Actueel
Beste vriend Tom Waes doet boekje open na ziekenhuisbezoek: ´Het gaat heel slecht met hem´
Tom Waes (56) ligt nog altijd in het ziekenhuis na het ernstige ongeluk dat hij afgelopen weekend had. De populaire Belgische presentator kwam zwaar ten val na een aanrijding met een pijlwagen. De gevolgen van de crash waren ernstig, en hij werd direct na het incident in levensgevaar verklaard. Inmiddels heeft hij echter zijn vriend, tv-maker Tim Van Aelst (46), op bezoek gehad, die in De tafel van Gert vertelde over de situatie van Tom en zijn emotionele toestand.
Ernstige verwondingen en schuldgevoel
Volgens Tim Van Aelst had Tom veel pijn na het ongeval. De ribben van Tom waren gebroken, en hij werd geconfronteerd met intense pijn die hem flink had geraakt. “Hij had veel pijn,” vertelde Tim in de talkshow van Gert Verhulst. Tom had ook te maken met een zware emotionele tol, vooral omdat hij zich schuldig voelde over het feit dat hij met te veel drank op achter het stuur was gestapt. In een openhartige verklaring aan de Belgische pers erkende Tom zelf de vergissing: “Het is een grote, onbegrijpelijke fout, waar ik me verschrikkelijk bij voel. Ik wil mijn oprechte excuses aanbieden aan iedereen.”
Emotionele reactie van Tom
Tim vertelde verder dat Tom duidelijk aangedaan was door de situatie. “Het was heel emotioneel,” zei Tim. De schuld die Tom voelde, kwam naar voren in hun gesprek, en zijn vriend merkte op dat Tom echt worstelde met zijn acties. Ondanks zijn pijn en het zware moment, liet Tom merken dat hij zich verantwoordelijk voelde voor het incident en de impact die het had op anderen.
Humor in het ziekenhuis
Hoewel het herstel van Tom zwaar is, was er tijdens het ziekenhuisbezoek toch ruimte voor wat humor. Tim maakte een grap over een oud incident waarbij Tom zich had verslikt in een perzik, verwijzend naar het feit dat de presentator zowel een ernstig fietsongeluk als een auto-ongeluk had overleefd. Het was een lichte manier om wat ontspanning te brengen in een verder emotioneel gesprek.
Herstel in het ziekenhuis
Tom brengt zijn dagen door in het ziekenhuis, waar het herstel zijn grootste prioriteit is. Tim gaf aan dat Tom zich volledig richt op zijn genezing en vooral probeert te vermijden het nieuws te volgen, wat mogelijk extra stress zou veroorzaken. Het herstel zal echter lange tijd in beslag nemen, gezien de ernst van zijn verwondingen en het feit dat zijn auto geen airbags had, wat het voor de hulpdiensten moeilijker maakte om hem te bevrijden.
Zwaar ongeluk met oldtimer
De crash gebeurde met een oldtimer die geen airbags had, wat de situatie verergerde. De Belgische brandweer moest het dak van de auto openknippen om Tom uit zijn benarde positie te bevrijden, terwijl hij buiten bewustzijn was. Deze heftige situatie heeft de gezondheidsproblemen van Tom verder bemoeilijkt, maar gelukkig is hij inmiddels buiten levensgevaar.
Onderzoek naar het ongeluk
Het onderzoek naar het ongeluk zal nog minstens weken duren, aldus het Vlaams Openbaar Ministerie. Dit betekent dat er voorlopig weinig duidelijkheid is over de exacte omstandigheden van de crash. Tom heeft inmiddels zijn excuses aangeboden en hoopt dat de situatie snel wordt opgehelderd.
Toekomstige gevolgen voor Tom Waes’ carrière
Hoewel Tom Waes zwaar getroffen is door het ongeluk, blijft de vraag hangen over de gevolgen voor zijn carrière. Zijn werkgevers hebben aangegeven dat het nog te vroeg is om te zeggen of dit incident invloed zal hebben op zijn tv-werk. Tom’s gezondheid staat op dit moment echter bovenaan, en zijn herstel zal zijn prioriteit blijven.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
