Actueel
Omar (41): “Mijn kinderen mogen van mij geen kerstliedjes zingen op school, dat hoort niet bij ons geloof”
Omar (41): “Mijn kinderen zingen geen kerstliedjes, het gaat tegen onze waarden in”
Omar, vader van drie kinderen, maakt geen geheim van zijn standpunt: zijn kinderen mogen geen kerstliedjes zingen op school. Voor hem is dit geen kleine kwestie, maar een principekwestie die raakt aan zijn geloof en opvoedingswaarden. Zijn standpunt heeft geleid tot meerdere gesprekken met de schoolleiding en uiteenlopende reacties van andere ouders.
Kleine stappen, grote betekenis
“Het begint altijd klein,” vertelt Omar, terwijl hij uitlegt hoe de situatie zich ontvouwt. “Eerst is het een kerstboom in de klas, dan een paar liedjes, en voor je het weet, vieren mijn kinderen kerst zoals iedereen. Maar kerst hoort niet bij ons geloof, en daar trek ik de grens.”
Voor Omar zijn kerstliedjes geen onschuldige traditie, maar een symbool van iets groters. “Ik wil dat mijn kinderen opgroeien met respect voor ons geloof. Het gaat om meer dan een liedje; het gaat om onze waarden en wat we ze meegeven.”
Een principiële keuze
Omar heeft zijn standpunt duidelijk gemaakt aan de school. “De schoolleiding zei dat kerstliedjes geen religieuze betekenis hebben en dat het gewoon om gezelligheid draait. Maar ik weet beter. Kerstliedjes zitten vol met een boodschap die ik als moslim niet kan ondersteunen.”
Hij benadrukt dat zijn standpunt niet uit onwil komt, maar uit loyaliteit aan zijn geloof. “Het voelt alsof ik mijn kinderen zou toestaan om iets te doen dat direct in strijd is met onze waarden. Dat kan en wil ik niet accepteren.”
De reactie van andere ouders
In de oudergroep zorgde Omar’s standpunt voor discussie. “Sommige ouders reageerden met: ‘Het is maar een liedje, doe niet zo moeilijk,’ of: ‘Laat je kinderen gewoon meedoen, dat is goed voor hun integratie.’ Maar waarom moeten wij altijd concessies doen? Niemand vraagt anderen om hun tradities aan te passen voor ons. Waarom moet dat andersom dan wel?”
Omar merkt op dat veel ouders die in een vergelijkbare situatie zitten, stilzwijgend meegaan om confrontaties te vermijden. Maar hij weigert dit pad te volgen. “Ik ben niet bang voor gedoe. Als ik nu niet mijn grenzen stel, waar eindigt het dan? Misschien vragen ze volgend jaar of mijn kinderen een kerstspel doen of deelnemen aan een kerstviering. Het is een glijdende schaal.”
Impact op zijn kinderen
Omar erkent dat zijn standpunt niet altijd makkelijk is voor zijn kinderen. “Ik heb ze uitgelegd waarom wij geen kerst vieren en waarom het belangrijk is om trouw te blijven aan onze eigen waarden. Ze begrijpen het en steunen me, maar het is niet altijd makkelijk voor ze.”
Zijn kinderen krijgen regelmatig vragen van hun klasgenoten over waarom ze niet meedoen. “Ze voelen zich soms buitengesloten, en dat doet pijn. Maar ik wil ze leren dat je soms sterk moet staan voor wat je gelooft, zelfs als dat betekent dat je anders bent dan de rest.”
Mogelijke oplossingen van de school
De school probeert oplossingen te vinden om tegemoet te komen aan Omar’s zorgen. Een van de voorstellen was om zijn kinderen tijdens de kerstliedjes in een andere ruimte te laten lezen of spelen. Maar ook dit voelt voor Omar niet goed.
“Waarom moeten mijn kinderen apart worden gezet? Het voelt alsof wij ons altijd moeten aanpassen, terwijl niemand rekening houdt met onze situatie. Waarom kan er geen ruimte zijn voor meer diversiteit in hoe feestdagen worden gevierd?”
Een zoektocht naar respect
Omar is zich bewust van hoe zijn standpunt door anderen wordt gezien. “Ik weet dat mensen me koppig of extreem vinden, maar ik zie het anders. Ik sta op voor wat ik geloof en voor wat belangrijk is voor mijn gezin. Dat zou iedereen moeten doen, toch?”
Hij benadrukt dat het hem niet gaat om het wegnemen van kersttradities, maar om het creëren van een omgeving waarin iedereen zich welkom voelt. “Ik wil niet dat kerst verdwijnt, maar ik wil wel dat er respect is voor onze keuzes. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om meer inclusieve oplossingen te bedenken?”
Een groter maatschappelijk probleem
Volgens Omar raakt deze situatie aan een groter probleem in de samenleving: de beperkte ruimte voor diversiteit. “De maatschappij is zo ingericht dat iedereen hetzelfde moet doen. Maar Nederland is een diverse samenleving, en dat moet ook op school zichtbaar zijn. Het gaat niet om tegen kerst zijn, maar om een plek waar iedereen zich gezien en gerespecteerd voelt.”
Omar benadrukt dat hij niet de enige is die hiermee worstelt. “Er zijn veel ouders die in stilte omgaan met deze druk, omdat ze geen zin hebben in confrontaties. Maar als wij niet onze stem laten horen, verandert er nooit iets.”
De kracht van eigen overtuigingen
Ondanks de kritiek blijft Omar vasthouden aan zijn standpunt. “Ik wil geen ruzie, maar ik wil wel respect. Respect voor ons geloof, onze tradities, en de manier waarop ik mijn kinderen wil opvoeden. Dat is niet te veel gevraagd.”
Hij hoopt dat zijn verhaal bijdraagt aan meer bewustzijn en begrip. “We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar we moeten wel respect hebben voor elkaars overtuigingen. Als we dat kunnen bereiken, maken we samen een stap naar een inclusievere samenleving.”
Een inclusieve toekomst
Omar’s verhaal illustreert hoe lastig het kan zijn om trouw te blijven aan je eigen waarden in een samenleving waar bepaalde tradities domineren. Het is een oproep om inclusiviteit en respect centraal te stellen, zowel op scholen als in de bredere maatschappij.
Zijn boodschap is duidelijk: “Het draait niet om kerstliedjes of tradities wegnemen. Het gaat om een plek waar iedereen zich thuis voelt, ongeacht hun overtuigingen.”
Actueel
Francisco Schuster doet plots enkele verrassende en pittige uitspraken over ‘Dancing With The Stars’
Francisco Schuster blikt terug op Dancing With The Stars: “Het was alles of niets”
Acteur en presentator Francisco Schuster was dit voorjaar een van de opvallendste deelnemers aan het populaire VTM-programma Dancing With The Stars. Hoewel hij de trofee niet mee naar huis nam, noemt hij zijn deelname een intense en leerzame ervaring. In een interview met TV-Familie vertelt hij hoe hij terugkijkt op het avontuur – fysiek, mentaal en emotioneel.
Een fysiek pittige uitdaging
Francisco laat meteen weten dat hij inmiddels wat op adem is gekomen.
“Ik ben er intussen al wat van bekomen,” vertelt hij. “Het was lichamelijk heel pittig.”
De repetities, lange dagen en live optredens vroegen veel van zijn lichaam. Dansen op hoog niveau bleek een totaal andere belasting dan hij gewend was van acteren en presenteren. Spierpijn en vermoeidheid waren schering en inslag, maar hij zette door – iedere week opnieuw.
Mentaal een rollercoaster
Naast de fysieke inspanning had het programma ook een groot effect op zijn mentale welzijn.
“Je werkt met elke dans naar een hoogtepunt toe en daarna moet je telkens weer vanaf nul beginnen. Dat voelde vaak als een kater. Heel vermoeiend voor je hoofd.”
Het constante schakelen tussen pieken en dalen kostte energie. Toch gaf het hem ook een nieuw inzicht in hoe belangrijk het is om mentaal weerbaar te blijven en elke week fris te beginnen.
Bewuster van zijn lichaam
Een onverwachte winst van zijn deelname is dat Francisco zijn lichaam nu beter begrijpt.
“Ik ben me nu veel bewuster van mijn lichaam als ik op een podium sta.”
Dat bewustzijn neemt hij mee naar toekomstige projecten. Hij let meer op houding, ademhaling en energieverdeling tijdens optredens. Ook in zijn dagelijks leven probeert hij beter te luisteren naar de signalen van zijn lichaam.
Leren omgaan met stress
Naast fysieke bewustwording is er ook mentaal iets veranderd. Francisco zegt dat hij tegenwoordig rustiger blijft in stressvolle situaties.
“Doe gewoon je best, dan komt het altijd goed.”
Waar hij vroeger sneller spanning voelde, probeert hij nu meer te vertrouwen op zijn voorbereiding en talent.
Alles of niets
Toch blijft hij kritisch op zichzelf en legt hij de lat hoog.
“Minder dan 100 procent bestaat niet voor mij. Dat is mijn startpunt. Als de show begint, zit ik meteen op 120 procent.”
Hij geeft toe dat zijn grootste uitdaging ligt in het leren doseren. Door zijn perfectionisme wil hij altijd alles geven, zelfs wanneer dat fysiek zwaar is.
“Mijn valkuil is dat ik niet zo goed kan doseren, maar dat houdt me tegelijk scherp.”
Nieuwe energie voor de toekomst
Hoewel hij Dancing With The Stars niet won, kijkt Francisco met trots terug. Het programma heeft hem sterker gemaakt en hem waardevolle lessen geleerd die hij meeneemt in zijn carrière. Zijn fans kunnen er gerust op zijn dat hij deze nieuwe energie zal inzetten in toekomstige projecten.