Actueel
Jongen (11) neergeschoten in Rotterdam
De plitie in Rotterdam heeft deze week zes zeer jonge tieners gearresteerd in verband met het onderzoek naar de zwaargewonde 11-jarige jongen die in een woning aan de Asterlo werd aangetroffen. De arrestanten, in leeftijd variërend van 12 tot 16 jaar, worden verdacht van poging tot mrd* dan wel ddslg.
Ernstige verwndingen en z**kenhuis*opname
De 11-jarige jongen werd met zware verwndingen overgebracht naar het zkenhuis* in Rotterdam. Wat precies in de woning is gebeurd, is nog niet volledig duidelijk, maar vaststaat dat het slchtffer* ernstig gewond raakte door een schot uit een p*stl*. Zijn situatie blijft kritiek.
De plitie meldde woensdag dat de aanhoudingen op maandag, dinsdag en woensdag zijn verricht. De verdachten zijn vier jongens uit Rotterdam van 12, 13 en 15 jaar, een 14-jarig meisje uit Rotterdam, een 14-jarige jongen uit Maarsbergen en een 16-jarige jongen uit Enschede.
Meer arrestaties niet uitgesloten
De plitie kwam de jongeren op het spoor na uitgebreid recherchewerk en omdat enkele verdachten zichzelf hebben gemeld. Meer aanhoudingen worden niet uitgesloten, aangezien het onderzoek nog in volle gang is. De plitie onderzoekt de rol van iedere verdachte afzonderlijk, waarbij medeplegen en het bezit van v**rwpens en munitie eveneens worden meegenomen in de aanklachten.
Alle zes de minderjarigen zitten in volledige beperkingen en zullen donderdag en vrijdag worden voorgeleid aan de rechter-commissaris in Rotterdam. Deze zal bepalen of ze langer in hechtenis blijven.
De plitie had direct na het incident een Team Grootschalig Opsporing (TGO) op de zaak gezet, onder leiding van twee officieren van justitie. Dit team, bestaande uit ongeveer twintig rechercheurs, werkt intensief aan de reconstructie van de gebeurtenissen. Getuigen worden opgeroepen om zich te melden, omdat elk detail kan bijdragen aan het onderzoek.
Schoten in een woning aan de Asterlo
Op zondag 16 februari werd de 11-jarige jongen zwaargewond aangetroffen in een woning in Hoogvliet, waar hij op bezoek was bij een vriendje. Aanvankelijk was er onduidelijkheid over de aard van de verwndingen, omdat niet meteen vaststond of het om stk- of schtwonden* ging. Kort na het incident vond de plitie een v**rwpen in een grasveldje nabij de portiekflat.
Het slchtffer* moest ter plaatse worden gereanimeerd en werd in kritieke toestand naar het Ersmus MC gebracht. Om hem snel en veilig uit het flatgebouw te krijgen, werd een hoogwerker ingezet. Een ambulance stond beneden klaar om de jongen zo snel mogelijk naar het z**kenhuis* te vervoeren.
Groep jonge verdachten en drillrap
Uit onderzoek blijkt dat de jongeren in de woning deel uitmaakten van een groep piepjonge drillrappers die in de wijk voor overlast, intimidatie en bedreigingen zorgen. Of het slchtffer* zelf betrokken was bij drillrap, is niet bekend.
Een getuige verklaarde een harde knal te hebben gehoord, waarna hij zag hoe meerdere jonge mensen in paniek over de galerij renden. Deze informatie is cruciaal voor het onderzoek, aangezien het bevestigt dat er meerdere betrokkenen waren op het moment van de sch**tprtij.
Escalatie van jeugdcriminaliteit
De betrokkenheid van jonge tieners bij ernstige gldsdlicten zoals deze baart de autoriteiten grote zorgen. In de afgelopen jaren is een toename zichtbaar van jongeren die zich aansluiten bij gldddige groepen, vaak beïnvloed door drillrap en sociale media.
Volgens experts biedt het internet jonge mensen een platform waarop g**ld* wordt verheerlijkt. Dit leidt tot een gevaarlijke cultuur waarin jongeren worden aangemoedigd om rivaliteit fysiek uit te vechten. In dit geval leidde dat tot een tragedie waarbij een 11-jarige jongen het slchtffer* werd.
De plitie waarschuwt ouders en scholen om alert te zijn op gedragingen van jongeren en gesprekken te voeren over de gevaren van deze g**ldddige subcultuur.
Plitie verhoogt toezicht in de wijk
Vanwege de ernst van de zaak en de betrokkenheid van jonge tieners heeft de plitie aangekondigd extra toezicht te houden in de wijk. Dit moet verdere escalatie voorkomen en bewoners een veiliger gevoel geven.
Ook de gemeente Rotterdam neemt maatregelen. Burgemeester Ahmed Aboutaleb heeft zich al eerder uitgesproken over de stijgende jeugdcriminaliteit en benadrukt dat er streng zal worden opgetreden tegen minderjarige verdachten die zich schuldig maken aan g**ld*.
In samenwerking met jeugdzorg en scholen wordt gekeken naar preventieve maatregelen om herhaling te voorkomen. Mentale ondersteuning wordt aangeboden aan zowel slchtffers* als daders, omdat vroegtijdige interventie kan helpen bij het doorbreken van criminele patronen.
Reacties uit de gemeenschap
De nasleep van het incident heeft diepe indruk gemaakt op de school en de gemeenschap van Schiedam en Hoogvliet. Op het Geuzencollege, waar zowel het slchtffer* als een aantal verdachten leerlingen waren, heerst verslagenheid. De Lentiz Onderwijsgroep, waaronder de school valt, heeft een gedenkplek ingericht waar leerlingen bloemen kunnen leggen en kaartjes met berichten kunnen achterlaten.
“Je gaat de vakantie in en ineens gebeurt dit,” zei een woordvoerder van de school. “We willen ruimte geven voor emoties, herinneringen en verhalen.” Extra begeleiding wordt aangeboden om leerlingen en docenten te ondersteunen in de verwerking van deze tragedie.
Familieleden van het slchtffer* zijn eveneens geschokt en verdrietig. Een familielid vertelde: “We zijn met zijn dertienen,” waarmee hij de enorme impact van het verlies binnen de familie benadrukte.
Toekomstige stappen
De komende dagen en weken zullen cruciaal zijn voor het verdere verloop van het onderzoek. De plitie werkt met man en macht aan het in kaart brengen van de gebeurtenissen en de exacte rol van elke verdachte.
Of de verdachten langdurig vast blijven zitten, hangt af van het verdere onderzoek en de rechtsgang. Voor nu blijven ze in hechtenis totdat de rechter-commissaris heeft geoordeeld over hun voorlopige aanhouding.
Wat dit incident extra schrijnend maakt, is de betrokkenheid van zulke jonge tieners bij een ernstig msdijf. Dit roept bredere vragen op over jeugdcriminaliteit, de invloed van drillrap en hoe de maatschappij dergelijke gld*incidenten in de toekomst kan voorkomen.
De plitie roept getuigen die mogelijk iets gezien of gehoord hebben op om zich te melden. Elk detail kan helpen om recht te doen aan het slchtffer* en zijn familie.
Met de recente ophef over jeugdg**ld* in Nederland, zal deze zaak ongetwijfeld verder worden onderzocht in de context van bredere maatschappelijke trends. Het is duidelijk dat het incident in Schiedam niet op zichzelf staat, maar deel uitmaakt van een zorgwekkende ontwikkeling binnen de samenleving.
Roy Oude Rikerink opnieuw zwaar getroffen door zorgwekkende gezondheidsupdate: “We hebben de juiste woorden nog niet”
Het blijft een zware periode voor Roy Oude Rikerink en zijn vrouw Annick Velthuis, bekend van het programma Over Mijn Lijk. Via Instagram deelt Annick een boodschap die velen diep raakt: de tum0r in Roys hoofd is opnieuw gegroeid. Het stel probeert hun leven vast te houden zoals het is, maar de nieuwe medische ontwikkelingen brengen grote onzekerheid met zich mee. “We hebben de juiste woorden nog niet,” schrijft Annick openhartig.
De update komt hard binnen bij iedereen die Roy de afgelopen jaren heeft gevolgd. Het stel is inmiddels een vertrouwd gezicht geworden: altijd eerlijk, altijd liefdevol, altijd vechtend voor lichtpuntjes, hoe klein die soms ook zijn.
Een gesprek zonder woorden: het nieuws komt binnen
Op haar Instagramkanaal deelt Annick een lang bericht waarin ze de nieuwe situatie probeert te beschrijven. In de kern geeft ze aan dat er opnieuw groei is vastgesteld in Roys hoofd. De artsen zien duidelijke veranderingen, maar nog niet genoeg om alle details te duiden. Dat volgt later.
“We hebben de juiste woorden nog niet. Er is wederom groei geconstateerd in het hoofd bij Roy. Maar ergens is er nog niet genoeg duidelijkheid voor ons, maar dat komt nog.”
De boodschap is zacht uitgesproken, maar de lading is enorm. Voor Roy en Annick komt het nieuws extra hard aan omdat zij al jarenlang leren omgaan met het constante op- en neergaan van hoop en realiteit.
Hoe ga je verder als alles even stilvalt?
Ondanks het zware nieuws proberen Roy en Annick hun leven zo gewoon mogelijk door te laten gaan. Ze zoeken steun bij elkaar, bij hun omgeving, bij hun dagelijkse routines. Samen praten ze veel, soms tot diep in de avond. Soms zijn ze boos, soms verdrietig, soms lachend om de kleine dingen. Het leven loopt door — zelfs op momenten dat het eigenlijk even stil zou moeten staan.
Annick verwoordt dat als geen ander:
“We zijn sterk, we praten, we zijn onder de mensen, ik ben aan het werk, Roy is fijn bij de mensen waar hij wil zijn. Daarna knuffelen we, praten we weer en zijn we boos, verdrietig, en dan gaat het leven gewoon weer door en maken we ons druk over wat we gaan eten, want we hebben niks in huis.”
Het is een herkenbaar beeld voor veel gezinnen die leven met z!ekte: verdriet en liefde bestaan naast elkaar, soms binnen dezelfde minuut.
“Ik denk dat Roy echt nog wel eventjes bij ons blijft”
Ondanks de groei van de tum0r ziet Annick perspectief. Ze schrijft hoopvol dat Roy volgens haar nog “eventjes” bij hen blijft. Daarmee doelt ze op het feit dat de artsen hebben aangegeven dat er de komende maanden ruimte is om te blijven genieten — om bewust tijd met elkaar door te brengen, zonder meteen te hoeven vrezen voor nieuwe klappen.
“Wat we nu wel weten is dat we ongeveer een half jaar de tijd hebben om alles uit het leven te halen, en er daarna opnieuw duidelijkheid komt.”
Die woorden benadrukken hoe het gezin leeft in fases. Niet in jaren, maar in maanden. Elke keer volgt een nieuwe evaluatie. En elke keer weer die spanning: wat gaat de nieuwe scan laten zien?
Annick legt uit dat ze eigenlijk al maanden bewust aan het leven zijn, stap voor stap, maar dat er nu opnieuw een concreet tijdsvenster op tafel ligt. Een klokje dat zachtjes meeloopt.
“Alleen staat er nu weer een klokje ingesteld op mei 2026. Tenzij het toch slechter gaat.”
Het is eerlijk, rauw, maar ook ontzettend moedig verwoord.
Zeven jaar leven met een hersentum0r
Roy kreeg zeven jaar geleden de diagnose die zijn leven voorgoed veranderde. Sindsdien volgt hij behandelingen, scans, trajecten en gesprekken. In een interview met Shownieuws vertelde hij twee jaar geleden al dat veel dingen steeds moeilijker werden.
“Praten is moeilijker en ik herken cijfers en letters soms niet meer, vooral als ik onder druk presteren moet. Daar ga ik binnenkort een heel zwaar traject voor in.”
Het is een proces dat langzaam doorwerkt in zijn dagelijks leven. Niet altijd zichtbaar voor anderen, maar altijd aanwezig voor hemzelf en zijn gezin.
Ruimte voor liefde, ruimte voor leven
Wat aan alles te zien is: Roy en Annick proberen op alle mogelijke manieren te blijven leven zoals zij dat willen. Ze maken plannen, ze trekken eropuit, ze zoeken rust bij familie en vrienden, en ze durven zelfs nog vooruit te kijken — hoe onzeker dat vooruitkijken ook is.
Het is juist die levenshouding die hen geliefd maakt bij kijkers van Over Mijn Lijk. Hun openheid, hun eerlijkheid, hun warmte. Ze laten zien dat je zelfs in de moeilijkste omstandigheden kunt blijven zoeken naar licht.
Ook bij Alex slaat het noodlot opnieuw toe
Opvallend genoeg staat Roy niet alleen in deze ingewikkelde periode. Eerder deze week deelde Linda, de vrouw van mede-Over Mijn Lijk-deelnemer Alex, eveneens ingrijpend nieuws.
Bij Alex is een nieuwe bult ontdekt — en die blijkt kwaadaardig.
Linda schrijft:
“Eigenlijk heb ik geen idee hoe ik dit op moet schrijven. Het komt niet als een plotselinge verrassing, maar het is wel plotseling heel snel gegaan allemaal.”
Slechts veertien weken na zijn laatste operatie, waarbij een tum0r uit zijn schedel werd verwijderd, groeide er opnieuw een zwelling. De scan bevestigde daarna het ergste: op meerdere plekken breidt de tum0r zich uit, ook onder de kunstmatige schedel en langs de randen van het hersenvlies.
“Ongelooflijk hard gegaan en dit tempo hadden we niet verwacht.”
De wanhoop die uit haar woorden spreekt, is hartverscheurend. Linda en Alex weten niet hoe ze hun zoontje Aaron moeten vertellen wat er speelt. Ze willen hem beschermen, maar ook eerlijk zijn. Een bijna onmogelijke balans.
“We willen eindelijk doen alsof het er niet is, maar dat kan niet, want de tranen weten zich een weg naar buiten te duwen.”
Een gemeenschap die meeleeft
Wat deze verhalen zo indrukwekkend maakt, is de ongelooflijke kracht van de mensen die ze dragen. Roy, Annick, Alex en Linda laten keer op keer zien hoe liefde, veerkracht en humor zelfs in de donkerste momenten kunnen bestaan.
Op sociale media stromen steunbetuigingen binnen. Mensen reageren massaal met hartjes, kaarsjes, lieve woorden en herkenning. De gemeenschap rondom Over Mijn Lijk heeft een unieke band: kijkers voelen zich verbonden met de levensverhalen die op televisie worden gedeeld.
Blijven leven, ook als de toekomst onzeker is
De updates van Roy en Alex maken opnieuw duidelijk hoe kwetsbaar, maar ook hoe kostbaar het leven is. Hoe mensen zichzelf steeds opnieuw bijeenrapen, zelfs wanneer het nieuws steeds zwaarder wordt.
Roy en Annick richten zich de komende maanden op samen zijn, genieten, praten, lachen, huilen en elke dag nemen zoals hij komt. Ze weten dat het klokje tikt, maar laten zich er niet volledig door leiden.
Zoals Annick zo mooi zei:
“We maken ons druk over wat we gaan eten, want we hebben niks in huis. En zo gaat het leven gewoon door.”