Actueel
Verschrikkelijke ervaring voor Viktor Verhulst: ‘Dit doe ik nooit meer’
In de nieuwe aflevering van Vik & Gert blikken Viktor en Gert Verhulst terug op hun gezinsuitje naar de Efteling, waar Viktor zijn gemengde gevoelens over pretparken deelt. Ondanks dat hij zich goed heeft vermaakt in de beroemde attractiepark, blijkt dat hij tegenwoordig niet meer zo enthousiast is over de spannende ritten die hij als kind nog met plezier meemaakte.
Een veranderde kijk op pretparken
Viktor vertelt dat hij als kind altijd genoot van de thrill van de attracties, maar dat hij tegenwoordig heel anders tegen pretparken aankijkt. “Als kind deed ik dat allemaal graag. Het was doodeng, maar ik kreeg daar wel een kick van. Dat heb ik vandaag de dag totaal niet meer,” zegt hij in Vik & Gert. Het lijkt erop dat de spanning van de ritten voor Viktor niet meer hetzelfde is als vroeger. Hij kan nu niet meer dezelfde opwinding ervaren die hij als kind voelde.
Onrustige gedachten tijdens de ritten
Viktor geeft aan dat hij nu altijd nadenkt over wat er mis kan gaan, zelfs in de meest onschuldige attracties. Zo vertelt hij over zijn ervaring in de Efteling, waar hij de Vogel Rok-attractie bezocht. “Dat is nu geen enge attractie, maar ik was de hele tijd bang dat die beugel los zou schieten,” zegt hij. Ondanks de spannende rit in de beroemde achtbaan, bleef zijn angst constant aanwezig. Zijn gedachtegang is dan ook totaal anders dan toen hij jonger was en zonder zorgen in de attracties stapte.
Ride to Happiness, maar niet voor Viktor
Het is opvallend dat Viktor, ondanks zijn kritische blik op achtbanen, onlangs toch de beroemde Ride to Happiness-achtbaan in Plopsaland heeft geprobeerd. De achtbaan, die een samenwerking is met het bekende muziekfestival Tomorrowland, bleek voor Viktor een te heftige ervaring te zijn.
“Het is de graafste achtbaan die ik ooit in mijn leven heb gedaan, maar ik vond het zó eng dat ik het nooit meer opnieuw doe,” vertelt hij eerlijk. Dit contrast tussen zijn werk als uitbater van Plopsaland en zijn persoonlijke ervaring met thrillrides toont de spanning tussen de zakenkant van pretparken en zijn persoonlijke voorkeuren.
Gert Verhulst’s sarcastische reactie
Gert Verhulst reageert met de nodige sarcasme, vooral als Viktor zijn ervaringen deelt. “Goeie reclame,” zegt Gert lachend, doelend op de negatieve reactie van Viktor op de Ride to Happiness. Toch erkent Viktor dat hij veel mensen heeft gezien die het geweldig vonden, wat een positieve noot toevoegt aan zijn verhaal.
Jeugdherinneringen aan pretparken
Viktor en Gert blikken ook terug op hun jeugd, toen ze samen met hun familie vaak naar pretparken gingen, vooral in de periode waarin Plopsaland werd opgericht. Ze reisden zelfs twee keer naar Amerika om daar de iconische Disneyland-attracties te ervaren. “Ik vond dat geweldig,” blikt Viktor terug. Gert herinnert zich echter dat ze na een paar dagen in de pretparken al genoeg hadden. “Ik weet nog dat jullie na drie dagen zeiden: ‘Papa, doen we vandaag eens geen pretpark?’” Gert zegt met een glimlach dat de kinderen het destijds kotsbeu waren na zoveel pretparken.
Conclusie: Van pretparkfan naar twijfelaar
Het is duidelijk dat Viktor Verhulst zijn relatie met pretparken in de loop der jaren heeft veranderd. Wat ooit een bron van plezier en spanning was, is nu een bron van twijfel en voorzichtigheid geworden. Terwijl zijn jeugdherinneringen aan pretparken vol enthousiasme zitten, is hij nu veel kritischer. Toch is het voor de Verhulstjes niet helemaal voorbij: hun ervaring met pretparken blijft hen altijd bij, zowel professioneel als persoonlijk.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.