Actueel
Derksen maakt Lubach helemaal kapot
Johan Derksen haalt uit naar Arjen Lubach: “Het publiek lacht alleen omdat ze moeten”
Tijdens een recente uitzending van Vandaag Inside spaarden Johan Derksen en Wilfred Genee de inmiddels bekende tv-maker Arjen Lubach niet. De twee mannen – berucht om hun scherpe analyses, ironie en uitgesproken meningen – namen geen blad voor de mond toen zij Lubachs nieuwe programma onder de loep namen.
In hun karakteristieke stijl richtten zij hun pijlen op de manier waarop Lubach zijn publiek probeert te entertainen, waarbij vooral de gebruik van een lachband het mikpunt van spot werd. De kritiek kwam niet alleen scherp, maar ook goed getimed. In een medialandschap waarin authenticiteit steeds belangrijker wordt, lijken de woorden van Derksen en Genee een bredere discussie aan te wakkeren over de staat van satire op de Nederlandse televisie.
Lubachs nieuwe show onder vuur: “Ik lag in een deuk… van plaatsvervangende schaamte”
De kritiek begon met
een ogenschijnlijk luchtige opmerking van Wilfred Genee, die de
discussie aftrapte met de sarcastische opmerking:
“Wat was hij fantastisch,
hè? Iedereen spreekt er schande van!”
Waarop Derksen zonder aarzelen antwoordde:
“Ik lag in een deuk op de
bank. Mijn buren werden er zelfs wakker
van.”
De toon was direct gezet. Het was duidelijk dat de heren het nieuwe
tv-format van Lubach niet serieus namen en zich stoorden aan de
inhoud én presentatie van de show.
Deze openingszin, ogenschijnlijk humoristisch bedoeld, zette de toon voor een gesprek vol ironie, sarcasme en scherpe observaties. De lachband, een veelbesproken onderdeel van Lubachs show, werd vervolgens uitvoerig gefileerd.
“Die lachband is echt een afknapper” – Derksen spaart Lubach niet
Derksen ging diep in
op de lachband,
die volgens hem afbreuk doet aan de geloofwaardigheid van het
programma.
“Die lachband is echt een
grote afknapper,” zei hij.
“Het is alsof je het
publiek niet vertrouwt om zelf te lachen. Dat maakt het
nep.”
Hij
vervolgde:
“Humor moet vanzelf
komen. Een opgelegde lach is geen lach, het is
manipulatie.”
Genee vulde
aan:
“Bij ons zit het publiek
tenminste echt te lachen – niet omdat een knop dat voorschrijft,
maar omdat we iets zeggen wat mensen raakt of
prikkelt.”
De presentatoren benadrukken hiermee dat het verschil tussen échte humor en gescripte, opgelegde vrolijkheid cruciaal is in het huidige tv-landschap.
Vandaag Inside versus Lubach: twee werelden, twee publieken
De discussie ging al
snel verder dan enkel de lachband. Volgens de mannen zit er een
fundamenteel verschil in de manier waarop programma’s als Vandaag Inside en Lubach op Zondag het publiek
benaderen.
Genee stelt:
“Onze kijkers zijn
standvastig. Die kunnen zelf nadenken en hun mening vormen. Ze
hebben geen ‘aanwijzingen’ nodig wanneer ze moeten
lachen.”
Derksen was het
daarmee eens en voegde toe dat de stijl van Lubach meer doet denken
aan een toneelstukje, dan aan spontane televisie.
“Het voelt alsof je naar
een ingestudeerde sketch kijkt. Terwijl televisie juist moet
verrassen, moet ademen met het moment.”
Voor het duo is het duidelijk: authenticiteit wint het altijd van regie. De kijker voelt feilloos aan wanneer iets oprecht is – en wanneer het dat niet is.
De waarde van echte interactie: “Humor moet organisch zijn”
In hun analyse
benadrukken Derksen en Genee dat humor zijn kracht verliest wanneer
het niet voortkomt uit
oprechte interactie met het publiek. Een lachband geeft
niet alleen een onecht gevoel, het breekt ook de band met de
kijker.
Derksen:
“Een grap werkt alleen
als het publiek geraakt wordt. Dat lukt niet met
voorgeprogrammeerde reacties.”
Ze pleiten voor meer
spontaniteit en minder format-beperkingen in tv-programma’s die
zich bezighouden met satire en commentaar.
“De kracht van
Vandaag Inside is juist
dat niets vastligt. Alles ontstaat in het moment. Daardoor is het
echt en voelen kijkers zich verbonden,” aldus Genee.
Lubachs format werkt niet meer in 2025?
Wat deze kritiek extra interessant maakt, is dat Arjen Lubach jarenlang werd gezien als de koning van de Nederlandse satire. Zijn programma’s Zondag met Lubach en later De Avondshow scoorden hoge kijkcijfers, wonnen prijzen en werden geprezen om hun scherpe politieke analyses. Maar volgens Derksen en Genee is het tij gekeerd.
De overstap naar RTL en het gebruik van nieuwe formats lijkt volgens hen geen succes. De toevoeging van elementen zoals een lachband en een gestileerde studio roept bij hen vooral vraagtekens op.
“Misschien is het gewoon niet meer van deze
tijd,” zegt Derksen.
“Kijkers zijn kritischer
geworden. Ze prikken sneller door trucjes heen.”
Kritiek met impact: media moeten weer échte verhalen vertellen
De kritiek van Derksen en Genee reikt verder dan alleen Lubach. Ze raken aan een breder probleem binnen de media: het verlies van oprechtheid in het streven naar perfectie. De drang om content te structureren, te regisseren en te controleren, zorgt volgens hen voor een kloof tussen de makers en het publiek.
Genee:
“Televisie moet weer echt
worden. Niet perfect, niet gepolijst, maar echt. Dáár verlangt de
kijker naar.”
Deze opmerking sluit naadloos aan bij de huidige mediatrends waarin authenticiteit, kwetsbaarheid en rauwe eerlijkheid steeds vaker worden gewaardeerd. Denk aan populaire podcasts, livestreams en formats waarin spontaniteit de boventoon voert.
Wat betekent deze discussie voor de toekomst van satire?
Hoewel Johan Derksen en Wilfred Genee bekend staan om hun uitgesproken meningen, is de inhoud van hun kritiek in dit geval ook een reflectie op het veranderende medialandschap. Satire moet opnieuw haar plaats vinden in een wereld waarin kijkers overspoeld worden met inhoud. Alleen de échte verhalen, met een duidelijke mening en een natuurlijk gevoel voor humor, blijven overeind.
De kracht van Vandaag Inside is dat het controversiële onderwerpen bespreekbaar maakt zonder het publiek te betuttelen. En juist daar lijkt Lubach’s format volgens Derksen de plank mis te slaan.
Conclusie: Derksen en Genee zetten de toon in discussie over echtheid op tv
De scherpe analyse van Johan Derksen en Wilfred Genee over Arjen Lubach’s nieuwe show gaat verder dan een simpele roast. Het is een weerspiegeling van een grotere discussie over de toekomst van televisie, satire en publieksparticipatie.
Lubach’s gebruik van een lachband wordt niet alleen als ouderwets gezien, maar ook als een symbool van verloren authenticiteit. In een tijd waarin kijkers juist op zoek zijn naar échte meningen en spontane gesprekken, kunnen gescripte formats de plank misslaan.
Voor nu blijven Derksen en Genee het geluid van de kritische kijker vertegenwoordigen. Met hun uitgesproken meningen zorgen ze niet alleen voor entertainment, maar ook voor reflectie. En dat maakt Vandaag Inside voorlopig nog een van de weinige plekken op tv waar satire en realiteit elkaar écht ontmoeten.
Vishwash Kumar Ramesh overleeft vliegtuigr*mp in India: “Ik stond op, keek om me heen en begon te rennen”
De nasleep van een zware vliegtuigcr*sh in India houdt de wereld in zijn greep. Een toestel van India Air, een Boeing 787, stortte kort na het opstijgen neer bij de stad Ahmedabad. Aan boord bevonden zich 242 mensen, onder wie twaalf bemanningsleden. De r*mp heeft het leven gekost aan bijna alle inzittenden én tientallen mensen op de grond. Slechts één passagier overleefde de cr*sh: Vishwash Kumar Ramesh, een 40-jarige man uit Londen.
Zijn getuigenis, gedeeld met de Hindustan Times, biedt een zeldzaam inkijkje in wat zich aan boord van het toestel afspeelde in de seconden vóór en ná de r*mp. Terwijl hij zelf nog herstellende is van zijn verw0ndingen in een z!ekenhuis in Ahmedabad, spreekt hij over angst, verwarring en hoop – en over zijn broer, die nog altijd vermist is.
Een reis om familie te bezoeken
Ramesh was enkele dagen in India om familie te bezoeken, samen met zijn broer Ajay Kumar Ramesh (45). De broers hadden samen het eiland Diu bezocht en vlogen op de dag van de r*mp terug naar hun woonplaats Londen. Ze zaten niet naast elkaar in het vliegtuig: Vishwash op stoel 11A, zijn broer enkele rijen verderop.
De vlucht leek aanvankelijk routineus te verlopen. Maar nauwelijks een halve minuut na het opstijgen ging het gruwelijk mis.
“Er klonk een knal. Toen werd alles zwart”
In zijn eerste gesprek met de pers beschrijft Ramesh het moment waarop alles veranderde. “Ongeveer dertig seconden na het opstijgen hoorde ik een luide knal. Daarna weet ik alleen nog dat alles donker werd en ik wakker werd tussen het puin.”
Wat volgt, is een beeld dat de meeste mensen enkel uit films kennen, maar voor Ramesh gruwelijke realiteit werd. “Toen ik opstond, lagen er overal lichamen. Ik was verward en in paniek. Maar ik wist dat ik moest bewegen. Ik begon te lopen, te rennen bijna, over brokstukken en bagage heen.”
Een omstander, vermoedelijk een hulpverlener, hielp hem uiteindelijk een ambulance in. Sindsdien ligt Ramesh in het z!ekenhuis. Hij heeft verw0ndingen aan zijn borst, ogen en voeten, maar is stabiel en bij kennis.
Zijn broer is nog steeds vermist
Wat Ramesh het meest bezighoudt, is het lot van zijn broer Ajay. De twee reisden samen, maar zaten gescheiden in het toestel. “Ik kan hem niet vinden. Niemand kan me vertellen waar hij is. Ik roep iedereen op: help me om mijn broer te vinden.”
De autoriteiten hebben tot nu toe geen melding gemaakt van andere 0verlevenden. Ajay staat op de lijst van passagiers, maar zijn lot blijft onzeker. De zoektocht naar vermiste personen is nog gaande, maar wordt bemoeilijkt door de enorme ravage op de plek van de cr*sh.
Ook slacht0ffers op de grond
De r*mp had niet alleen gevolgen voor de mensen aan boord. Het toestel kwam na de cr*sh neer op een gebouw in de stad Ahmedabad dat dienstdeed als hostel voor medische studenten en jonge artsen. Daarbij kwamen bijna 50 mensen op de grond om het leven, wat het totale aantal officiële slacht0ffers op 290 brengt.
De impact van de cr*sh is daarmee niet alleen persoonlijk, maar ook maatschappelijk groot. Families r0uwen niet alleen om passagiers, maar ook om geliefden die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Steun voor nabestaanden en gew0nden
In reactie op de tragedie heeft de Tata Group, eigenaar van India Air, aangekondigd de nabestaanden van de slacht0ffers financieel te ondersteunen. Elke familie ontvangt 10 miljoen roepies, omgerekend ruim 74.000 euro, als schadevergoeding.
Daarnaast zal het bedrijf ook de volledige medische kosten van gew0nden op zich nemen, waaronder die van Vishwash Kumar Ramesh. Ook heeft Tata toegezegd te helpen met de heropbouw van het hostel dat werd verwoest.
Deze maatregelen bieden financiële verlichting, maar voor veel nabestaanden zal het gemis nog lang voelbaar blijven.
Hoe kon dit gebeuren?
De precieze oorzaak van de cr*sh wordt nog onderzocht door luchtvaartautoriteiten. Eerste aanwijzingen wijzen op een technisch mankement kort na het opstijgen, maar er is nog geen officiële conclusie getrokken. Specialisten uit binnen- en buitenland zijn betrokken bij het onderzoek.
De Boeing 787 staat bekend als een veilig en modern toestel, wat de vragen rond de oorzaak des te urgenter maakt. India Air werkt intussen volledig mee aan het onderzoek en benadrukt dat veiligheid voorop staat.
Overleven als uitzondering
Vishwash Kumar Ramesh is de enige van 242 passagiers die het ongeluk tot nu toe heeft overleefd. Dat feit alleen al is bijna niet te bevatten. Zijn lichamelijke w0nden zijn ernstig, maar het mentale trauma is minstens zo groot. Hij moet herstellen van wat velen de zwaarste dag van zijn leven zouden noemen.
Zijn verhaal doet denken aan andere zeldzame overlevenden van r*mpen: mensen die door een samenloop van omstandigheden op het juiste moment op de juiste plek zaten. Maar Ramesh zelf spreekt niet over geluk. Hij denkt vooral aan zijn broer – en aan de andere families die nu in onzekerheid verkeren.
Een wereld die meeleeft
De r*mp in India heeft wereldwijd tot reacties geleid. Staatsleiders, luchtvaartinstanties en hulporganisaties spreken hun medeleven uit en roepen op tot grondig onderzoek. Ook op sociale media wordt massaal meegeleefd met de slacht0ffers en hun families.
Voor velen is het verhaal van Vishwash Kumar Ramesh een symbool van hoop temidden van verdriet. Zijn overleving is een lichtpuntje, maar ook een herinnering aan wat er verloren ging.
Wat nu?
Voor Vishwash Kumar Ramesh begint nu een lange weg van herstel – zowel fysiek als emotioneel. Terwijl hij in het z!ekenhuis wacht op nieuws over zijn broer, probeert hij zijn verhaal te delen. Hij hoopt dat dat anderen kan helpen om antwoorden te vinden.
De komende weken blijven onderzoekers werken aan het achterhalen van de oorzaak van de r*mp. Intussen buigt India zich over hoe dergelijke tragedies in de toekomst voorkomen kunnen worden – en hoe de getroffen families de steun krijgen die ze verdienen.