Actueel
Bejaarde man neemt versleten dekentje mee voor taxatie en schrikt zich een hoedje

Verborgen binnen de stilte van alledaagse voorwerpen, bedekt onder de sluier van stof en de tand des tijds, schuilen verhalen die wachten om tot leven te komen.
Dit werd de realiteit voor Ted Kuntz, een man wiens bestaan een onverwachte en dramatische wending nam door de keuze om dieper in te gaan op de geschiedenis van een oude deken die al generaties binnen zijn familie werd doorgegeven.
Deze deken, op het eerste gezicht niet meer dan een eenvoudig familiestuk, onthulde zich uiteindelijk als een bron van immense waarde, die Kuntz tot tranen roerde toen hij geconfronteerd werd met zijn ware betekenis en geschiedenis.
Antiek
Op een zonnige dag in de zomer van 2001, gedreven door een mix van nieuwsgierigheid en misschien een onbewust voorgevoel van wat komen zou, waagde Ted Kuntz de stap naar de Antiques Roadshow, een beslissing die zijn leven voorgoed zou veranderen.
Gewapend met de oude deken, die hij had geërfd van zijn grootmoeder, verwachtte Kuntz weinig meer dan misschien een interessant verhaal of een bescheiden waardeschatting. Tot zijn verbijstering en ontroering onthulden de experts echter dat zijn deken een uiterst zeldzaam en waardevol artefact was: een Navajo Ute First Phase-hoofddeken uit de 19e eeuw, met een geschatte waarde van tussen de $350.000 en $500.000.
Textiel
De Navajo-dekens, waarvan Kuntz’s deken een bijzonder zeldzaam voorbeeld was, zijn veel meer dan simpele textielstukken. Ze vormen een essentiële schakel met de geschiedenis en cultuur van de Navajo-bevolking.
Deze traditie van weven, oorspronkelijk geadopteerd van Spaanse kolonisten en Pueblo-indianen in de 17e eeuw, groeide uit tot een verfijnde kunstvorm. De eerste fase dekens, geproduceerd tussen de jaren 1820 en 1865, staan bekend om hun unieke patronen en kleurgebruik en vertegenwoordigen een periode waarin Navajo-wevers hun vaardigheden tot ongekende hoogtes brachten.
De zeldzaamheid en culturele significantie van deze dekens verheffen ze tot objecten van grote verzamelwaarde en historisch belang.
Verkoop
Na de schokkende onthulling van de ware waarde van zijn erfstuk, koos Kuntz ervoor de deken te verkopen. Deze beslissing bracht niet alleen financiële zekerheid—met de opbrengst kon hij zijn hypotheek aflossen—maar markeerde ook een nieuw begin in zijn leven. Dit moment onderstreept Kuntz’s nederigheid en diepe waardering voor het onverwachte geluk dat hem ten deel viel.
Zijn verhaal illustreert hoe materiële objecten, rijk aan emotionele en historische lagen, het potentieel hebben om onze levens op fundamentele wijze te transformeren.
Inspirerend
Het verhaal van Ted Kuntz diende als een bron van inspiratie voor anderen in soortgelijke situaties. Een opmerkelijk voorbeeld is Loren Krytzer, die zich in financiële nood bevond en gemotiveerd werd door Kuntz’s ervaring om een deken die hij bezat te laten taxeren.
Dit leidde tot de verbazingwekkende ontdekking dat ook zijn deken een extreem waardevolle Navajo-deken was, die uiteindelijk verkocht werd voor $1,5 miljoen. Deze gebeurtenissen tonen aan hoe enkele ontdekkingen, hoewel zeldzaam, een diepgaande en soms levensveranderende impact kunnen hebben.

Actueel
Eindelijk duidelijkheid: Zoveel kost een asielzoeker per dag

Wat kost een asielzoeker per dag? Een helder overzicht van cijfers en feiten
Nederland vangt jaarlijks duizenden asielzoekers op die hun land ontvlucht zijn vanwege oorlog, vervolging of andere dringende redenen. Deze opvang is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van overheid en samenleving. Maar wat zijn precies de kosten per asielzoeker per dag? En waar bestaat dat bedrag uit?
In dit artikel zetten we de actuele cijfers, de verdeling van kosten en de bredere context van migratie in Nederland op een rij. Zo ontstaat een compleet beeld van wat opvang werkelijk betekent.
Instroom van asielzoekers in Nederland
De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) publiceert maandelijks rapporten met de aantallen asielaanvragen. Hieruit blijkt dat de instroom de afgelopen jaren relatief stabiel is gebleven, maar wel met pieken in bepaalde maanden.
-
Januari 2025: 3.073 aanvragen
-
Februari 2025: 2.889 aanvragen
-
Maart 2025: 2.690 aanvragen
Bij elkaar opgeteld zijn dat 8.652 aanvragen in het eerste kwartaal van 2025. Het gaat hierbij zowel om eerste aanvragen als herhaalde aanvragen, en om nareizigers – familieleden van mensen die al een verblijfsstatus hebben gekregen.
Waarom opvang nodig is
Opvangcentra (AZC’s) in Nederland zitten regelmatig vol, waardoor er in sommige gemeenten nieuwe locaties worden geopend. Gemeenten worden door het Rijk gevraagd mee te werken aan huisvesting om te voorkomen dat er een tekort aan plekken ontstaat.
De opvang is bedoeld om mensen een veilige en humane plek te bieden terwijl hun asielprocedure loopt. Dit kan enkele maanden duren, maar soms ook langer wanneer er juridische stappen worden genomen.
Kosten per asielzoeker per dag
Volgens cijfers van de Rijksoverheid kost een asielzoeker gemiddeld € 76,60 per dag. Dit bedrag is een richtlijn en kan per locatie licht verschillen. De kosten zijn opgebouwd uit vier hoofdcategorieën:
-
Huisvesting
Dit omvat het gebouw zelf, energie, water, schoonmaak en beveiliging. Sommige centra zijn tijdelijke locaties, zoals sporthallen of cruiseboten, wat de kosten kan beïnvloeden. -
Personeel van het COA
Het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) beheert de opvanglocaties en betaalt medewerkers die verantwoordelijk zijn voor begeleiding, administratie en ondersteuning van bewoners. -
Gezondheidszorg
Asielzoekers hebben recht op medische basiszorg. Dit wordt gecoördineerd via een speciaal zorgloket (GCA), dat ervoor zorgt dat iedereen toegang heeft tot huisartsenzorg en noodzakelijke behandelingen. -
Levensonderhoud
Bewoners ontvangen een beperkte financiële toelage voor voedsel, kleding en persoonlijke uitgaven. Dit bedrag ligt lager dan een regulier sociaal minimum.
Extra kosten buiten het COA
Naast de bovengenoemde kosten zijn er nog andere instanties betrokken bij het asielproces:
-
Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND): beoordeelt aanvragen en voert gesprekken.
-
Politie en Koninklijke Marechaussee: registreren en identificeren nieuwkomers bij aankomst.
-
Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V): begeleidt mensen die geen verblijfsvergunning krijgen terug naar hun land van herkomst.
Deze kosten worden niet altijd in het dagbedrag van € 76,60 meegenomen, waardoor de werkelijke maatschappelijke kosten hoger kunnen uitvallen.
Wat krijgen asielzoekers wel en niet?
Er bestaan soms misverstanden over de voorzieningen in een AZC. Asielzoekers krijgen:
-
Basisaccommodatie (slaapkamer, gedeelde keuken en sanitair)
-
Een kleine wekelijkse toelage
-
Toegang tot onderwijs voor kinderen
-
Basiszorg via de huisarts
Wat zij niet krijgen zijn luxevoorzieningen of grote financiële vergoedingen. Werk is in de eerste maanden vaak beperkt mogelijk; pas na zes maanden mogen asielzoekers in loondienst werken, en dan nog maximaal 24 weken per jaar.
Economische impact en maatschappelijke discussie
De opvang van asielzoekers is een investering die wordt gefinancierd uit belastinggeld. Voorstanders benadrukken dat humane opvang een mensenrecht is en dat een deel van de asielzoekers uiteindelijk bijdraagt aan de economie door te werken, belasting te betalen en nieuwe bedrijven te starten.
Tegenstanders vrezen dat de kosten te hoog worden en dat er druk ontstaat op woningmarkt en zorgstelsel. Politieke partijen verschillen daarom sterk van mening over hoeveel mensen Nederland jaarlijks zou moeten toelaten.
Gemeentelijke rol en draagvlak
Gemeenten spelen een grote rol in het creëren van opvangplekken. Soms ontstaat er weerstand onder omwonenden, bijvoorbeeld wanneer een nieuwe opvanglocatie in een dorp wordt geopend. Tegelijkertijd zijn er ook veel voorbeelden van gemeenschappen die zich juist inzetten om nieuwkomers te verwelkomen, met vrijwilligerswerk en integratie-initiatieven.
Toekomst van het asielbeleid
Het kabinet werkt aan hervormingen van het migratiebeleid. Er wordt onder meer gekeken naar een betere spreiding van asielzoekers over het land en naar snellere procedures om onnodig lange wachttijden te voorkomen.
Daarnaast wil de overheid meer investeren in terugkeerbegeleiding voor mensen die geen recht hebben op verblijf, zodat opvangplekken sneller vrijkomen voor nieuwe aanvragen.
Conclusie
De opvang van asielzoekers kost gemiddeld € 76,60 per persoon per dag, een bedrag dat wordt besteed aan huisvesting, zorg, personeel en levensonderhoud. Hoewel de kosten aanzienlijk zijn, maakt Nederland hiermee een bewuste keuze om mensen in een kwetsbare positie bescherming en basisvoorzieningen te bieden.
Het debat over migratie en de kosten zal waarschijnlijk blijven bestaan, maar inzicht in de cijfers helpt om de discussie op feiten te baseren. Zo kan Nederland blijven zoeken naar een evenwicht tussen solidariteit, betaalbaarheid en praktische uitvoerbaarheid.