Actueel
Art Rooijakkers (50) legt werkzaamheden per direct neer 💔
Het gaat momenteel niet goed met Art Rooijakkers. De bekende presentator kampt opnieuw met ernstige stemproblemen, die hem noodzaken om op korte termijn een operatie te ondergaan. De diagnose: een granuloom op zijn stembanden. Dit nieuws, dat hij zelf emotioneel deelde via Instagram, is een zware klap voor Art, die eerder al te maken had met soortgelijke problemen.
Stemproblemen blijven Art achtervolgen
Op zijn Instagram-account gaf Art een update over zijn situatie. Bij een foto genomen in het ziekenhuis schreef hij: “Er zit weer iets. Die woorden van de arts wilde ik niet opnieuw horen, maar hij sprak ze wel uit.” De teleurstelling is duidelijk merkbaar in zijn woorden, zeker omdat hij hoopte dat de stemproblemen uit 2022 tot het verleden behoorden.
Art vervolgt: “Na mijn eerdere stembandproblemen, waarbij ik mijn werk een tijd moest neerleggen, had ik gehoopt dit hoofdstuk voorgoed af te sluiten.” Helaas blijkt het probleem hardnekkiger dan verwacht.
Een gedwongen pauze
Door de huidige situatie heeft Art zijn werkzaamheden noodgedwongen moeten stopzetten. Hij zal voorlopig niet meer te zien en te horen zijn in zijn programma Nieuws van de Dag en ook niet bij BNR Nieuwsradio, waar hij actief was. Dit is een enorme tegenslag voor de presentator, vooral omdat Nieuws van de Dag pas deze maand van start is gegaan. Art noemt het een “flinke teleurstelling” dat hij zijn nieuwe programma nu al tijdelijk moet verlaten.
Positief over herstel
Hoewel het nieuws een zware klap is, blijft Art optimistisch over zijn herstel. Hij prijst het medische team dat hem zal behandelen en kijkt uit naar de operatie die hem van het granuloom moet verlossen. “Ik kijk ernaar uit om na mijn herstel weer aan de slag te gaan. Maar de komende periode is het weer even ‘lips sealed’.”
Met deze woorden verwijst hij naar de stilte die hij zal moeten bewaren tijdens zijn herstelperiode, iets wat hij eerder al heeft meegemaakt.
Een pijnlijk déjà vu
Deze nieuwe gezondheidsuitdaging doet denken aan de problemen waar Art in 2022 mee te maken kreeg. Toen had hij last van meerdere poliepen op zijn stembanden, wat hem dwong om een ingrijpend hersteltraject te ondergaan. Gedurende 100 dagen mocht hij absoluut niet praten en moest hij leven in volledige stilte. Het was een moeilijke periode waarin hij leerde hoe belangrijk zijn stem is, zowel voor zijn werk als in zijn dagelijks leven.
De impact van stemproblemen op zijn carrière
Voor een presentator zoals Art Rooijakkers, wiens stem cruciaal is voor zijn werk, hebben stemproblemen niet alleen fysieke maar ook professionele gevolgen. Het opnieuw moeten neerleggen van zijn werkzaamheden is een zware beslissing, zeker nu hij zo betrokken was bij het opzetten van zijn nieuwe programma. Toch toont Art veerkracht door te benadrukken dat zijn gezondheid voorop staat en dat hij vastberaden is om sterker terug te komen.
Ondersteuning van fans en collega’s
De openhartigheid waarmee Art zijn situatie deelt, heeft veel reacties uitgelokt op sociale media. Fans en collega’s stromen toe met steunbetuigingen. Veel mensen prijzen zijn moed om zijn gezondheidsproblemen openbaar te maken en wensen hem sterkte tijdens zijn herstelperiode. Art heeft laten zien dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar juist een teken van kracht.
Het belang van stemgezondheid
Art’s verhaal benadrukt het belang van stemgezondheid, vooral voor mensen die hun stem intensief gebruiken in hun beroep. Problemen zoals granulomen en poliepen zijn niet ongewoon, maar kunnen zonder tijdige behandeling ernstige gevolgen hebben. Het vereist vaak een combinatie van medische zorg, rust en stemtherapie om volledig te herstellen.
Een optimistische blik op de toekomst
Ondanks de tegenslagen blijft Art vooruitkijken. Hij is vastbesloten om deze moeilijke periode door te komen en sterker dan ooit terug te keren naar zijn werk. Zijn veerkracht en positieve instelling zijn inspirerend, niet alleen voor zijn fans, maar ook voor anderen die met soortgelijke gezondheidsproblemen kampen.
De boodschap van Art: rust en herstel zijn cruciaal
Art’s keuze om zijn herstel prioriteit te geven, ondanks de teleurstelling van het tijdelijk moeten stoppen met zijn werk, is een krachtige boodschap. Het laat zien dat soms de enige manier om verder te gaan, is door een stap terug te nemen en je gezondheid de aandacht te geven die het verdient.
Conclusie
De nieuwe stemproblemen van Art Rooijakkers zijn een zware uitdaging, maar hij blijft hoopvol en veerkrachtig. Door open te zijn over zijn situatie, inspireert hij anderen en benadrukt hij het belang van zelfzorg, vooral in tijden van tegenslag. Zijn fans en collega’s staan achter hem, en het is duidelijk dat hij vastbesloten is om na zijn herstel weer volop terug te keren in de media. Voor nu blijft het echter “lips sealed” voor Art, terwijl hij zich richt op zijn gezondheid en een toekomst vol mogelijkheden.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.