Actueel
Sylvie Meis geeft breuk toe: ´Vierde Valentijn moederziel alleen´
Sylvie Meis lijkt opnieuw single te zijn. Op Instagram plaatst ze een opvallend bericht, waarin ze benadrukt dat Valentijnsdag niet alleen om koppels draait. Dit lijkt een duidelijke aanwijzing dat haar relatie met de Duitse zakenman Patrick Gruhn voorbij is. Het nieuws komt niet geheel onverwacht, aangezien de twee al maanden niet samen gespot zijn.
Veelzeggend bericht op Instagram
Op de dag van de liefde deelt Sylvie een foto van zichzelf met de tekst: “Valentijnsdag hoeft niet alleen om koppels te draaien. Waarom zou je deze dag niet gebruiken om jezelf te vieren? De beste relatie is die met jezelf.”
Met deze woorden laat ze doorschemeren dat ze de dag zonder partner doorbrengt. Haar volgers vragen zich dan ook af of dit betekent dat haar relatie met Patrick officieel ten einde is.
Geruchten over een relatiebreuk
Hoewel Sylvie niet expliciet bevestigt dat ze single is, spreken de omstandigheden voor zich. De afgelopen maanden werd ze niet meer samen met Patrick gezien. Fans merkten op dat hij niet langer opdook in haar Instagram-posts en dat er geen gezamenlijke uitstapjes meer gedeeld werden. Dit voedde de speculaties dat hun relatie op de klippen was gelopen.
Patroon van korte relaties
Als de geruchten kloppen, betekent dit opnieuw een breuk in het liefdesleven van Sylvie. Begin 2023 kondigde ze haar scheiding aan van kunstenaar Niclas Castello, na een huwelijk van slechts 2,5 jaar. Kort daarna kreeg ze een relatie met ondernemer Wim Beelen, maar ook die romance hield niet lang stand en strandde na drie maanden. Nu lijkt haar relatie met Patrick Gruhn ook tot het verleden te behoren.
Focus op zelfliefde
Ondanks haar vele liefdesbreuken blijft Sylvie positief en gefocust op zichzelf. Haar Instagram-post suggereert dat ze zich niet laat ontmoedigen door haar mislukte relaties. Integendeel, ze moedigt anderen aan om zelfliefde te omarmen en Valentijnsdag niet alleen als een dag voor koppels te zien. Dit sluit aan bij haar sterke, onafhankelijke imago dat ze de afgelopen jaren heeft opgebouwd.
Toekomst op liefdesgebied?
De vraag blijft natuurlijk of Sylvie binnenkort weer een nieuwe liefde zal vinden. Ze heeft in het verleden laten zien dat ze zich snel kan openstellen voor een nieuwe relatie. Toch lijkt ze voorlopig vooral bezig met haar eigen geluk. Haar carrière en rol als moeder van zoon Damián blijven een belangrijke prioriteit.
Wat ging er mis met Patrick?
Over de reden van de mogelijke breuk tussen Sylvie en Patrick is weinig bekend. De twee leken aanvankelijk gelukkig samen, maar zoals vaker in haar liefdesleven, bleek de relatie uiteindelijk niet blijvend. Of er sprake is van een conflict of dat ze simpelweg uit elkaar zijn gegroeid, blijft onduidelijk.
Sylvie blijft sterk
Wat er ook gebeurd is, één ding is zeker: Sylvie laat zich niet klein krijgen door een liefdesbreuk. Ze blijft zich richten op haar carrière, familie en zelfontwikkeling. Voor nu lijkt ze Valentijnsdag alleen te vieren, maar de toekomst zal uitwijzen of er binnenkort een nieuwe liefde in haar leven komt.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
