Actueel
Ash (23) is boos: Ik kan geen baan vinden, overal word ik afgewezen
In de moderne samenleving zijn tatoeages en piercings steeds meer geaccepteerd, maar op de arbeidsmarkt blijven ze een bron van discussie. TikTok-influencer Ash, die als Uber Eats-bezorger werkt, ondervond dit aan den lijve toen ze een baan misliep bij TJ Maxx. Volgens haar waren haar opvallende tatoeages de doorslaggevende reden voor de afwijzing, en haar ervaring roept belangrijke vragen op over vooroordelen in de professionele wereld.
Afgewezen door Vooroordelen
Ash solliciteerde onlangs bij TJ Maxx, maar kreeg al snel een automatische afwijzing. Toen ze persoonlijk navraag deed, werd haar verteld dat andere sollicitanten meer ervaring hadden. Toch is Ash ervan overtuigd dat haar lichaamskunst een belangrijke rol speelde. “Het kan geen toeval zijn,” vertelt ze in een TikTok-video die inmiddels miljoenen keren is bekeken. “Omdat ik tatoeages heb, betekent dat toch niet dat ik geen goede werknemer ben?”
De afwijzing leidde tot een storm aan reacties. Velen prezen haar openheid, maar ze ontving ook haatdragende opmerkingen. Een van de meest gelikete reacties luidde: “Je maakt kinderen bang.” Een andere gebruiker suggereerde dat ze beter in een circus of Halloween-winkel kon werken. “TikTok-gebruikers kunnen echt wreed zijn,” reageert Ash. “Maar ik laat me niet veranderen voor een baan met minimumloon.”
Creativiteit als Zelfexpressie
Ash benadrukt dat haar tatoeages en piercings een vorm van zelfexpressie zijn. Hoewel ze bezig is met het weglaseren van een spin-tatoeage op haar voorhoofd, is dit geen spijtbetuiging. “Ik vervang hem gewoon door iets anders,” zegt ze nuchter. “Het zijn mijn keuzes, en ik sta daar volledig achter.”
Ze vindt het frustrerend dat werkgevers tatoeages vaak als onprofessioneel beschouwen. “Het idee dat lichaamskunst je minder capabel maakt, is echt achterhaald. Het is 2024. Mensen zouden verder moeten kijken dan uiterlijkheden.”
Een Breder Probleem
De ervaring van Ash is niet uniek. Velen met lichaamskunst ondervinden nog steeds obstakels in hun professionele leven. Volgens Ash zouden werkgevers niet moeten vasthouden aan traditionele ideeën over professionaliteit. “Ik ken zoveel slimme en creatieve mensen met tatoeages en piercings. Het werk dat je levert, zegt toch veel meer dan hoe je eruitziet?”
Hoewel ze de afwijzing van TJ Maxx betreurt, blijft Ash positief. Ze redt zich prima met haar inkomsten als bezorger en influencer. “Als een bedrijf me niet accepteert zoals ik ben, dan is dat niet de plek waar ik wil werken,” zegt ze resoluut.
Een Oproep tot Verandering
Met haar verhaal hoopt Ash een breder debat te openen over diversiteit en zelfexpressie op de werkvloer. “Werkgevers moeten zich aanpassen aan de moderne samenleving. Diversiteit gaat niet alleen over cultuur of gender, maar ook over persoonlijke keuzes zoals tatoeages en piercings.” Ze hoopt dat haar verhaal anderen inspireert om trouw te blijven aan zichzelf, ongeacht de vooroordelen.
Ash blijft vastberaden en trouw aan haar identiteit. “Ik ben wie ik ben, en dat ga ik niet veranderen om in een hokje te passen. Diversiteit moet gevierd worden, niet veroordeeld.”
Met haar openheid en vastberadenheid houdt Ash een spiegel voor aan een samenleving die nog steeds worstelt met traditionele normen. Haar verhaal benadrukt dat er meer moet worden gekeken naar talent en vaardigheden dan naar uiterlijkheden, en dat inclusiviteit op de werkvloer verder moet worden uitgebreid.
In een verrassend openhartig gesprek met Het Laatste Nieuws heeft Cath Luyten de reden achter haar breuk met voetbalcommentator Frank Raes gedeeld. De onthullingen over hun relatie geven een nieuwe blik op het einde van hun huwelijk, waarbij Luyten duidelijk maakt dat er geen sprake was van liefde die vervaagde. Integendeel, hun scheiding werd gedreven door een verschil in levensritme en persoonlijke verlangens, wat uiteindelijk de aanleiding was voor hun beslissing om uit elkaar te gaan.
“Niet dat de liefde op was, dat is ze nog steeds niet”
Cath benadrukte dat de liefde tussen haar en Frank absoluut niet op was. “Dat is ze nog steeds niet,” zegt ze met warmte. De breuk had dan ook niets te maken met gevoelens die vervaagden, maar met het feit dat hun levens op een ander spoor belandden. Frank verlangde naar meer rust en stabiliteit, terwijl Cath juist voelde dat haar leven vol mogelijkheden zat en dat er nog zoveel was wat ze wilde doen. Dit verschil in tempo en richting begon haar te benauwen, wat uiteindelijk leidde tot hun beslissing om ieder hun eigen weg te gaan.
“Fantastische vriend”
Toch is de scheiding niet het einde van hun band. Cath en Frank blijven goede vrienden en hebben een warme relatie, ondanks dat ze geen koppel meer zijn. Frank is nog steeds aanwezig bij belangrijke momenten in Cath’s leven, zoals familiefeesten en verjaardagen, en wordt door haar zoon Jools als “nonkel Frank” beschouwd. Cath vertelt met plezier dat ze nog regelmatig samen langs het voetbalveld staan om hun zoon Bill aan te moedigen, en dat deze vriendschap haar oprecht gelukkig maakt.
De impact van de scheiding
Cath erkent echter dat de breuk emotioneel zwaar was. “Toen ik scheidde van Frank, heb ik diep gezeten,” vertelt ze eerlijk. De scheiding was een moeilijke tijd voor haar, met dagen van verdriet en pijn, maar ze heeft geleerd dat verdriet niet voor altijd blijft. Langzaam maar zeker werd het lichter, en nu kijkt ze terug met respect voor wat geweest is. De pijn van het afscheid is aan de oppervlakte gekomen, maar het verlies heeft haar ook iets waardevols gebracht: een hechte vriendschap en een gedeeld verleden.
“Ik zou willen dat ik mensen geen verdriet had moeten aandoen”
Hoewel de scheiding in harmonie plaatsvond, blijft het voor Cath moeilijk om te dragen dat sommige mensen in haar omgeving zich verrast voelden door de breuk.
“Ik zou willen dat ik mensen geen verdriet had moeten aandoen,” zegt ze, waarbij ze aangeeft dat ze achteraf misschien opener had moeten zijn over haar gevoelens en de situatie. Dit blijft een gedachte die haar bezighoudt, ondanks de warme en respectvolle manier waarop ze de breuk uiteindelijk heeft afgehandeld.
Kijken naar de toekomst
Ondanks de pijn en de moeilijke momenten die de scheiding met zich meebracht, kijkt Cath nu vooruit. Ze heeft geleerd om met de situatie om te gaan, met dankbaarheid voor wat gebleven is en het besef dat sommige relaties, hoewel ze veranderen, nog steeds waardevol kunnen zijn. Het is duidelijk dat Cath en Frank hun relatie op hun eigen manier hebben geherdefinieerd, van man en vrouw naar goede vrienden, en dat ze beiden een nieuwe weg inslaan, terwijl ze de band die ze altijd hebben gedeeld, blijven koesteren.