Actueel
Judith en Bart van Winter Vol Liefde samen onder de lakens: ´Jeuk is erger dan pijn!´
Judith en Bart, de Rotterdammers die te zien zijn in Winter Vol Liefde, lijken met de dag dichter naar elkaar toe te groeien. Nadat ze eerder al hun eerste kus hadden gedeeld en openhartig spraken over kinderen, blijkt hun band steeds sterker te worden. Vanavond bleek zelfs dat ze hun eerste nacht samen hadden doorgebracht, een belangrijke mijlpaal in hun prille relatie. Dit doet vermoeden dat hun liefde nauwelijks nog fout kan gaan, hoewel er toch een nieuwe uitdaging op hun pad komt.
Een intieme nacht
De avond voordat ze hun eerste nacht samen doorbrachten, had Judith een intieme avond met Bart. In de ochtend loopt de timmerman de keuken in en geeft zijn boerin een dikke kus. Judith heeft een glimlach op haar gezicht wanneer ze vertelt over die bijzondere nacht: “Er hangt vanochtend iets in de lucht tussen Bart en mij,” vertelt ze tegen de camera.
“Na het vertrek van Juulsz gisteren hadden we een avondje met zijn tweeën en toen heeft hij bij mij geslapen.” Het lijkt duidelijk dat er een sterke chemie tussen hen is, iets waar Judith zichtbaar van geniet.
De vonk sloeg over
Bart, die met een glimlach spreekt, noemt het een “kort boerennachtje” en houdt het in eerste instantie wat vaag. Wanneer hij echter tegenover de camera spreekt, lijkt hij te verwijzen naar een meer intiem moment: “Toen sloeg de andere vonk over, zal ik maar zeggen. Jeuk is erger dan pijn hè, dan kan je er weinig meer aan doen.” Hij geeft aan dat de aantrekkingskracht tussen hen groot is, en dat het moeilijk is om van Judith af te blijven. Bart lijkt voldaan te zijn, en de band tussen de twee lijkt inmiddels onbreekbaar.
De komst van Esther
Maar de relatie tussen Judith en Bart wordt meteen op de proef gesteld wanneer de laatste date van de show, klimaatactiviste Esther, arriveert in Frankrijk. Esther was eerder al de favoriet van Judith bij de aanmeldvideo’s, maar haar komst betekent een nieuwe uitdaging voor haar relatie met Bart. Bij de eerste ontmoeting komt de spanning al tot uiting wanneer Bart een opmerking maakt over de opwarming van de aarde, die Esther ergert.
Hij zegt dat de opwarming van de aarde onontkoombaar is, waarop Esther reageert met duidelijke irritatie. “Ik vind het een ongelofelijke onzinnige dooddoener,” zegt ze tegen de camera.
De spanningen tussen Bart en Esther
Esther’s scherpe reactie laat Bart niet onberoerd. “Ik denk niet dat wij snel een klik zullen hebben met elkaar, nee,” zegt hij. Het lijkt duidelijk dat de sfeer tussen de twee al snel gespannen is. De vraag is of deze spanning het einde betekent voor de kansen van Esther om een relatie met Bart op te bouwen, of dat Judith zich kan openstellen voor haar nieuwe date.
Judith blijft open
Ondanks de nieuwe dynamiek, besluit Judith haar gevoelens voor Bart niet volledig geheim te houden. Ze vertelt Esther dat er al iets speelt tussen haar en Bart.
“Er speelt wel al een beetje iets tussen Bart en mij,” deelt Judith eerlijk. Toch kiest ze ervoor om haar nacht samen met Bart niet te delen, wat duidelijk maakt dat ze haar relatie nog niet helemaal openbaar wil maken. Esther lijkt echter niet echt overtuigd of het nog zin heeft om in de show te blijven. “Maar als ik hier dan blijf, is dan jouw insteek om te voelen of er liefde in zit?” vraagt ze Judith.
Toekomstige keuzes voor Judith
Judith blijft vaag in haar antwoorden en laat open of ze zich verder voor Esther zal openstellen. “Ik vind het fijn om je gewoon op een luchtige manier te leren kennen,” zegt ze. Of ze zich echt open kan stellen voor Esther, is nog maar de vraag. Judith heeft duidelijk gevoelens voor Bart, en het is de vraag of deze gevoelens sterker zijn dan haar nieuwsgierigheid naar Esther.
De onzekerheid blijft
De komende weken zullen duidelijk maken of Judith en Bart hun relatie kunnen versterken, of dat Esther toch nog roet in het eten gooit. Judith heeft duidelijk geen haast om een keuze te maken, maar het lijkt erop dat haar gevoelens voor Bart voorlopig de overhand hebben. De vraag is of ze haar hart verder kan openen voor Esther of dat haar band met Bart te sterk is om verder te kijken.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
