Actueel
Jongen (11) neergeschoten in Rotterdam
De plitie in Rotterdam heeft deze week zes zeer jonge tieners gearresteerd in verband met het onderzoek naar de zwaargewonde 11-jarige jongen die in een woning aan de Asterlo werd aangetroffen. De arrestanten, in leeftijd variërend van 12 tot 16 jaar, worden verdacht van poging tot mrd* dan wel ddslg.
Ernstige verwndingen en z**kenhuis*opname
De 11-jarige jongen werd met zware verwndingen overgebracht naar het zkenhuis* in Rotterdam. Wat precies in de woning is gebeurd, is nog niet volledig duidelijk, maar vaststaat dat het slchtffer* ernstig gewond raakte door een schot uit een p*stl*. Zijn situatie blijft kritiek.
De plitie meldde woensdag dat de aanhoudingen op maandag, dinsdag en woensdag zijn verricht. De verdachten zijn vier jongens uit Rotterdam van 12, 13 en 15 jaar, een 14-jarig meisje uit Rotterdam, een 14-jarige jongen uit Maarsbergen en een 16-jarige jongen uit Enschede.
Meer arrestaties niet uitgesloten
De plitie kwam de jongeren op het spoor na uitgebreid recherchewerk en omdat enkele verdachten zichzelf hebben gemeld. Meer aanhoudingen worden niet uitgesloten, aangezien het onderzoek nog in volle gang is. De plitie onderzoekt de rol van iedere verdachte afzonderlijk, waarbij medeplegen en het bezit van v**rwpens en munitie eveneens worden meegenomen in de aanklachten.
Alle zes de minderjarigen zitten in volledige beperkingen en zullen donderdag en vrijdag worden voorgeleid aan de rechter-commissaris in Rotterdam. Deze zal bepalen of ze langer in hechtenis blijven.
De plitie had direct na het incident een Team Grootschalig Opsporing (TGO) op de zaak gezet, onder leiding van twee officieren van justitie. Dit team, bestaande uit ongeveer twintig rechercheurs, werkt intensief aan de reconstructie van de gebeurtenissen. Getuigen worden opgeroepen om zich te melden, omdat elk detail kan bijdragen aan het onderzoek.
Schoten in een woning aan de Asterlo
Op zondag 16 februari werd de 11-jarige jongen zwaargewond aangetroffen in een woning in Hoogvliet, waar hij op bezoek was bij een vriendje. Aanvankelijk was er onduidelijkheid over de aard van de verwndingen, omdat niet meteen vaststond of het om stk- of schtwonden* ging. Kort na het incident vond de plitie een v**rwpen in een grasveldje nabij de portiekflat.
Het slchtffer* moest ter plaatse worden gereanimeerd en werd in kritieke toestand naar het Ersmus MC gebracht. Om hem snel en veilig uit het flatgebouw te krijgen, werd een hoogwerker ingezet. Een ambulance stond beneden klaar om de jongen zo snel mogelijk naar het z**kenhuis* te vervoeren.
Groep jonge verdachten en drillrap
Uit onderzoek blijkt dat de jongeren in de woning deel uitmaakten van een groep piepjonge drillrappers die in de wijk voor overlast, intimidatie en bedreigingen zorgen. Of het slchtffer* zelf betrokken was bij drillrap, is niet bekend.
Een getuige verklaarde een harde knal te hebben gehoord, waarna hij zag hoe meerdere jonge mensen in paniek over de galerij renden. Deze informatie is cruciaal voor het onderzoek, aangezien het bevestigt dat er meerdere betrokkenen waren op het moment van de sch**tprtij.
Escalatie van jeugdcriminaliteit
De betrokkenheid van jonge tieners bij ernstige gldsdlicten zoals deze baart de autoriteiten grote zorgen. In de afgelopen jaren is een toename zichtbaar van jongeren die zich aansluiten bij gldddige groepen, vaak beïnvloed door drillrap en sociale media.
Volgens experts biedt het internet jonge mensen een platform waarop g**ld* wordt verheerlijkt. Dit leidt tot een gevaarlijke cultuur waarin jongeren worden aangemoedigd om rivaliteit fysiek uit te vechten. In dit geval leidde dat tot een tragedie waarbij een 11-jarige jongen het slchtffer* werd.
De plitie waarschuwt ouders en scholen om alert te zijn op gedragingen van jongeren en gesprekken te voeren over de gevaren van deze g**ldddige subcultuur.
Plitie verhoogt toezicht in de wijk
Vanwege de ernst van de zaak en de betrokkenheid van jonge tieners heeft de plitie aangekondigd extra toezicht te houden in de wijk. Dit moet verdere escalatie voorkomen en bewoners een veiliger gevoel geven.
Ook de gemeente Rotterdam neemt maatregelen. Burgemeester Ahmed Aboutaleb heeft zich al eerder uitgesproken over de stijgende jeugdcriminaliteit en benadrukt dat er streng zal worden opgetreden tegen minderjarige verdachten die zich schuldig maken aan g**ld*.
In samenwerking met jeugdzorg en scholen wordt gekeken naar preventieve maatregelen om herhaling te voorkomen. Mentale ondersteuning wordt aangeboden aan zowel slchtffers* als daders, omdat vroegtijdige interventie kan helpen bij het doorbreken van criminele patronen.
Reacties uit de gemeenschap
De nasleep van het incident heeft diepe indruk gemaakt op de school en de gemeenschap van Schiedam en Hoogvliet. Op het Geuzencollege, waar zowel het slchtffer* als een aantal verdachten leerlingen waren, heerst verslagenheid. De Lentiz Onderwijsgroep, waaronder de school valt, heeft een gedenkplek ingericht waar leerlingen bloemen kunnen leggen en kaartjes met berichten kunnen achterlaten.
“Je gaat de vakantie in en ineens gebeurt dit,” zei een woordvoerder van de school. “We willen ruimte geven voor emoties, herinneringen en verhalen.” Extra begeleiding wordt aangeboden om leerlingen en docenten te ondersteunen in de verwerking van deze tragedie.
Familieleden van het slchtffer* zijn eveneens geschokt en verdrietig. Een familielid vertelde: “We zijn met zijn dertienen,” waarmee hij de enorme impact van het verlies binnen de familie benadrukte.
Toekomstige stappen
De komende dagen en weken zullen cruciaal zijn voor het verdere verloop van het onderzoek. De plitie werkt met man en macht aan het in kaart brengen van de gebeurtenissen en de exacte rol van elke verdachte.
Of de verdachten langdurig vast blijven zitten, hangt af van het verdere onderzoek en de rechtsgang. Voor nu blijven ze in hechtenis totdat de rechter-commissaris heeft geoordeeld over hun voorlopige aanhouding.
Wat dit incident extra schrijnend maakt, is de betrokkenheid van zulke jonge tieners bij een ernstig msdijf. Dit roept bredere vragen op over jeugdcriminaliteit, de invloed van drillrap en hoe de maatschappij dergelijke gld*incidenten in de toekomst kan voorkomen.
De plitie roept getuigen die mogelijk iets gezien of gehoord hebben op om zich te melden. Elk detail kan helpen om recht te doen aan het slchtffer* en zijn familie.
Met de recente ophef over jeugdg**ld* in Nederland, zal deze zaak ongetwijfeld verder worden onderzocht in de context van bredere maatschappelijke trends. Het is duidelijk dat het incident in Schiedam niet op zichzelf staat, maar deel uitmaakt van een zorgwekkende ontwikkeling binnen de samenleving.
Actueel
Simon (20), de zoon van Bart De Wever, doet onthutsende bekentenis: ‘Mijn vader is verschrikkelijk’
“Mijn vader is verschrikkelijk”: openhartige woorden van Simon De Wever raken een gevoelige snaar
Het zijn woorden die hard binnenkomen. Niet omdat ze schreeuwerig zijn uitgesproken, maar juist omdat ze doordrenkt lijken van emotie en onmacht. Simon De Wever, de twintigjarige zoon van politicus Bart De Wever, heeft zich in een zeldzaam openhartig moment uitgesproken over de relatie met zijn vader. Zijn uitspraak — “Mijn vader is verschrikkelijk” — veroorzaakte direct opschudding, maar wie verder kijkt dan de letterlijke woorden, ziet vooral een jongvolwassene die worstelt met afstand, verwachtingen en gemis.
Geen politieke aanval, geen publieke afrekening, maar een persoonlijke kreet die veel losmaakt bij mensen die zich herkennen in het gevoel achter de woorden.
Geen beschuldiging, maar een uiting van gemis
Mensen uit de omgeving van Simon benadrukken dat zijn uitspraak niet bedoeld was als een veroordeling van zijn vader als persoon. Integendeel. Het ging volgens hen om het benoemen van een gevoel dat al langer sluimerde: emotionele afstand binnen een vader-zoonrelatie die onder druk staat door verantwoordelijkheden, agenda’s en een leven in de schijnwerpers.
Een familievriend verwoordt
het voorzichtig:
“Hij bedoelt niet dat zijn
vader slecht is. Hij bedoelt dat hij hem mist.”
Dat onderscheid is cruciaal. De uitspraak krijgt pas betekenis wanneer ze wordt gelezen als een uiting van pijn, niet van verwijt.
Opgroeien in de schaduw van een publiek figuur
Simon groeide op met een vader die niet alleen vader was, maar ook een van de meest invloedrijke politici van Vlaanderen. Dat betekent leven met camera’s, commentaar, publieke verwachtingen — en een agenda die zelden leeg is. Voor een kind kan dat verwarrend zijn.
Volgens mensen die Simon goed kennen, voelde hij zich soms letterlijk en figuurlijk op de tweede plaats komen. Niet uit onwil van zijn vader, maar door de realiteit van een leven dat grotendeels in het teken staat van publieke verantwoordelijkheid.
“Als je vader altijd bezig is met het land, vraag je je af waar jij past,” zou Simon hebben gezegd.
Die gedachte is pijnlijk herkenbaar voor kinderen van ouders met veeleisende beroepen, of dat nu in de politiek, zorg, het bedrijfsleven of de media is.
Een poging tot verzoening die strandde
Volgens bronnen dicht bij het gezin zou er recent een poging zijn geweest om de relatie te herstellen of in elk geval te verdiepen. Er werd een gesprek gepland waarin alles uitgesproken zou worden. Verwachtingen waren hoog, maar de uitkomst bleek teleurstellend.
“Ze spraken langs elkaar heen,” aldus een
betrokkene.
“Simon zocht nabijheid en
erkenning. Bart zocht oplossingen en structuur.”
Het gesprek eindigde zonder ruzie, maar ook zonder het gevoel dat er echt verbinding was ontstaan. Juist die leegte kan soms meer pijn doen dan een open conflict.
Publieke reacties: verdeeld maar betrokken
De uitspraak van Simon leidde tot een golf aan reacties in Vlaanderen en daarbuiten. Op sociale media, in opinies en gesprekken aan de keukentafel werd de situatie breed besproken. De meningen lopen uiteen, maar de toon blijft opvallend vaak empathisch.
Veel mensen herkennen zichzelf in Simons woorden:
-
“Dit gaat niet over politiek, dit gaat over vaderschap.”
-
“Een zoon mag zijn gevoel uiten, ook als dat ongemakkelijk is.”
-
“Dit is geen aanval, dit is een noodkreet.”
Tegelijk zijn er ook stemmen die vinden dat zulke zaken privé hadden moeten blijven, los van media-aandacht. Die spanning tussen openheid en privacy is precies wat dit verhaal zo complex maakt.
Stilte van Bart De Wever zegt ook iets
Van de kant van Bart De Wever is er geen publieke reactie gekomen. Voor wie hem kent, is dat niet verrassend. Hij staat erom bekend privézaken buiten de openbaarheid te houden en conflicten liever binnenskamers te bespreken.
Insiders suggereren dat hij het gesprek met zijn zoon niet via de media wil voeren, maar op een moment en plek die rust en veiligheid bieden. Of en wanneer dat gebeurt, is onbekend.
Wat wel duidelijk is: zwijgen betekent niet per se onverschilligheid. Soms is stilte een poging om escalatie te vermijden.
Een breder gesprek over emotionele beschikbaarheid
Wat deze situatie overstijgt, is het grotere thema dat ermee wordt aangeraakt: emotionele beschikbaarheid van ouders, vooral vaders, in een wereld die steeds meer vraagt. Succes, verantwoordelijkheid en maatschappelijke druk kunnen onbedoeld afstand creëren binnen gezinnen.
Simons verhaal raakt een snaar omdat het universeel is. Het gaat over gezien willen worden, gehoord willen worden, en het gevoel dat liefde soms verloren gaat in praktische drukte.
Geen schandaal, maar een kwetsbaar moment
Wie dit verhaal leest als sensatie, mist de kern. Dit is geen rel, geen politieke kwestie, geen aanval. Het is een moment van kwetsbaarheid, uitgesproken door iemand die nog zoekt naar zijn plek — als zoon, als individu, los van de rol van zijn vader.
De
woorden “mijn vader is
verschrikkelijk” klinken hard, maar wie tussen de regels
leest, hoort iets heel anders:
een zoon die zijn vader nodig heeft.
En misschien is dat, in alle rumoer, de meest menselijke boodschap van allemaal.
