofragmenten en geluidsopnames opduiken die laten zien hoe hecht de band vroeger was tussen de zanger en de familie Thielen. De beelden, die inmiddels veel gedeeld worden op sociale media, tonen een ontspannen en vriendelijke sfeer tussen Borsato en de mensen die nu tegenover hem staan in de rechtbank.
De video’s roepen gemengde reacties op: sommigen zien er een herinnering in aan een tijd waarin Marco dichtbij zijn fans stond, terwijl anderen ze vooral confronterend vinden gezien de huidige situatie.
Een vrolijke videoboodschap voor Asmara
Een van de meest besproken fragmenten is een video uit begin 2009, waarin Marco Borsato een persoonlijke boodschap inspreekt voor Asmara Thielen, die destijds nog maar negen jaar oud was.
De zanger had toen intensief contact met zijn fans via een actieve fansite waar hij wekelijks iemand in het zonnetje zette. Asmara was dat jaar uitgeroepen tot ‘weblog van de week’, omdat ze enthousiast schreef over haar hobby’s, waaronder paardrijden.
In de video verschijnt Marco met een grote glimlach, een cowboyhoed op zijn hoofd en een speelgoedpaard in zijn handen. Met een knipoog begint hij zijn boodschap:
“Jij denkt dat ik Marco ben, maar ik ben eigenlijk cowboy Jimmy,” zegt hij lachend in de camera.
Hij vervolgt speels:
“Ik heb gehoord dat jij fantastisch kunt paardrijden. Dat vind ik echt bijzonder. Dus ik wil op je weblog een filmpje zien waarin jij aan het paardrijden bent.”
De toon van de video is luchtig en humoristisch, precies zoals fans Marco destijds kenden: vriendelijk, toegankelijk en met oog voor zijn jonge achterban.
“Jij bent mijn grote vriendin”
Naarmate de video vordert, wordt de boodschap iets persoonlijker. Borsato blijft in zijn rol als cowboy en kijkt lachend naar het speelgoedpaard in zijn hand:
“Ik zal dit paardje maar niet verder uitlaten, want die zegt nooit zoveel terug,” grapt hij.
Daarna voegt hij toe:
“Ik wil even dat iedereen weet dat jij mijn grote vriendin bent.”
Tot slot zegt hij met een warme glimlach:
“Wie weet — heel misschien ooit een keertje — gaan we samen paardrijden. Of nee, ik kom gewoon kijken, dat lijkt me beter. Ik val er namelijk gauw af. Nou Asmara, heel veel groetjes. Ik weet zeker dat heel veel mensen op je blog gaan reageren!”
De video eindigt zoals hij begon: speels en vriendelijk. De beelden laten zien hoe Marco destijds op persoonlijke wijze contact onderhield met zijn fans, iets wat hem jarenlang typeerde als artiest die zijn publiek dichtbij zich hield.
Een boodschap aan de moeder: Nathalie Thielen
Naast de boodschap voor Asmara is er ook een tweede video opgedoken, waarin Marco zich rechtstreeks richt tot Nathalie Thielen, de moeder van Asmara. Zij was destijds actief binnen de officiële fanclub van de zanger en speelde een grote rol in de online gemeenschap rond zijn muziek.
In de video prijst Marco haar inzet voor de fansite en noemt haar met een glimlach “de moeder van alle fans”.
“Nathalie, jij bent deze week niet alleen weblog van de week, maar ook weblog van de maand,” zegt Marco enthousiast. “Je schrijft persoonlijk, je schrijft lang, je schrijft veel, en je gebruikt prachtige foto’s.”
Daarna vervolgt hij met een warme boodschap:
“Wij houden van je — ik niet alleen, maar alle fans. En dat wil ik een keer heel duidelijk maken.”
Borsato benadrukt dat haar bijdrage aan de fancommunity door veel mensen werd gewaardeerd.
“Doordat jij weblog van de maand bent, kan iedereen zien hoe belangrijk je bent. Maar dat ben jij voor mij eigenlijk het hele jaar door.”
De beelden laten een zanger zien die duidelijk oprecht betrokken was bij zijn fanclub, iets wat destijds een groot deel van zijn imago vormde.
De context van die tijd
De videoboodschappen stammen uit een periode waarin Marco Borsato op het hoogtepunt van zijn carrière stond. Zijn albums verkochten honderdduizenden exemplaren, hij vulde stadions, en zijn fanclub was een van de actiefste van Nederland.
Het was de tijd van persoonlijke videoboodschappen, gesigneerde foto’s en vaste fanbijeenkomsten. Borsato stond bekend als een artiest die zijn fans bij naam kende en ze vaak persoonlijk bedankte voor hun steun.
Asmara en haar moeder Nathalie behoorden jarenlang tot de vaste kern van zijn fanclub. Volgens oude forumberichten hielp Nathalie met het beheer van de website, het plaatsen van updates en het organiseren van fanactiviteiten.
Die hechte band maakt de huidige situatie — waarin de families tegenover elkaar staan in een rechtszaal — des te opmerkelijker.
Reacties op sociale media
De herontdekte video’s hebben inmiddels duizenden reacties opgeroepen. Op sociale media delen mensen uiteenlopende gevoelens: verwondering, nostalgie, maar ook ongemak.
Een veelgelezen reactie luidt:
“Wat een bizarre beelden om nu terug te zien. Je ziet een vrolijke Marco met die mensen, en nu staan ze lijnrecht tegenover elkaar.”
Anderen benadrukken dat de video’s vooral iets zeggen over de sfeer van vroeger:
“Hij had toen met veel fans contact op deze manier. Dit was gewoon hoe Marco toen met zijn community omging.”
Er zijn ook mensen die vinden dat de beelden nu onterecht in een ander daglicht worden gezet.
“Als je deze fragmenten uit hun tijd haalt en bekijkt met de kennis van nu, lijkt alles verdacht. Maar destijds was dit heel normaal in fanland.”
Symboliek en tijdsbeeld
De opnames roepen vragen op over hoe dichtbij artiesten vroeger konden komen bij hun fans, zeker in een tijd zonder sociale media zoals we die nu kennen. Het persoonlijke contact tussen artiest en fan was toen juist een van de charmes van de muziekindustrie.
Media-analist Sanne Hendriks legt uit:
“Marco was een van de eerste artiesten in Nederland die actief gebruikmaakte van internet om fans persoonlijk te bereiken. Hij deed dat met humor en warmte. In de context van die tijd werd dat gezien als iets unieks en verbindends.”
Volgens haar moeten we die beelden niet los zien van het tijdsbeeld.
“Wat toen als onschuldig en charmant werd beschouwd, wordt nu met heel andere ogen bekeken. Dat maakt deze oude video’s zo beladen.”
https://www.youtube.com/watch?v=lYhyiapjKoc
Een herinnering aan een andere tijd
Of de beelden nog invloed zullen hebben op de lopende rechtszaak is niet duidelijk. Juridisch gezien lijken ze geen directe rol te spelen, maar ze bieden wel een blik in het verleden — een tijd waarin Borsato en de familie Thielen ogenschijnlijk in vriendschappelijke harmonie met elkaar omgingen.
De video’s tonen een zanger die met zijn fans lachte, grapte en genoot van de interactie. Wat ooit bedoeld was als vrolijk contactmoment, voelt nu voor velen als een herinnering aan een verloren tijdperk — een tijd waarin alles simpeler leek en onschuldiger aanvoelde.