Actueel
Tom Waes zwaar onder vuur na tv-comeback
Angela de Jong haalt uit naar Tom Waes: “Een comeback zonder verantwoordelijkheid”
Angela de Jong, mediarecensente en opiniemaker van het AD, heeft opnieuw van zich laten horen. In een vlammende column neemt ze Tom Waes onder vuur, de populaire Vlaamse presentator die recent in opspraak raakte nadat hij onder invloed van alcohol achter het stuur kroop. Dat incident bracht niet alleen zijn eigen leven in gevaar, maar ook dat van anderen. Wat Angela echter het meest stoort? De manier waarop Waes zijn comeback op televisie aanpakte.
Geen echte excuses, maar een lauw statement in een sportprogramma
Angela spaart de presentator niet. In plaats van zijn verantwoordelijkheid te nemen en publiekelijk diep door het stof te gaan, koos Tom Waes ervoor zijn terugkeer op televisie te markeren met een kort statement tijdens een luchtig wielerprogramma. Volgens De Jong was dat een gemiste kans — en bovendien een respectloze keuze.
“Het is echt ongelooflijk dat iemand die zulke zware fouten heeft gemaakt, zijn comeback maakt met een kort statement om daarna weer over sport te praten. Wat een slap gelul!”
De boodschap is duidelijk: als je als publieke figuur de fout in gaat, moet je ook publiekelijk verantwoording afleggen — op een serieuze manier, niet via een sportpraatje. Angela stelt terecht de vraag waarom iemand die een ernstig verkeersdelict pleegde, denkt dat een oppervlakkig televisieoptreden volstaat om de publieke opinie weer in zijn voordeel te kantelen.
Het publiek verdient oprechtheid, geen mediaframing
De strategie die Tom Waes kiest voor zijn mediacomeback is volgens Angela een schoolvoorbeeld van hoe beroemdheden media inzetten om schadebeperking te doen zonder echte verantwoordelijkheid te nemen. Ze noemt het zelfs manipulatief: een veilige omgeving opzoeken, een paar zinnen uitspreken, en snel doorgaan met de orde van de dag.
Angela:
“Als je oprecht spijt hebt, zoek je het meest kritische podium op. Laat je interviewen door iemand die je echt confronteert. Iemand die je het vuur aan de schenen legt.”
Het vertrouwen van het publiek wordt alleen herwonnen door openheid, niet door mediatrucs. Door te kiezen voor een onschuldige context, laat Waes volgens De Jong juist zien dat hij de ernst van zijn daden bagatelliseert.
De vergelijking met Glennis Grace: reputatieherstel via televisie
Angela trekt in haar column een opvallende parallel met een ander recent mediadebat: de comeback van Glennis Grace, die in opspraak raakte vanwege een incident in een supermarkt en daarna verscheen in Ranking the Stars. Ook Grace kreeg toen flinke kritiek voor het kiezen van een lichtvoetig podium zonder diepgaande reflectie.
“Dit is echt ongepast, net zoals Glennis Grace die Ranking the Stars gebruikte om zichzelf weer in de schijnwerpers te zetten. Waes is geen haar beter.”
Beide voorbeelden illustreren een nieuw mediafenomeen: bekende Nederlanders die schandalen proberen te neutraliseren via lichte entertainment, in plaats van de confrontatie aan te gaan met hun fouten. Voor Angela is dit een zorgwekkende trend — en ze is niet de enige die dit zo ziet.
Angela’s boodschap: échte verantwoordelijkheid is schaars
Wat Angela wil zien van publieke figuren is simpel: eerlijkheid, kwetsbaarheid en lef om fouten volledig te erkennen. Geen slimme mediastunts of halve waarheden, maar transparantie. Ze heeft dan ook weinig geloof in het idee dat dit een eenmalige misstap van Tom Waes was.
“Je gaat niet zomaar één keer met zoveel drank achter het stuur zitten, zonder gordel. Dat gebeurt niet uit het niets.”
Met deze opmerking maakt De Jong duidelijk dat er volgens haar sprake is van een patroon — of in ieder geval een grotere verantwoordelijkheid dan Waes nu doet voorkomen. Dat maakt zijn gekozen manier van terugkeren des te wranger.
Vertrouwen herstellen? Dan moet Tom echt door het stof
Angela is duidelijk: het vertrouwen in Tom Waes is verdwenen. Zijn huidige aanpak, waarbij hij probeert zijn publieke rol te hervatten zonder echt rekenschap af te leggen, is voor haar onacceptabel.
“Tom moet echt helemaal met de billen bloot. Pas dan kan hij eventueel mijn vertrouwen weer winnen.”
Voor een presentator met zoveel invloed en bereik is het volgens Angela geen optie om achter de schermen door te gaan alsof er niets is gebeurd. Hij heeft, als boegbeeld van Vlaamse televisie, een voorbeeldfunctie. En daar hoort ook bij dat je opstaat als je fouten maakt — niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk op tv.
Media als vluchtroute: een bredere zorg
Angela de Jong raakt in haar column aan een dieper liggend probleem: de manier waarop media kunnen worden gebruikt als schoonmaakmiddel voor reputaties. Door strategisch gebruik te maken van sympathieke formats en onschuldige contexten, kunnen bekende Nederlanders hun imago oppoetsen zonder echt verantwoording te hoeven afleggen. Het publiek krijgt een “sorry-light”, maar geen echte openbaring.
Deze aanpak is gevaarlijk, vindt De Jong, omdat het mensen leert dat verantwoordelijkheid iets is wat je kunt ontwijken – zolang je maar goed in de media ligt.
Een wake-up call voor de mediawereld
De oproep van Angela de Jong is meer dan een persoonlijke aanval op Tom Waes. Het is een wake-up call voor de Nederlandse en Vlaamse mediawereld. Ze stelt impliciet de vraag: hoe kritisch zijn wij als mediaorganisaties echt, wanneer het gaat om het gedrag van onze sterren? En: hoe kunnen we ervoor zorgen dat publieke boetedoening weer betekenis krijgt?
De publieke opinie wordt niet alleen gevormd door wat iemand zegt, maar ook door waar en hoe die boodschap wordt gebracht. En zolang presentatoren en artiesten zelf bepalen onder welke omstandigheden ze hun verhaal doen, blijft het publiek achter met een lege boodschap.
Conclusie: verantwoording moet zwaarder wegen dan populariteit
De affaire rond Tom Waes en zijn alcoholincident toont aan hoe belangrijk het is dat publieke figuren hun voorbeeldfunctie serieus nemen. Waar excuses en transparantie nodig zijn, kiezen sommigen – volgens Angela de Jong – liever voor de weg van de minste weerstand.
Met haar scherpe kritiek laat Angela zien dat ze niet bang is om populaire figuren aan te pakken wanneer ze tekortschieten in hun verantwoordelijkheden. En terecht: in een tijd waarin media allesbepalend zijn, is het essentieel dat geloofwaardigheid en integriteit de boventoon voeren.
Vishwash Kumar Ramesh overleeft vliegtuigr*mp in India: “Ik stond op, keek om me heen en begon te rennen”
De nasleep van een zware vliegtuigcr*sh in India houdt de wereld in zijn greep. Een toestel van India Air, een Boeing 787, stortte kort na het opstijgen neer bij de stad Ahmedabad. Aan boord bevonden zich 242 mensen, onder wie twaalf bemanningsleden. De r*mp heeft het leven gekost aan bijna alle inzittenden én tientallen mensen op de grond. Slechts één passagier overleefde de cr*sh: Vishwash Kumar Ramesh, een 40-jarige man uit Londen.
Zijn getuigenis, gedeeld met de Hindustan Times, biedt een zeldzaam inkijkje in wat zich aan boord van het toestel afspeelde in de seconden vóór en ná de r*mp. Terwijl hij zelf nog herstellende is van zijn verw0ndingen in een z!ekenhuis in Ahmedabad, spreekt hij over angst, verwarring en hoop – en over zijn broer, die nog altijd vermist is.
Een reis om familie te bezoeken
Ramesh was enkele dagen in India om familie te bezoeken, samen met zijn broer Ajay Kumar Ramesh (45). De broers hadden samen het eiland Diu bezocht en vlogen op de dag van de r*mp terug naar hun woonplaats Londen. Ze zaten niet naast elkaar in het vliegtuig: Vishwash op stoel 11A, zijn broer enkele rijen verderop.
De vlucht leek aanvankelijk routineus te verlopen. Maar nauwelijks een halve minuut na het opstijgen ging het gruwelijk mis.
“Er klonk een knal. Toen werd alles zwart”
In zijn eerste gesprek met de pers beschrijft Ramesh het moment waarop alles veranderde. “Ongeveer dertig seconden na het opstijgen hoorde ik een luide knal. Daarna weet ik alleen nog dat alles donker werd en ik wakker werd tussen het puin.”
Wat volgt, is een beeld dat de meeste mensen enkel uit films kennen, maar voor Ramesh gruwelijke realiteit werd. “Toen ik opstond, lagen er overal lichamen. Ik was verward en in paniek. Maar ik wist dat ik moest bewegen. Ik begon te lopen, te rennen bijna, over brokstukken en bagage heen.”
Een omstander, vermoedelijk een hulpverlener, hielp hem uiteindelijk een ambulance in. Sindsdien ligt Ramesh in het z!ekenhuis. Hij heeft verw0ndingen aan zijn borst, ogen en voeten, maar is stabiel en bij kennis.
Zijn broer is nog steeds vermist
Wat Ramesh het meest bezighoudt, is het lot van zijn broer Ajay. De twee reisden samen, maar zaten gescheiden in het toestel. “Ik kan hem niet vinden. Niemand kan me vertellen waar hij is. Ik roep iedereen op: help me om mijn broer te vinden.”
De autoriteiten hebben tot nu toe geen melding gemaakt van andere 0verlevenden. Ajay staat op de lijst van passagiers, maar zijn lot blijft onzeker. De zoektocht naar vermiste personen is nog gaande, maar wordt bemoeilijkt door de enorme ravage op de plek van de cr*sh.
Ook slacht0ffers op de grond
De r*mp had niet alleen gevolgen voor de mensen aan boord. Het toestel kwam na de cr*sh neer op een gebouw in de stad Ahmedabad dat dienstdeed als hostel voor medische studenten en jonge artsen. Daarbij kwamen bijna 50 mensen op de grond om het leven, wat het totale aantal officiële slacht0ffers op 290 brengt.
De impact van de cr*sh is daarmee niet alleen persoonlijk, maar ook maatschappelijk groot. Families r0uwen niet alleen om passagiers, maar ook om geliefden die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Steun voor nabestaanden en gew0nden
In reactie op de tragedie heeft de Tata Group, eigenaar van India Air, aangekondigd de nabestaanden van de slacht0ffers financieel te ondersteunen. Elke familie ontvangt 10 miljoen roepies, omgerekend ruim 74.000 euro, als schadevergoeding.
Daarnaast zal het bedrijf ook de volledige medische kosten van gew0nden op zich nemen, waaronder die van Vishwash Kumar Ramesh. Ook heeft Tata toegezegd te helpen met de heropbouw van het hostel dat werd verwoest.
Deze maatregelen bieden financiële verlichting, maar voor veel nabestaanden zal het gemis nog lang voelbaar blijven.
Hoe kon dit gebeuren?
De precieze oorzaak van de cr*sh wordt nog onderzocht door luchtvaartautoriteiten. Eerste aanwijzingen wijzen op een technisch mankement kort na het opstijgen, maar er is nog geen officiële conclusie getrokken. Specialisten uit binnen- en buitenland zijn betrokken bij het onderzoek.
De Boeing 787 staat bekend als een veilig en modern toestel, wat de vragen rond de oorzaak des te urgenter maakt. India Air werkt intussen volledig mee aan het onderzoek en benadrukt dat veiligheid voorop staat.
Overleven als uitzondering
Vishwash Kumar Ramesh is de enige van 242 passagiers die het ongeluk tot nu toe heeft overleefd. Dat feit alleen al is bijna niet te bevatten. Zijn lichamelijke w0nden zijn ernstig, maar het mentale trauma is minstens zo groot. Hij moet herstellen van wat velen de zwaarste dag van zijn leven zouden noemen.
Zijn verhaal doet denken aan andere zeldzame overlevenden van r*mpen: mensen die door een samenloop van omstandigheden op het juiste moment op de juiste plek zaten. Maar Ramesh zelf spreekt niet over geluk. Hij denkt vooral aan zijn broer – en aan de andere families die nu in onzekerheid verkeren.
Een wereld die meeleeft
De r*mp in India heeft wereldwijd tot reacties geleid. Staatsleiders, luchtvaartinstanties en hulporganisaties spreken hun medeleven uit en roepen op tot grondig onderzoek. Ook op sociale media wordt massaal meegeleefd met de slacht0ffers en hun families.
Voor velen is het verhaal van Vishwash Kumar Ramesh een symbool van hoop temidden van verdriet. Zijn overleving is een lichtpuntje, maar ook een herinnering aan wat er verloren ging.
Wat nu?
Voor Vishwash Kumar Ramesh begint nu een lange weg van herstel – zowel fysiek als emotioneel. Terwijl hij in het z!ekenhuis wacht op nieuws over zijn broer, probeert hij zijn verhaal te delen. Hij hoopt dat dat anderen kan helpen om antwoorden te vinden.
De komende weken blijven onderzoekers werken aan het achterhalen van de oorzaak van de r*mp. Intussen buigt India zich over hoe dergelijke tragedies in de toekomst voorkomen kunnen worden – en hoe de getroffen families de steun krijgen die ze verdienen.