Actueel
André Hazes noemt rachel niet meer ze moeder en verbreekt definitief contact met haar: ‘Ik wil haar niet meer in mijn leven’
BEELDEN ONDERAAN!
André Hazes Jr. heeft in een openhartig interview met Shownieuws een boekje opengedaan over zijn slechte band met zijn moeder, Rachel Hazes. In het gesprek met Evert Santegoeds, dat plaatsvond vanwege zijn aankomende optreden in het Concertgebouw in Amsterdam, onthulde de 30-jarige zanger dat hij Rachel niet langer als zijn moeder beschouwt. Bovendien twijfelde hij lang over zijn deelname aan de concertreeks Holland Zingt Hazes, omdat hij daar ‘geen geld voor Rachel wil verdienen’.
Een definitieve breuk met Rachel
De relatie tussen André en Rachel is al jaren moeizaam, maar het lijkt erop dat de breuk nu definitief is. “Ik heb altijd gehoopt dat het goed zou komen,” vertelt André. “Ik heb haar al eens een tweede kans gegeven. Maar nu ben ik er voor mezelf wel uit. Ik wil het gewoon niet meer in mijn leven hebben.”
Volgens André heeft de relatie altijd op gespannen voet gestaan, met periodes van korte verzoening. “Ik denk dat Rachel een van de allerleukste personen op aarde is. Iemand met wie je ontzettend kan lachen. Totdat het even tegenzit. Totdat je een discussie met elkaar krijgt,” legt hij uit. “Dat uit zich in koud zijn.”
‘Ik ben een wees’
Een moment dat veel impact op André had, was de geboorte van zijn zoon André III. Hij voelde zich op dat moment alleen en verwees naar zichzelf als een ‘wees’. “Monique (Westenberg, de moeder van zijn zoon, red.) belde haar hele familie op om het nieuws te delen. En ik dacht: ik kan niemand bellen. Ja, Roxeanne nu wel, maar in die tijd ook niet.”
Het gevoel van eenzaamheid wordt versterkt door recente gebeurtenissen. Kort voor kerst ontving André een mail namens Rachel, waarin zij hem liet weten dat ze hem ging dagvaarden. Het geschil draait om het gebruik van de naam ‘André Hazes’. Rachel, die de rechten beheert van haar overleden echtgenoot, eist dat haar zoon voortaan optreedt met ‘Junior’ achter zijn naam.
“Dat raakt je,” zegt André. “Niet eens om de inhoud van die mail, maar gewoon om het besef dat iemand zo ver kan gaan.”
Rachel niet meer ‘mijn moeder’
Tijdens het interview met Shownieuws viel op dat André Rachel consequent bij haar voornaam noemt en niet als ‘mijn moeder’. Toen Evert Santegoeds haar met die term benoemde, viel André stil en corrigeerde zichzelf. “Ik zeg dus niet meer mijn moeder,” legt hij uit. “Ik vraag dat ook aan mensen in mijn omgeving. Ik wil dat het een beetje vervaagt.”
Twijfels over deelname aan Holland Zingt Hazes
De slechte band met Rachel heeft ook invloed gehad op André’s deelname aan Holland Zingt Hazes, de concertreeks die zijn vader eert. Rachel is mede-eigenaar van het concept, en dat zorgt voor innerlijke conflicten bij André. “Op het podium geld verdienen voor Rachel, zorgt ervoor dat ik niet lekker in de spiegel kan kijken,” bekent hij.
Toch besloot André uiteindelijk om dit jaar wél mee te doen. Dit doet hij vooral uit loyaliteit naar MediaLane, het productiebedrijf achter de concertreeks. “Daar werk ik al twaalf jaar mee en die mensen zitten in mijn hart. Ik hou van Iris van den Ende. We hebben nu zo’n band dat ik dat kan zeggen. Ik wil haar niet zo snel verdriet doen.”
André benadrukt dat zijn keuze niets te maken heeft met de muziek van zijn vader, André Hazes senior. “Het heeft niks te maken met die ouwe of met zijn muziek. Het gaat puur om de omstandigheden.”
Toekomstige deelname onzeker
Of André na dit jaar nog aan de concertreeks zal deelnemen, weet hij niet. “Ik zou met heel veel liefde zeggen van wel,” zegt hij. “Maar ik weet dat er mensen in mijn omgeving zijn die, als ik stop, ook zouden stoppen. En als ik wil, kan ik mijn eigen concept starten. Maar Nederland is klein, en ik heb geen zin in gezeur.”
De zanger is zich bewust van zijn invloed en het effect van zijn keuzes op anderen. “Ik wil niet die jongen zijn die problemen gaat veroorzaken met mensen met wie ik jarenlang goed heb gewerkt.”
Verslaving en eerlijkheid
De spanningen rondom Rachel en de concertreeks raken ook André’s herstelproces. Muziekkenner Ronald Molendijk wees in de uitzending op de kwetsbare positie van de zanger. “Hij heeft verslavingsproblematiek en heeft daar hard aan gewerkt,” zegt Molendijk. “Een van de belangrijkste dingen voor iemand die die stappen zet, is eerlijk zijn. En hij zegt hier dat hij er eigenlijk niet zou willen staan. Dat is een teken dat hij dit eigenlijk niet moet doen.”
Molendijk pleit ervoor dat André volgend jaar een andere weg inslaat. “Volgend jaar absoluut niet doen, of neem het over. Ga het zelf doen met iemand anders.”
Conclusie
De relatiebreuk tussen André en Rachel Hazes lijkt nu
definitief. André is vastbesloten om haar uit zijn leven te houden
en noemt haar zelfs niet langer ‘zijn moeder’. De spanningen maken
het lastig voor hem om op te treden tijdens Holland Zingt
Hazes, maar uit loyaliteit naar de productie heeft hij
besloten om dit jaar toch mee te doen. Wat de toekomst brengt, is
onduidelijk, maar één ding is zeker: de breuk met Rachel laat diepe
sporen na in het leven van André Hazes Jr.
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.