Actueel
Familie Eva Hermans-Kroot deelt groot nieuws ❤️
De familie van Eva Hermans-Kroot, bekend van het indrukwekkende tv-programma Over Mijn Lijk, heeft ontroerend nieuws gedeeld. Een prachtig eerbetoon aan haar nalatenschap heeft haar strijd en positiviteit opnieuw in de schijnwerpers gezet.
Longeneeslijk: Eva’s blijvende nalatenschap
Op 30 november vorig jaar verloor Nederland een bijzondere persoonlijkheid. Via de Instagram-pagina Longeneeslijk, die Eva zelf gebruikte om haar strijd tegen longk*nker te delen, werd haar 0verlijden bekendgemaakt. De 25-jarige Eva vocht tegen een ongeneeslijke ziekte, maar ondanks de moeilijkheden bleef ze tot haar laatste ademhalen een bron van inspiratie en positiviteit.
Eva’s grootste droom was het schrijven van een boek, en die droom werd werkelijkheid. Haar boek, dat oorspronkelijk in december zou worden gepresenteerd, verscheen net voor haar 0verlijden. Eva mocht de uitgave en de eerste reacties nog meemaken, wat haar laatste dagen een extra betekenis gaf.
Hoewel Eva haar eigen succes niet volledig kon meemaken, leeft haar nalatenschap voort. Het boek Longeneeslijk bereikte kort na haar 0verlijden de eerste plaats in de Bestseller Top 60. Een prestatie die haar familie en vrienden met trots vervulde, en waarvan ze zeker weten dat Eva er ontzettend trots op zou zijn geweest.
Een bijzondere nominatie voor Eva’s werk
Vandaag deelden Eva’s nabestaanden een prachtig nieuwtje via haar social media: haar boek is genomineerd voor de prestigieuze Storytel Awards in de categorie Beste Luisterboek Nederland.
“Eva zou hier zo trots op zijn geweest,” schrijft haar familie in een emotioneel bericht. “Haar verhaal, haar strijd, en vooral haar onvoorstelbare kracht en positiviteit krijgen opnieuw erkenning.”
De nominatie voelt als een bekroning op Eva’s werk en geeft haar nalatenschap een nieuw podium. Het bewijst nogmaals hoe diepgaand Eva’s verhaal mensen heeft geraakt en hoeveel impact haar woorden blijven hebben.
Co-auteur Hanneke Mijnster blikt terug
Eva schreef haar boek niet alleen. Samen met co-auteur Hanneke Mijnster bracht ze haar verhaal tot leven. In een recent interview met Shownieuws sprak Hanneke over de emotionele reis die ze samen met Eva doormaakte tijdens het schrijven.
“In het begin was het leuk en gezellig,” vertelt Hanneke. “We hadden intensieve gesprekken en ik voelde meteen hoe bijzonder Eva was. Maar naarmate het proces vorderde, werd het steeds zwaarder. Vooral toen ik uit haar dagboeken moest putten en het verloop van haar ziekte ging beschrijven.”
Hanneke beschrijft hoe confronterend het was om Eva’s persoonlijke worstelingen en kwetsbare momenten op papier te zetten. “Ik merkte dat ik vaak huilde tijdens het schrijven. Het raakte me diep, want Eva was meer dan een schrijfpartner geworden; ze was iemand die ik in mijn hart had gesloten.”
De moeilijkheid van gesprekken met dierbaren
Naast haar samenwerking met Eva, voerde Hanneke ook gesprekken met de mensen die Eva het meest dierbaar waren, waaronder haar moeder. Dit waren vaak de moeilijkste momenten tijdens het proces.
“Ik vond het enorm zwaar om haar moeder te interviewen,” zegt Hanneke. “Ik probeerde me voor te stellen hoe het moest zijn om te weten dat je kind niet meer beter wordt. Het verdriet dat zij en de rest van de familie meedroegen, voelde bijna tastbaar.”
Ondanks de emotionele zwaarte wist Hanneke samen met Eva een boek te creëren dat niet alleen Eva’s verhaal vertelt, maar ook een bron van inspiratie is voor velen. Het boek geeft lezers een intieme kijk in Eva’s leven, haar kracht, en hoe ze zelfs in de donkerste tijden licht wist te vinden.
Een inspiratie die voortleeft
De nominatie voor Beste Luisterboek Nederland voelt als een passend eerbetoon aan Eva’s onvergetelijke nalatenschap. Het geeft haar verhaal de kans om nog meer mensen te bereiken en te inspireren.
Eva’s familie heeft hun dankbaarheid uitgesproken voor de enorme steun en liefde die ze na Eva’s 0verlijden hebben ontvangen. Ze moedigen mensen aan om voor Eva’s boek te stemmen, zodat haar inspirerende boodschap een nog groter podium kan krijgen.
Langs deze weg wensen we de familie, vrienden, en iedereen die Eva kende veel sterkte. Haar verhaal en strijd zijn een blijvende inspiratiebron voor ons allemaal. ❤️
Veel bedrijven hebben de traditie om hun medewerkers rond de kerstdagen te verrassen met een kerstpakket. Het is een gebruik dat al tientallen jaren bestaat en voor veel mensen onlosmakelijk verbonden is met de laatste weken van het jaar. Of het nu gaat om een doos met etenswaren, een praktisch cadeau of een meer persoonlijke verrassing: het kerstpakket staat symbool voor waardering en afsluiting. Het moment van uitreiken zorgt vaak voor een warme, bijna rituele sfeer op de werkvloer, waarin collega’s samen terugkijken op het afgelopen jaar.
Voor werkgevers is het kerstpakket een relatief eenvoudige manier om dankbaarheid te tonen. Het is een gebaar dat laat zien dat de inzet van medewerkers wordt gezien, zonder dat daar grote woorden voor nodig zijn. Juist omdat het zo’n vaste traditie is, wordt er ook veel betekenis aan gehecht. Medewerkers kijken er vaak naar uit en bespreken onderling wat ze hebben gekregen. Het kerstpakket is daarmee niet alleen een cadeau, maar ook een sociaal moment dat verbindt.
Voor werknemers voelt een kerstpakket vaak als erkenning. Zeker na een intensief of zwaar jaar kan zo’n gebaar extra belangrijk zijn. Het gaat daarbij niet om de financiële waarde, maar om het idee erachter. Een kerstpakket zegt in feite: “We hebben gezien wat je hebt gedaan, dank je wel.” Dat gevoel kan bijdragen aan motivatie, werkplezier en loyaliteit. Zelfs een klein pakket kan dat effect hebben, zolang het met aandacht is samengesteld.
Toch kan het ook anders uitpakken. Wanneer een kerstpakket als karig, onpersoonlijk of zelfs achteloos wordt ervaren, kan het juist teleurstelling oproepen. In plaats van waardering voelt het dan als een gemiste kans. Dat geldt zeker in sectoren waar medewerkers het hele jaar hard hebben gewerkt onder hoge druk. Juist daar ligt de lat gevoelsmatig hoger. Een kerstpakket wordt dan een spiegel van hoe een organisatie met haar mensen omgaat.
Een opvallend kerstpakket zorgt voor discussie
Dat spanningsveld werd dit jaar pijnlijk zichtbaar bij een medewerker van PostNL. Op sociale media verscheen een bericht waarin een medewerker liet zien wat hij vanuit het hoofdkantoor als kerstpakket had ontvangen. Het cadeau bestond uit één enkel item: een kerstbal in de vorm van een PostNL-brievenbus. Hoewel het object op zichzelf misschien als grappig of symbolisch bedoeld was, viel het bij de ontvanger duidelijk verkeerd.
De medewerker deelde zijn teleurstelling, niet zozeer omdat het cadeau weinig waarde had, maar omdat het gebaar volgens hem geen recht deed aan de inzet van het afgelopen jaar. In een sector waar veel wordt gevraagd van werknemers — denk aan lange dagen, piekdrukte rond feestdagen en werken in weer en wind — voelde dit pakket voor hem als een schrale afsluiting. Het bericht werd al snel opgepikt en gedeeld, wat leidde tot veel reacties.
Reacties van collega’s en buitenstaanders
Wat vooral opviel, was de solidariteit vanuit collega’s. Medewerkers van het depot waar de betrokkene werkte, besloten in te grijpen. Zij vulden het oorspronkelijke cadeau aan met extra attenties en pakten alles feestelijk in. Daarmee wilden ze laten zien dat waardering niet alleen van bovenaf hoeft te komen, maar ook onderling kan worden gegeven. Dat gebaar werd door velen als hartverwarmend ervaren.
Online stroomden de reacties binnen. Sommige mensen vonden de kerstbal juist creatief en symbolisch: een herkenbaar object dat trots op het bedrijf uitstraalt. Anderen waren minder mild en spraken van “bezuinigingen op de verkeerde plek”. De discussie draaide al snel niet meer alleen om dit specifieke pakket, maar om een bredere vraag: wat mag je als medewerker verwachten van een kerstpakket?
De symbolische waarde van een kerstpakket
Een kerstpakket is in essentie een symbool. Het staat niet gelijk aan salaris of bonussen, maar vertegenwoordigt iets anders: aandacht. Wanneer die aandacht ontbreekt of als minimaal wordt ervaren, kan dat harder aankomen dan een financiële tegenvaller. Mensen willen zich gezien voelen, zeker aan het einde van een jaar waarin ze zich hebben ingezet voor het bedrijf.
In veel organisaties wordt het kerstpakket daarom zorgvuldig samengesteld. Soms zelfs met keuzemogelijkheden, zodat medewerkers iets kunnen kiezen dat bij hen past. Dat kost meer moeite, maar levert vaak ook meer waardering op. Het laat zien dat er is nagedacht over de ontvanger, en niet alleen over het afvinken van een traditie.
Besparingen en realiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat veel bedrijven te maken hebben met stijgende kosten. Energieprijzen, lonen en logistieke uitdagingen zetten budgetten onder druk. In dat licht kiezen sommige organisaties ervoor om te besparen op extra’s zoals kerstpakketten. Dat is begrijpelijk, maar het blijft een delicate balans. Juist kleine besparingen op symbolische momenten kunnen een groot effect hebben op hoe medewerkers zich voelen.
Het voorbeeld van de PostNL-medewerker laat zien hoe dun die lijn kan zijn. Wat voor de ene persoon een ludiek cadeau is, voelt voor de ander als een gebrek aan waardering. Dat verschil in beleving maakt het onderwerp zo gevoelig. Het gaat niet alleen om wat je geeft, maar ook om hoe dat wordt ontvangen.
Waardering zit soms in kleine dingen
Opvallend genoeg liet deze situatie ook een positieve kant zien. Het initiatief van collega’s om het pakket aan te vullen, benadrukte dat waardering niet altijd van het management hoeft te komen. Onderlinge betrokkenheid kan minstens zo belangrijk zijn. Voor de medewerker in kwestie werd het uiteindelijk een warmer moment dan het oorspronkelijke cadeau deed vermoeden.
Dat zegt veel over de kracht van collegialiteit. In een tijd waarin werk steeds individualistischer kan aanvoelen, zijn dit soort gebaren waardevol. Ze laten zien dat mensen elkaar niet laten vallen, ook niet als een officieel gebaar tekortschiet.
Een traditie die blijft evolueren
Het kerstpakket zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Daarvoor is de traditie te diep geworteld in de werkcultuur. Wel verandert de invulling ervan. Steeds vaker zien we duurzame pakketten, lokale producten of ervaringen in plaats van spullen. Ook dat is een manier om betekenis toe te voegen zonder per se meer geld uit te geven.
Het verhaal rond het PostNL-kerstpakket laat vooral zien hoe belangrijk context en verwachtingen zijn. Een kerstpakket is geen verplicht nummer, maar een kans. Een kans om waardering uit te spreken, verbinding te creëren en het jaar positief af te sluiten.
Meer dan een doos onder de boom
Uiteindelijk draait het niet om de inhoud van de doos, maar om het gevoel dat ermee wordt overgebracht. Medewerkers willen voelen dat hun inzet ertoe doet. Dat kan met een groot gebaar, maar net zo goed met een klein, doordacht cadeau. Of, zoals in dit geval, met de warmte van collega’s die elkaar steunen.
Wat vind jij: moet een kerstpakket vooral praktisch zijn, persoonlijk of symbolisch? En waar ligt voor jou de grens tussen “prima” en “teleurstellend”? De discussie laat zien dat dit onderwerp nog lang niet is uitgepraat — en dat misschien juist daarom het kerstpakket zo’n bijzondere traditie blijft.