Actueel
Ajax-trainer Farioli Fancesco blijkt bloedmooie vrouw te hebben
Francesco Farioli is de nieuwste aanwinst van Ajax. De 35-jarige Italiaan werd onlangs gepresenteerd als de nieuwe hoofdtrainer van de Amsterdamse club. Deze keuze kwam voor velen als een verrassing, maar intern bij Ajax was het een logische stap. Technisch directeur Alex Kroes prees Farioli om zijn gedetailleerde aanpak en zijn vermogen om zijn ideeën duidelijk over te brengen. Farioli wordt al vergeleken met de beroemde Pep Guardiola, maar dan met een extra scheut espresso, zoals sommige fans zeggen.
De Miss Italia die de Show Steelt
Naast Farioli is het vooral zijn vrouw, Agata Alonzo, die de
aandacht trekt. Agata is een Italiaanse schoonheid die in 2008 de
finale bereikte van Miss Italia en in 2014 haar
charmes tentoonstelde als verleidster op Temptation
Island. Hoewel ze haar miss-crowd niet veroverde, leidde haar
deelname tot een succesvolle carrière als journaliste bij
Sportitalia. Agata is niet alleen knap, maar ook veelzijdig, en
haar carrière bewees dat ze veel meer is dan alleen de vrouw van de
trainer van Ajax.
Van Miss Italia naar Temptation Island
Agata’s deelname aan Miss Italia zette haar
stevig in de spotlights. Haar natuurlijke charme en elegante
uitstraling maakten indruk, ook al greep ze net naast de kroon. Dit
opende echter deuren naar andere carrièremogelijkheden, zoals de
rol als verleidster in het Italiaanse Temptation
Island. Hier werd haar imago verder opgebouwd, en tegenwoordig
richt Agata zich voornamelijk op haar gezin met Francesco en hun
dochter, Lea.
Gezinsleven en de Toekomst in Amsterdam
Samen met Francesco heeft Agata een dochter, en volgens Farioli is
hun kleine meisje al een expert in het ontdekken van de beste
hotspots. Hoewel de familie gewend is aan het luxe leven in Italië
en Frankrijk, moet Agata zich nog aanpassen aan het Nederlandse
weer en de nuchterheid van de cultuur. De charmante Agata lijkt
echter goed voorbereid op deze verandering, vooral als ze de
culinaire scene van Amsterdam ontdekt.
Francesco’s Ambitie met Ajax
Met Farioli aan het roer is het duidelijk dat Ajax vol ambitie het
seizoen tegemoet gaat. Farioli zelf heeft aangegeven dat hij het
team terug wil brengen naar de top van de Eredivisie. Hij werkt al
hard aan de voorbereidingen en spreekt vol vertrouwen over het
toekomstige succes van de club. Het is duidelijk dat hij met zijn
tactische aanpak en passie voor het spel de juiste man op de juiste
plaats is.
Een Glimlach voor de Stad
Naast de sportieve druk zal Agata, de vrouw van Francesco,
ongetwijfeld haar eigen stempel op de stad zetten. De Italiaanse
charme die ze met zich meebrengt, gecombineerd met haar liefde voor
het gezinsleven, zal voor velen een verfrissende toevoeging zijn
aan de Amsterdamse samenleving. Wat betreft hun vrije tijd: Agata
schijnt een geweldige kok te zijn, dus misschien kunnen we
binnenkort genieten van een Italiaanse twist aan de Nederlandse
keuken.
Francesco en Agata: Een Prachtig Duo
Met Francesco Farioli en Agata Alonzo heeft Ajax niet alleen een
nieuwe trainer, maar ook een dynamisch en glamoureus duo aan boord.
Terwijl Francesco zich richt op de club, kunnen we alleen maar
hopen dat Agata zich net zo snel in de Amsterdamse cultuur zal
aanpassen. Voor nu lijkt het erop dat de stad een stukje Italiaanse
flair en glamour rijker is.
Jelle ten Rouwelaar: Een Verfrissende
Aanwinst
Francesco wordt niet alleen vergezeld door zijn vrouw, maar ook
door Jelle ten Rouwelaar, die zich bij Ajax voegt als de nieuwe
keeperstrainer. Jelle, die eerder samenwerkte met Vincent Kompany
bij Burnley, wordt gezien als een pionier in keeperstraining. Zijn
komst naar Ajax wordt met veel enthousiasme verwelkomd, al is het
natuurlijk Agata die in deze context de meeste aandacht trekt.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
