Actueel
Broer Manuëla Kemp bleef weg bij uitvaart van zus Manuëla: Het is wel je zus he!
Iddo Kemp (63), de broer van de onlangs overleden Manuëla Kemp (61), heeft ervoor gekozen om niet aanwezig te zijn bij haar uitvaart. Hoewel hij zijn zus kort voor haar overlijden nog bezocht in het ziekenhuis, voelde hij zich niet op zijn plek tussen de vele bekende Nederlanders die bij de uitvaart aanwezig waren. Een moeilijke keuze, die hij ondanks aandringen van familie uiteindelijk toch maakte.
Twijfels over de uitvaart
Iddo had zijn zus al meer dan twintig jaar niet gezien toen hij haar twee weken geleden op de intensive care bezocht. In de tussentijd had hij een bewogen leven achter de rug, gekenmerkt door drugsverslavingen en zelfs een gevangenisstraf. Hierdoor was het contact met zowel Manuëla als zijn andere zus volledig verwaterd. Achteraf heeft hij daar veel spijt van.
Hoewel hij het belangrijk vond om afscheid van haar te nemen in het ziekenhuis, twijfelde hij over zijn aanwezigheid bij de uitvaart. In een interview met Story sprak hij openlijk over zijn dilemma: “Ik heb niets te zoeken tussen al die succesvolle tv-sterren. Ik denk niet dat ik me tussen hen op mijn gemak voel. (…) Ik twijfel over de uitvaart, al is het wellicht ook mooi om daar allemaal lieve dingen over Manuëla te horen.”
Op het laatste moment niet gegaan
Uiteindelijk heeft Iddo de knoop doorgehakt en besloten om niet naar de crematie te gaan. “Ik ben daar niet naartoe gegaan. Op het laatste moment durfde ik niet. Ik vond dat ik daar niet thuishoorde. Ik wilde niet in het middelpunt van de belangstelling staan. Ik heb dat ook aan Tjerk verteld.”
Zijn broer Tjerk probeerde hem nog over te halen. “Hij vond dat ik me daar niet veel van aan moest trekken en gewoon moest komen. ‘Het is wel jouw zus.’ Maar weet je, ik heb afscheid van Manuëla kunnen nemen in het ziekenhuis. Het was beter voor mijn gemoedsrust niet naar haar crematie te gaan.”
Spijt en gemiste tijd
Hoewel hij fysiek niet aanwezig was bij de uitvaart, heeft Iddo op zijn eigen manier stilgestaan bij het verlies van zijn zus. “Ik heb haar single Slapeloze Nachten gedraaid,” vertelt hij. Dit nummer, dat Manuëla bekendheid gaf, was voor hem een passende manier om haar te herdenken. “Het bracht herinneringen terug aan betere tijden, toen we nog een gezin waren.”
Toch blijft de spijt knagen. “Had ik maar eerder contact met Manuëla of Tjerk gezocht. Erg stom. Dat kunnen we nooit meer terugdraaien.”
De keuze van Iddo om niet aanwezig te zijn bij de uitvaart zal wellicht niet door iedereen begrepen worden, maar voor hem was het de juiste beslissing. Hij heeft op zijn eigen manier afscheid genomen van zijn zus en moet nu leren leven met de gemiste tijd die hij nooit meer kan inhalen.
Familiebanden en verstoorde relaties
De relatie tussen Iddo en zijn zussen was jarenlang moeizaam. Zijn verslavingen en problemen met justitie zorgden ervoor dat hij langzaam maar zeker uit hun leven verdween. “Toen ik in de gevangenis zat, hield ik mezelf voor dat het ooit weer goed zou komen. Maar als je eenmaal zo lang weg bent geweest, is het moeilijk om de draad weer op te pakken.”
Toen Manuëla ziek werd, besefte Iddo dat er weinig tijd over was om het contact te herstellen. “Ik dacht: dit is mijn kans om haar nog te zien, om nog iets goed te maken. Maar twintig jaar afstand kun je niet in een paar minuten overbruggen.” Zijn bezoek aan haar op de intensive care was emotioneel. “Ze lag daar, zo kwetsbaar. Ik wist niet of ze me hoorde, maar ik heb haar verteld dat het me spijt.”
Bekende Nederlanders en ongemak
Eén van de voornaamste redenen waarom Iddo uiteindelijk niet naar de uitvaart ging, was de aanwezigheid van bekende Nederlanders. “Ik had het gevoel dat ik er niet thuishoorde. Dit waren mensen uit haar leven, niet uit het mijne. Ze kenden haar als presentatrice, als zangeres, als publieke figuur. Maar ik kende haar als mijn zus.”
Hij was bang dat zijn aanwezigheid tot ongemakkelijke situaties zou leiden. “Wat moest ik zeggen tegen die mensen? ‘Hoi, ik ben de broer die twintig jaar niet in haar leven was?’ Ik voelde me er gewoon niet prettig bij.”
Hoe verder na het verlies?
Het overlijden van Manuëla heeft Iddo aan het denken gezet. “Ik wil niet nog een keer meemaken dat ik een geliefde verlies en spijt heb dat ik er niet voor ze was.” Hij heeft sindsdien meer contact gezocht met familie en vrienden. “Ik besef nu pas hoe belangrijk die banden zijn.”
Toch blijft het gemis groot. “Ik zal Manuëla nooit meer kunnen spreken. Dat is iets waar ik mee zal moeten leven.” Of hij achteraf toch liever naar de uitvaart was gegaan? “Misschien. Maar ik heb haar op mijn eigen manier herdacht. En ik hoop dat ze dat zou begrijpen.”
Contant geld in huis bewaren is de afgelopen jaren weer onderwerp van gesprek geworden. Waar digitaal betalen lange tijd vanzelfsprekend was, zorgen recente pinstoringen, cyberincidenten en zorgen over digitale kwetsbaarheid ervoor dat steeds meer mensen nadenken over een financiële back-up in contanten. Tegelijkertijd blijft het grootste deel van ons betalingsverkeer digitaal verlopen en lijkt cash voor velen iets van vroeger. Juist dat spanningsveld roept vragen op: hoeveel contant geld mag je eigenlijk thuis bewaren, wat zijn de risico’s en waar moet je rekening mee houden?
Waarom contant geld weer aandacht krijgt
De aanleiding is helder. In de afgelopen jaren hebben meerdere landelijke pinstoringen laten zien hoe afhankelijk we zijn geworden van digitale systemen. Supermarkten waar niet afgerekend kan worden, tankstations die tijdelijk sluiten en betaalautomaten die uitvallen: het zijn situaties die veel mensen aan het denken zetten. Contant geld wordt daardoor weer gezien als een vangnet, iets wat zekerheid biedt als digitale betalingen even niet werken.
Daarnaast speelt ook een breder gevoel van onzekerheid mee. Cyberdreiging, geopolitieke spanningen en zorgen over de stabiliteit van systemen maken dat mensen zich willen voorbereiden op uitzonderlijke situaties. Cash voelt tastbaar en betrouwbaar, omdat het niet afhankelijk is van elektriciteit, netwerken of software.
Is er een wettelijk maximum voor cash thuis?
Een van de meest gestelde vragen is of er een maximum bestaat voor hoeveel contant geld je thuis mag bewaren. Het korte antwoord: nee. In Nederland is er geen wet die bepaalt dat je maar een bepaald bedrag in huis mag hebben. Juridisch gezien mag je elk bedrag aan contanten thuis bewaren, zolang het geld op legale wijze is verkregen.
De verwarring ontstaat vaak door fiscale regels. Die gaan niet over wat je mág bezitten, maar over hoe vermogen wordt belast. Contant geld valt namelijk onder je vermogen en moet worden opgegeven bij de belastingaangifte als je boven bepaalde vrijstellingen uitkomt.
Hoe zit het fiscaal precies?
De Belastingdienst beschouwt contant geld als onderdeel van box 3, samen met spaargeld en beleggingen. Er geldt een aparte vrijstelling voor contanten. Voor 2025 ligt die vrijstelling op 661 euro voor alleenstaanden en 1322 euro voor fiscale partners samen. Bedragen boven deze grens tellen mee als vermogen.
Dat betekent overigens niet automatisch dat je belasting betaalt. Of je daadwerkelijk box 3-belasting verschuldigd bent, hangt af van je totale vermogen en de algemene vrijstelling. Pas als je boven die algemene drempel uitkomt, wordt er belasting geheven over een fictief rendement.
Vanaf 2025 rekent de Belastingdienst voor banktegoeden en contant geld met een fictief rendement van 1,44 procent. Over dat veronderstelde rendement betaal je 36 procent belasting. Het gaat dus niet om belasting over het volledige cashbedrag, maar over een theoretische opbrengst.
Hoeveel kun je eigenlijk pinnen?
Wie contant geld wil aanhouden, moet het natuurlijk eerst opnemen. Ook daar gelden regels. Banken hanteren opname- en daglimieten die per bank en per klant kunnen verschillen. Die limieten zijn bedoeld om fraude, diefstal en witwaspraktijken tegen te gaan.
Standaardlimieten liggen vaak rond enkele honderden euro’s per dag, maar kunnen tijdelijk worden verhoogd als je dat aanvraagt. Bij grotere bedragen is het verstandig om vooraf contact op te nemen met de bank. Zo voorkom je dat opnames worden geweigerd of dat er later vragen ontstaan.
Waarom grote cashopnames aandacht trekken
Grote of frequente contante transacties vallen op. Banken zijn verplicht om ongebruikelijke transacties te monitoren in het kader van anti-witwaswetgeving. Dat betekent niet dat je iets fout doet, maar wel dat je mogelijk vragen krijgt over de herkomst of het doel van het geld.
Wie contant geld opneemt voor een duidelijk doel en dit kan uitleggen, heeft doorgaans niets te vrezen. Bonnetjes bewaren en overzicht houden helpt. Onverklaarbare patronen of chaotisch cashverkeer kan juist extra aandacht opleveren.
De risico’s van geld in huis
Contant geld thuis bewaren klinkt veilig, maar brengt duidelijke risico’s met zich mee. Inbraak is de meest voor de hand liggende. Contant geld is niet traceerbaar en bij diefstal vrijwel altijd definitief verdwenen. Ook brand of waterschade kan ervoor zorgen dat het geld verloren gaat.
Daar komt bij dat inboedelverzekeringen contant geld vaak maar beperkt vergoeden. Veel polissen keren maximaal 250 tot 500 euro uit bij verlies of diefstal van cash. Grotere bedragen zijn meestal niet verzekerd, tenzij daar expliciete afspraken over zijn gemaakt.
Een kluis kan het risico verminderen, maar biedt geen volledige garantie. Verzekeraars stellen vaak eisen aan het type kluis, de verankering en de locatie. Bovendien verandert een kluis niets aan fiscale verplichtingen.
Waarom mensen toch een noodbuffer willen
Ondanks de risico’s kiezen veel mensen toch voor een beperkte hoeveelheid contant geld in huis. De belangrijkste reden is praktische zekerheid. Bij storingen of calamiteiten kun je met cash nog steeds essentiële aankopen doen, zoals boodschappen of brandstof.
Adviesorganen benadrukken al langer dat een bescheiden noodvoorraad verstandig kan zijn. Het gaat daarbij niet om grote bedragen, maar om genoeg geld om enkele dagen te overbruggen. Hoeveel dat is, verschilt per huishouden en leefstijl.
Veelgemaakte misverstanden
Een veelgehoorde gedachte is dat “meer beter is”. In de praktijk geldt vaak het tegenovergestelde. Hoe meer contant geld je bewaart, hoe groter het risico en hoe minder het bijdraagt aan extra veiligheid. Een paar dagen aan basisuitgaven is meestal voldoende.
Ook vergeten mensen soms dat contant geld geen rendement oplevert en bij inflatie zelfs aan waarde verliest. Het is dus geen spaarvorm, maar een noodvoorziening.
Praktische tips voor wie cash bewaart
Wie besluit contant geld in huis te houden, doet er goed aan dit zorgvuldig te doen. Bewaar het op een discrete plek, deel de informatie met zo min mogelijk mensen en leg het niet samen met belangrijke documenten zoals paspoorten. Houd daarnaast administratief bij wanneer en waarom het geld is opgenomen.
Fiscaal gezien is transparantie belangrijk. Geef het bedrag op als het boven de vrijstelling uitkomt. Verzwijgen levert meer risico dan voordeel op.
De nuchtere middenweg
Contant geld is geen wondermiddel en ook geen overblijfsel uit een ver verleden. Het is een hulpmiddel voor uitzonderlijke situaties. Juridisch mag het, fiscaal zijn er duidelijke spelregels en praktisch zijn er risico’s die niet genegeerd mogen worden.
Wie kiest voor een bescheiden, goed opgeborgen noodbuffer en zich houdt aan de regels, combineert rust met realisme. Uiteindelijk draait het niet om de vraag of contant geld goed of slecht is, maar om wat past bij jouw situatie en gevoel van zekerheid.