Actueel
MAFS-Rowan en Astleigh verwelkomen dochter: Dit is haar naam
Heuglijk nieuws! Rowan en Astleigh, bekend van hun deelname aan Married at First Sight, zijn de trotse ouders geworden van een dochter. Rowan beviel op 18 januari van hun eerste kindje, en de kersverse ouders delen hun geluk via Instagram.
Een hartverwarmende aankondiging
Met een prachtige foto van hun pasgeboren dochter kondigde Rowan de geboorte van Marley Jane van Emden Eckhardt aan. In een ontroerende post schrijft ze:
“Marley Jane van Emden Eckhardt. Op 18 januari zijn wij trotse ouders geworden van ons meisje. Naar het plakken van dit stickertje keken wij al zo lang uit!”
Het stel straalt van geluk en kijkt ernaar uit om de komende dagen volledig aan hun nieuwe rol als ouders te wennen. Rowan deelt dat ze eerst een weekje samen met Marley thuis doorbrengen:
“De eerste week van haar leven brengen we nog even fijn met z’n drietjes door in huis om elkaar goed te leren kennen. Daarna maakt ze voor het eerst kennis met de andere lieve mensen in haar omgeving.”
Een bijzondere naam
Opvallend is dat Marley Jane de dubbele achternaam van haar ouders draagt: van Emden Eckhardt. Hiermee geven Rowan en Astleigh een mooi signaal af van gelijkwaardigheid en verbondenheid in hun gezin.
Fans en volgers reageren massaal onder de post met felicitaties en lieve berichten. Veel mensen prijzen het stel om hun openhartigheid over het ouderschap en hun eerdere tegenslagen.
Een lange weg vol hoop en verdriet
De geboorte van Marley Jane markeert een bijzonder en emotioneel moment in het leven van Rowan en Astleigh. Het stel heeft namelijk een moeilijke periode achter de rug. Vorig jaar deelden ze openhartig het verdriet over twee miskramen. Beide zwangerschappen kwamen niet verder dan negen weken, wat hen enorm raakte.
In een emotionele post op Instagram vertelde Rowan destijds:
“We leven van onderzoek naar onderzoek, met hoop op een goede afloop. Het is zwaar, maar we blijven positief.”
Na de miskramen lieten Rowan en Astleigh onderzoeken uitvoeren om mogelijke oorzaken te achterhalen. Hoewel deze periode vol onzekerheid was, hielden ze hoop op een gezinsuitbreiding. Het nieuws van Marley Jane’s geboorte voelt daarom als een wonder.
Van tv-huwelijk naar gezinsgeluk
Rowan en Astleigh leerden elkaar kennen via het populaire RTL-programma Married at First Sight (MAFS) in 2021. Zonder elkaar ooit eerder te hebben ontmoet, gaven ze op 14 september van dat jaar het jawoord. Hun liefde bloeide al snel op, en na het programma bleven ze samen aan hun relatie werken.
De twee zijn sindsdien een hecht stel gebleken en hebben hun fans regelmatig een kijkje gegeven in hun leven. Hun reis van een onbekend tv-huwelijk naar een hecht gezinsleven is voor veel mensen inspirerend.
Veel liefde voor Marley Jane
De geboorte van Marley Jane voelt als een overwinning na een periode van verdriet en onzekerheid. Rowan en Astleigh benadrukken hoe bijzonder dit moment voor hen is en hoeveel liefde ze voelen voor hun dochtertje.
De reacties op sociale media zijn hartverwarmend. Fans schrijven berichten als:
“Wat een prachtig meisje, gefeliciteerd met jullie kleine
wondertje!”
“Jullie zijn een inspiratie voor velen. Geniet van dit mooie
gezinsgeluk!”
Langs deze weg willen wij Rowan en Astleigh ook van harte feliciteren met de geboorte van hun dochter. We wensen hen veel liefde en geluk in deze nieuwe fase van hun leven. ❤️👨👩👧
Laat hieronder je felicitaties achter voor dit gelukkige gezin! 🎉✨
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.