Actueel
Monique Westenberg in interview: ‘André Hazes houdt het nog geen 2 minuten vol met mij in bed’😱😭
André Hazes en Monique Westenberg, het veelbesproken showbizzduo, lijken hun relatie een nieuwe wending te geven, zoals onthuld in hun Videoland-documentaire.
André stelt Monique een onthullende vraag over hun latrelatie,
waarin ze exclusief zijn maar apart wonen: “Hoe lang denk je dat we
nu al iets hebben zoals het nu is?”
Monique’s reactie wijst op een moment van definitie toen André
op de radio aankondigde dat ze weer samen waren.
In een lichtere noot refereert André aan hun intieme momenten,
wat een lach bij Monique teweegbrengt.
De documentaire belicht ook André’s talrijke affaires, die door
Monique vergeven zijn.
André spreekt zijn verbazing uit over Monique’s aanhoudende
steun, ondanks zijn ontrouw, en geeft toe dat hij jaloers zou zijn
geweest als Monique soortgelijke acties had ondernomen: “Er was een
tijd dat we uit elkaar waren en Monique appcontact had met
iemand.
Ik kon daar eigenlijk niks van zeggen, maar toen ik dat hoorde,
stortte mijn wereld in.”
André erkent dat hij het moeilijk zou vinden om de rollen
omgekeerd te zien, gezien zijn eigen escapades.
Hij beweert nu volledig toegewijd te zijn aan Monique.
Hun onconventionele relatievorm – samenwonen op maandag en
dinsdag en de rest van de week apart – wordt door André als ideaal
beschouwd en door zijn vrienden bestempeld als “Champions
League”.
Monique lijkt ook tevreden met de situatie: “Als ik nu iemand
nieuw zou ontmoeten, zou ik ook niet meteen samenwonen. Ik zou die
persoon eerst willen leren kennen, en dat is wat we nu ook
doen.”
Het was een ogenschijnlijk normale ochtend toen Tori, slechts vijftien jaar oud, haar ouders in allerijl hun koffers zag pakken. Haar vader, met een ernstige blik in zijn ogen, kondigde aan: “We hebben de kinderbescherming gebeld, zij zullen komen om je op te halen.”
Deze woorden markeerden het begin van een abrupte en hartverscheurende scheiding. Tori en haar jongere broers, Lucas en Ben, werden plotseling uit hun vertrouwde omgeving gerukt en overgeleverd aan het onbekende.
Hun wereld werd gekanteld; wat volgde was een reeks overplaatsingen naar verschillende pleeggezinnen, waarbij elk kind geïsoleerd raakte van de anderen. Dit was het begin van een moeizame reis door een systeem dat zowel onpersoonlijk als onvoorspelbaar was.
Strijd
Gescheiden van haar broers en zonder duidelijke uitleg of toekomst, begon Tori’s strijd tegen de omstandigheden. Haar leven veranderde van een zorgeloze kindertijd naar een strijd om te overleven.
De pleeggezinnen waarin ze terechtkwam varieerden van onverschillig tot koud, waardoor ze zich vaak ongewenst en alleen voelde. Deze emotionele en fysieke isolatie dwong Tori om op jonge leeftijd volwassen te worden, terwijl ze leerde navigeren door een leven vol onzekerheden.
Haar pad werd gekenmerkt door momenten van diepe eenzaamheid en strijd, maar ook door een groeiend gevoel van zelfstandigheid en veerkracht.
Doorzettingsvermogen
Ondanks de ontberingen leerde Tori zichzelf te onderhouden door te werken in verschillende bijbaantjes. Van het schoonmaken van auto’s tot het assisteren in restaurants, elke job bracht haar een stap dichter bij zelfvoorziening.
Deze periode van haar leven was gevuld met kleine overwinningen en grote verliezen, maar haar drijfveer bleef hetzelfde: het herenigen met haar broers en het opbouwen van een stabiele toekomst. Haar vastberadenheid leidde ertoe dat ze genoeg spaarde om te investeren in haar opleiding, een pad dat ze hoopte dat uiteindelijk zou leiden naar een beter leven voor zowel haarzelf als haar broers.
Hereniging
Jaren nadat ze het pleegzorgsysteem had verlaten en een carrière in de retail had opgebouwd, kwam er een onverwachte wending. Op een dag, net toen ze zich comfortabel voelde in haar nieuwe rol als winkelmanager en in haar recent betrokken appartement, klopten haar ouders aan haar deur.
Hun plotselinge verschijning, met koffers en glimlachen alsof er nooit iets was voorgevallen, confronteerde Tori met een verleden dat ze had geprobeerd achter zich te laten. Hun verzoek om onderdak, alsof ze het recht hadden om haar leven binnen te dringen na zoveel jaren van afwezigheid, bracht een stortvloed aan onopgeloste gevoelens naar boven.
Toekomst
De beslissing van Tori om haar ouders de deur te wijzen was niet alleen een daad van zelfbehoud, maar ook een symbolische afsluiting van een hoofdstuk dat haar jarenlang had achtervolgd.
Deze daad van afwijzing gaf haar de ruimte om zich volledig te richten op het vinden van haar broers en het opbouwen van een leven dat vrij was van het verleden. Het was een moment van bevrijding en empowerment, een bevestiging dat ze ondanks alle tegenslagen haar eigen pad kon kiezen.