Actueel
Angela de Jong doet een schokkende onthulling over Winter Vol Liefde-Monique en Mike!
Winter Vol Liefde is weer begonnen en zoals altijd brengt het programma een bonte verzameling deelnemers en situaties met zich mee. Dit seizoen hebben vooral Mike en zijn moeder Monique de aandacht van de kijkers getrokken. Waar het in eerste instantie lijkt alsof Mike op zoek is naar de liefde van zijn leven, rijst bij velen de vraag of het niet Monique is die eigenlijk de show runt. Met de komst van de blonde Denise lijkt er een potentiële match in zicht, maar hoe serieus is dit allemaal? En wil Mike eigenlijk wel een relatie?
Monique’s dominantie in de zoektocht naar liefde
Mike is een 33-jarige vrijgezel die op zoek is naar een vriendin. Maar het lijkt erop dat moeder Monique daar een flinke vinger in de pap heeft. Monique heeft een duidelijke mening over wie geschikt is voor haar zoon en zet dat onomwonden in de praktijk. Denise, een blonde verschijning met een flinke dosis spontaniteit, lijkt echter direct door Monique’s “vleeskeuring” te zijn gekomen. Maar de grote vraag blijft: is Denise daadwerkelijk de droomvrouw van Mike, of is ze vooral de ideale schoondochter in de ogen van Monique?
Volgens veel kijkers, en ook enkele tv-critici, lijkt Mike meer een passieve toeschouwer in zijn eigen liefdesavontuur. Hij volgt braaf de aanwijzingen van zijn moeder, en zijn eigen mening lijkt daarbij volledig ondergeschikt.
Angela de Jong spreekt haar twijfels uit
Tv-recensente Angela de Jong heeft zich duidelijk uitgesproken over de opvallende dynamiek tussen Mike en Monique. In een aflevering van Renze gaf Angela haar kijk op de situatie:
“Ik geloof er geen sikkepit van dat het allemaal echt is. Er is een hoop in scène gezet. Dat moment dat zij met die sneeuwscooter omhoog kwam en die twee daar op die berg stonden… Ik heb me echt vermaakt zoals ik me al weken niet heb vermaakt met televisie. I love dit. Een beetje kromme tenen en een flinke dosis leedvermaak… Heerlijk.”
Angela is niet de enige die vraagtekens plaatst bij de authenticiteit van het programma. Veel kijkers vermoeden zelfs dat Denise, de vermeende potentiële liefde van Mike, een ingehuurde actrice is. Hoewel Angela niet direct zegt dat ze Denise niet serieus neemt, geeft ze wel aan dat de hele setting aanvoelt alsof het geregisseerd is.
“Arme Mike,” zegt Jan Slagter
Ook Jan Slagter, baas van Omroep MAX, heeft zich over Winter Vol Liefde uitgelaten. Hij deelt Angela’s verbazing over de relatie tussen Mike en Monique:
“Ik heb een of twee afleveringen gezien, en ik vind het gewoon zielig voor Mike. Hij is zó ingepalmd door zijn moeder. Hij doet echt alles wat zij zegt. Als zij zegt: ‘Ga naar links,’ dan gaat hij naar links. Dat is toch niet normaal? Hij is 33 jaar! Mijn god, op die leeftijd mag je toch wel een keer de navelstreng doorknippen?”
Angela voegt daar gevat aan toe: “Misschien heeft hij die navelstreng nooit doorgeknipt omdat hij nog altijd borstvoeding van haar krijgt!” Hoewel deze opmerking met een knipoog bedoeld was, raakte het bij kijkers een gevoelige snaar. De afhankelijkheid van Mike ten opzichte van zijn moeder roept namelijk veel vragen op over zijn eigen zelfstandigheid.
Angela’s theorie: Wil Mike wel een vrouw?
Angela heeft eerder in haar eigen podcast gespeculeerd over de vraag of Mike überhaupt wel op zoek is naar een vrouw. Volgens haar lijkt het hele avontuur meer bedoeld om zijn moeder een plezier te doen:
“Mike doet dit ook voor z’n moeder. Dat is toch wel duidelijk? Ik vraag me zelfs af of hij überhaupt wel een vrouw wil. Het voelt allemaal zo gedwongen. Misschien zit hij gewoon in de kast, en dat is ook helemaal oké. We don’t care wat hij is, als hij maar gelukkig is.”
Hoewel Angela’s opmerkingen niet per se als aanvallend bedoeld zijn, hebben ze wel geleid tot een discussie onder kijkers. Veel mensen vinden dat Mike zelf maar eens duidelijk moet maken wat hij echt wil in het leven, los van de wensen van zijn moeder.
Kijkers verdeeld: Is Denise een actrice?
Denise, de vrouw die zich heeft aangemeld voor Mike, wordt door veel kijkers gezien als een opvallende verschijning. Ze is spontaan, uitgesproken en weet met haar charme direct de goedkeuring van Monique te krijgen. Maar niet iedereen is overtuigd van haar intenties. Op sociale media wordt veel gespeculeerd over de vraag of Denise echt op zoek is naar liefde of dat ze enkel een ingehuurde actrice is om het programma wat extra drama te geven.
Een kijker schrijft op Twitter: “Die Denise past gewoon te perfect in het plaatje dat Monique heeft geschetst. Dit voelt zo gescript!”
Anderen vinden juist dat Denise een frisse wind in het programma brengt en hopen dat zij Mike kan helpen om wat meer los te komen van zijn moeder.
Het ongemak in Winter Vol Liefde
Het ongemak tussen de deelnemers en de overduidelijke bemoeienis van Monique maken Winter Vol Liefde tot een bijzonder kijkcijferkanon. De combinatie van “schaamte-tv” en een vleugje authenticiteit zorgt ervoor dat kijkers blijven terugkeren. Toch blijven er veel vragen onbeantwoord: wat wil Mike nu écht? Kan Denise hem helpen om los te komen van zijn moeder? En is er überhaupt een toekomst voor deze twee?
Eén ding is zeker: Monique speelt een hoofdrol in dit liefdesavontuur, en Mike lijkt tevreden om op de achtergrond te blijven. Voorlopig blijven kijkers genieten van de ongemakkelijke momenten, de scherpe opmerkingen van Angela de Jong en de soms absurde situaties waarin de deelnemers belanden.
Conclusie: Een show vol vraagtekens
Winter Vol Liefde biedt opnieuw een mix van romantiek, ongemak en drama. Het verhaal van Mike, Monique en Denise heeft tot nu toe vooral geleid tot discussie en hilariteit onder kijkers. Of er uiteindelijk echt een liefdesverhaal uit zal komen, blijft nog maar de vraag. Wat wel duidelijk is, is dat deze driehoekige dynamiek voorlopig het gesprek van de dag blijft – en dat is precies wat een programma als dit nodig heeft.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
