Connect with us

Actueel

Dieuwertje Blok heeft weer kanker en wordt niet meer beter, legt werk definitief neer

Avatar foto

Published

on

Dieuwertje Blok stopt met werken na terugkeer van kanker: ‘Ik richt mijn energie op wat echt belangrijk is’

Dieuwertje Blok, een van de meest geliefde presentatrices van Nederland, heeft opnieuw een zware diagnose gekregen. De kanker die haar vorig jaar al trof en een ingrijpende operatie noodzakelijk maakte, is teruggekeerd. De 67-jarige omroepster heeft daarom besloten haar werk bij de NTR definitief neer te leggen. Haar prioriteit ligt nu volledig bij haar gezondheid en haar dierbaren.

Een moeilijke beslissing

De NTR bracht het nieuws naar buiten en bevestigde dat Dieuwertje haar rol als presentatrice van onder andere Podium en Het Sinterklaasjournaal niet meer zal vervullen. Ze stond op het punt terug te keren als presentator van NTR Podium, het wekelijkse muziekprogramma op NPO Klassiek. Helaas kreeg ze vlak voor de geplande uitzending slecht nieuws over haar gezondheid, wat haar dwong deze beslissing te nemen.

“Ik wil mijn energie richten op wat echt belangrijk is: mijn behandeling en de tijd die ik met mijn dierbaren doorbreng,” liet Blok in een verklaring weten. Hoewel haar ziekte niet meer te genezen is, blijft ze vastberaden om het beste van de tijd die haar rest te maken.

Afscheid van een indrukwekkende carrière

Dieuwertje Blok is al decennialang een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie en radio. Vooral als presentatrice van Het Sinterklaasjournaal wist ze jaarlijks miljoenen kijkers te boeien. Haar warme en herkenbare stijl maakte haar een icoon binnen de Nederlandse mediawereld. Het besef dat ze haar passie niet langer kan uitoefenen, is zowel voor haar als voor haar trouwe publiek een grote klap.

“Ik heb altijd met liefde en plezier gewerkt. Het is moeilijk om afscheid te nemen, maar het is de juiste beslissing,” vertelt ze. “Nu is het tijd om me te focussen op mijn gezondheid en de mensen die me dierbaar zijn.”

De strijd tegen neuskanker

In 2023 werd bij Blok neuskanker vastgesteld, een zeldzame vorm van kanker die een ingrijpende neusamputatie noodzakelijk maakte. In een eerder interview vertelde ze hoe ze leerde omgaan met deze drastische verandering. Haar optimisme en veerkracht maakten diepe indruk. Ze kreeg een tijdelijke neusprothese en keek uit naar een definitieve oplossing.

“Ik voelde me goed,” zei ze in december nog tegen radio-dj’s Coen en Sander op JOE. “Deze ‘tussen-neus’ is prima, maar ik krijg nog een betere. Ik moet deze nu elke ochtend lijmen, en dat is best een gedoe. Gelukkig hebben ze tegenwoordig geweldige technieken. Met implantaten en magneten klik ik straks mijn nieuwe neus erop. Ik ben net een bionic woman.”

Helaas heeft de ziekte zich opnieuw verspreid, waardoor de toekomst onzeker is. Of ze nog gebruik kan maken van de beloofde techniek, is op dit moment niet bekend.

Privacy en respect

Hoewel Dieuwertje altijd open is geweest over haar ziekte, vraagt ze nu om privacy. “Ik waardeer alle steun, maar ik hoop dat mensen begrijpen dat ik deze tijd vooral wil doorbrengen met mijn geliefden,” benadrukt ze. Haar boodschap is helder: ze wil zich richten op haar eigen welzijn en dat van haar familie, zonder constante media-aandacht.

 

Impact op het publiek

Het nieuws over haar ziekte en haar besluit om te stoppen, heeft veel losgemaakt. Op sociale media stromen steunbetuigingen binnen. Collega’s, fans en prominente figuren uit de mediawereld spreken hun bewondering uit voor haar kracht en positiviteit.

Presentator en collega Sinterklaas-veteraan Jeroen Kramer reageerde emotioneel: “Dieuwertje is een van de meest warme en professionele mensen die ik ken. Dit nieuws raakt me diep.”

Ook fans laten weten hoeveel respect ze hebben voor haar beslissing. “Een icoon in de Nederlandse media. Wat een verdrietig nieuws,” schrijft een Twitter-gebruiker. Een ander voegt toe: “Ik heb zoveel mooie herinneringen aan haar op televisie. Heel veel sterkte.”

Een inspirerend voorbeeld

Ondanks de zwaarte van haar situatie, blijft Dieuwertje een inspirerend voorbeeld. Haar positiviteit en moed laten zien dat zelfs in de moeilijkste tijden kracht en waardigheid mogelijk zijn. Haar nalatenschap binnen de Nederlandse televisie blijft voor altijd bestaan, en haar invloed op meerdere generaties zal niet snel worden vergeten.

Hoewel ze niet meer te genezen is, leeft ze volgens haar eigen waarden: genieten van wat er nog wél is en het beste maken van elke dag.

“Mijn focus ligt op het hier en nu,” zegt ze in haar verklaring. “Ik hoop dat mensen dat begrijpen en me daarin steunen. Dank voor alle lieve berichten. Dat betekent veel voor me.”

Wat nu?

Voor nu neemt Dieuwertje Blok afscheid van haar publiek, maar haar impact blijft. Haar stem, haar uitstraling en haar betrokkenheid bij programma’s als Het Sinterklaasjournaal zullen nog lang resoneren. Ze laat een onuitwisbare indruk achter, zowel bij haar collega’s als bij het Nederlandse publiek.

In deze moeilijke periode wordt haar privacy gerespecteerd en kan ze zich volledig richten op haar familie en haar gezondheid. Haar boodschap aan iedereen: blijf positief, waardeer de kleine dingen en wees lief voor elkaar. Een levensles die Dieuwertje Blok tot het einde zal blijven uitdragen.

Actueel

Simon (20), de zoon van Bart De Wever, doet onthutsende bekentenis: ‘Mijn vader is verschrikkelijk’

Avatar foto

Published

on

“Mijn vader is verschrikkelijk”: openhartige woorden van Simon De Wever raken een gevoelige snaar

Het zijn woorden die hard binnenkomen. Niet omdat ze schreeuwerig zijn uitgesproken, maar juist omdat ze doordrenkt lijken van emotie en onmacht. Simon De Wever, de twintigjarige zoon van politicus Bart De Wever, heeft zich in een zeldzaam openhartig moment uitgesproken over de relatie met zijn vader. Zijn uitspraak — “Mijn vader is verschrikkelijk” — veroorzaakte direct opschudding, maar wie verder kijkt dan de letterlijke woorden, ziet vooral een jongvolwassene die worstelt met afstand, verwachtingen en gemis.

Geen politieke aanval, geen publieke afrekening, maar een persoonlijke kreet die veel losmaakt bij mensen die zich herkennen in het gevoel achter de woorden.

Geen beschuldiging, maar een uiting van gemis

Mensen uit de omgeving van Simon benadrukken dat zijn uitspraak niet bedoeld was als een veroordeling van zijn vader als persoon. Integendeel. Het ging volgens hen om het benoemen van een gevoel dat al langer sluimerde: emotionele afstand binnen een vader-zoonrelatie die onder druk staat door verantwoordelijkheden, agenda’s en een leven in de schijnwerpers.

Een familievriend verwoordt het voorzichtig:
“Hij bedoelt niet dat zijn vader slecht is. Hij bedoelt dat hij hem mist.”

Dat onderscheid is cruciaal. De uitspraak krijgt pas betekenis wanneer ze wordt gelezen als een uiting van pijn, niet van verwijt.

Opgroeien in de schaduw van een publiek figuur

Simon groeide op met een vader die niet alleen vader was, maar ook een van de meest invloedrijke politici van Vlaanderen. Dat betekent leven met camera’s, commentaar, publieke verwachtingen — en een agenda die zelden leeg is. Voor een kind kan dat verwarrend zijn.

Volgens mensen die Simon goed kennen, voelde hij zich soms letterlijk en figuurlijk op de tweede plaats komen. Niet uit onwil van zijn vader, maar door de realiteit van een leven dat grotendeels in het teken staat van publieke verantwoordelijkheid.

“Als je vader altijd bezig is met het land, vraag je je af waar jij past,” zou Simon hebben gezegd.

Die gedachte is pijnlijk herkenbaar voor kinderen van ouders met veeleisende beroepen, of dat nu in de politiek, zorg, het bedrijfsleven of de media is.

Een poging tot verzoening die strandde

Volgens bronnen dicht bij het gezin zou er recent een poging zijn geweest om de relatie te herstellen of in elk geval te verdiepen. Er werd een gesprek gepland waarin alles uitgesproken zou worden. Verwachtingen waren hoog, maar de uitkomst bleek teleurstellend.

“Ze spraken langs elkaar heen,” aldus een betrokkene.
“Simon zocht nabijheid en erkenning. Bart zocht oplossingen en structuur.”

Het gesprek eindigde zonder ruzie, maar ook zonder het gevoel dat er echt verbinding was ontstaan. Juist die leegte kan soms meer pijn doen dan een open conflict.

Publieke reacties: verdeeld maar betrokken

De uitspraak van Simon leidde tot een golf aan reacties in Vlaanderen en daarbuiten. Op sociale media, in opinies en gesprekken aan de keukentafel werd de situatie breed besproken. De meningen lopen uiteen, maar de toon blijft opvallend vaak empathisch.

Veel mensen herkennen zichzelf in Simons woorden:

  • “Dit gaat niet over politiek, dit gaat over vaderschap.”

  • “Een zoon mag zijn gevoel uiten, ook als dat ongemakkelijk is.”

  • “Dit is geen aanval, dit is een noodkreet.”

Tegelijk zijn er ook stemmen die vinden dat zulke zaken privé hadden moeten blijven, los van media-aandacht. Die spanning tussen openheid en privacy is precies wat dit verhaal zo complex maakt.

Stilte van Bart De Wever zegt ook iets

Van de kant van Bart De Wever is er geen publieke reactie gekomen. Voor wie hem kent, is dat niet verrassend. Hij staat erom bekend privézaken buiten de openbaarheid te houden en conflicten liever binnenskamers te bespreken.

Insiders suggereren dat hij het gesprek met zijn zoon niet via de media wil voeren, maar op een moment en plek die rust en veiligheid bieden. Of en wanneer dat gebeurt, is onbekend.

Wat wel duidelijk is: zwijgen betekent niet per se onverschilligheid. Soms is stilte een poging om escalatie te vermijden.

Een breder gesprek over emotionele beschikbaarheid

Wat deze situatie overstijgt, is het grotere thema dat ermee wordt aangeraakt: emotionele beschikbaarheid van ouders, vooral vaders, in een wereld die steeds meer vraagt. Succes, verantwoordelijkheid en maatschappelijke druk kunnen onbedoeld afstand creëren binnen gezinnen.

Simons verhaal raakt een snaar omdat het universeel is. Het gaat over gezien willen worden, gehoord willen worden, en het gevoel dat liefde soms verloren gaat in praktische drukte.

Geen schandaal, maar een kwetsbaar moment

Wie dit verhaal leest als sensatie, mist de kern. Dit is geen rel, geen politieke kwestie, geen aanval. Het is een moment van kwetsbaarheid, uitgesproken door iemand die nog zoekt naar zijn plek — als zoon, als individu, los van de rol van zijn vader.

De woorden “mijn vader is verschrikkelijk” klinken hard, maar wie tussen de regels leest, hoort iets heel anders:
een zoon die zijn vader nodig heeft.

En misschien is dat, in alle rumoer, de meest menselijke boodschap van allemaal.

Continue Reading