Groot verdriet voor Janny van
der Heijden: afscheid van haar geliefde hondje Nhaan
Voor iedereen die Janny van der
Heijden kent, is één ding zeker: waar zij verscheen, was haar
trouwe teckel Nhaan niet ver uit de buurt. Het kleine hondje
groeide de afgelopen jaren uit tot een vaste verschijning op
televisie, bij evenementen én op sociale media. Maar nu deelt Janny
intens verdrietig nieuws: haar geliefde viervoeter is er niet meer.
Op Instagram schrijft ze kort maar veelzeggend: “Mijn hart is
gebroken.”
De boodschap verscheen bij een
foto van Nhaan die, zoals altijd, liefde en rust uitstraalt. Het is
een moment dat veel volgers raakt. Nhaan was immers meer dan een
huisdier — ze was een icoon, een gezinslid, en een dierbare
vriendin.
Nhaan: een hond met
bekendheid en karakter
Janny’s teckel was al jaren
een bekend gezicht voor de vaste kijkers van programma’s
zoals Heel Holland
Bakt en Denkend aan Holland. Of ze nu rustig in beeld liep of
ontspannen op schoot zat, Nhaan hoorde er gewoon bij. Ze werd door
velen liefdevol ‘de stille ster’ van de uitzendingen genoemd. Met
haar trouwe ogen en herkenbare snoetje wist ze het publiek
moeiteloos voor zich te winnen.
Maar haar bekendheid beperkte
zich niet tot televisie. Ook op sociale media had Nhaan haar eigen
schare fans. De teckel had zelfs een eigen Instagram-account,
waarop regelmatig foto’s verschenen van haar avonturen: tijdens
opnames, in de natuur, thuis op de bank of onderweg in een bootje.
Honderden mensen reageerden vaak enthousiast op elke nieuwe post.
Ze volgden Nhaan alsof ze een bekend persoon was, en dat was ze op
haar eigen, bescheiden manier ook.
Een geliefde gast op de rode
loper
Nhaan verscheen zelfs op
grote evenementen. Tijdens het Gouden Televizier-Ring Gala liep ze
zij aan zij met Janny en André van Duin over de rode loper. Beelden
van dat moment werden breed gedeeld op televisie en social media.
Het hondje gedroeg zich alsof ze er thuishoorde — rustig,
nieuwsgierig en charmant, alsof ze wist dat alle ogen op haar
gericht waren.
Voor veel mensen was het
duidelijk: Nhaan genoot oprecht van de aandacht. Maar bovenal bleef
ze trouw aan haar baasje. Of er nu camera’s draaiden of niet, haar
loyaliteit was onvoorwaardelijk.
Een unieke band die diep
ging
Dat het verlies van Nhaan
voor Janny zo pijnlijk is, zal niemand verbazen. De band tussen
mens en dier kan ongekend hecht zijn, en dat was in hun geval
overduidelijk. In een eerder gesprek aan tafel
bij Beau vertelde Janny openhartig over die bijzondere
relatie. Ze omschreef Nhaan als haar maatje, haar anker, haar
stille luisteraar. “Ze is er altijd”, zei ze toen. “In goede tijden
én op moeilijke momenten.”
Nhaan was de hond bij wie
Janny zich veilig voelde, die troost bood zonder woorden, en die
zorgde voor structuur en rust in een leven dat soms hectisch kan
zijn. Ze was er in de stilte van thuis, maar ook in de drukte van
het studiobeleven, als stille kracht en trouwe vriendin.
Negen jaren vol liefde
Nhaan werd negen jaar oud. In
die negen jaren leefde ze een rijker leven dan menig huisdier. Ze
was niet alleen een schattige viervoeter, maar ook een metgezel op
de televisie, een publiekstrekker op sociale media, en een warm
hart in een wereld vol camera’s en hectiek.
Ze reisde met Janny door heel
Nederland, stond op podia, maakte premières mee en werd letterlijk
en figuurlijk op handen gedragen. Toch bleef ze altijd zichzelf:
rustig, liefdevol, betrouwbaar. Een hond met karakter, maar zonder
kapsones. Juist dat maakte haar zo geliefd — niet alleen bij Janny,
maar ook bij de vele mensen die haar van een afstand leerden
kennen.
Een leegte die voelbaar
is
Het gemis is groot. In haar
huis zal het stil zijn zonder het getrippel van pootjes over de
vloer. Geen kleine snuit meer die tegen je aan leunt, geen
waggelende begroeting als je thuiskomt, geen ogen meer die je
aankijken alsof ze alles begrijpen. Voor Janny betekent dit verlies
het einde van een tijdperk — van een stille aanwezigheid die haar
jarenlange gezelschap bood.
Ook voor haar volgers is het
wennen. De kleine glimlach die een foto van Nhaan vaak opriep, zal
nu plaatsmaken voor een weemoedig gevoel. Maar tegelijk blijft er
dankbaarheid. Want wie Nhaan volgde, heeft genoten van haar. Ze
bracht lichtheid, tederheid en herkenning — dingen die, juist in de
snelle mediamaatschappij, zeldzaam en waardevol zijn.
Een dierbare herinnering in
hart en beeld
Wat rest zijn de
herinneringen. En gelukkig zijn er daar veel van: foto’s, video’s,
interviews, spontane momenten. Janny’s sociale media staan vol
liefdevolle beelden van haar en Nhaan. Elk daarvan vertelt een
stukje van het grotere verhaal: van een hond die niet alleen werd
verzorgd, maar echt werd bemind.
Nhaan was klein van stuk,
maar haar aanwezigheid was groots. Ze bracht rust in roerige tijden
en vrolijkheid in sobere momenten. Ze was, zoals veel volgers het
omschreven, “het hart van Heel Holland Bakt” — zonder één woord te
spreken.
Liefde die blijft
In de reacties op Instagram
is het medeleven overweldigend. Bekende collega’s, fans van het
eerste uur, en gewone volgers delen hun herinneringen en betuigen
hun steun. Velen schrijven dat ze Nhaan zelf ‘een beetje als hun
hond’ zijn gaan beschouwen. Het is een bijzondere vorm van
verbondenheid, die laat zien hoeveel impact een dier kan hebben —
ook voor mensen die haar nooit in het echt zagen.
Voor Janny breekt nu een
periode van r0uw aan. Een periode van loslaten, maar ook van
koesteren. De jaren met Nhaan zijn onvergetelijk, en dat zal altijd
zo blijven. Ze was er op de momenten dat het ertoe deed, en dat
maakt haar gemis des te tastbaarder.
Toch is er ook ruimte voor
dankbaarheid. Negen jaar lang mocht Janny haar leven delen met een
hond die meer was dan een huisdier: een zielsverwant in viervoetige
vorm. Een vriendin. Een gezelschapsdier in de puurste betekenis van
het woord.
Een laatste buiging voor een
klein icoon
In het publieke leven van
Janny van der Heijden speelde Nhaan een stille, maar onmiskenbare
hoofdrol. Nu zij er niet meer is, blijft er een leegte — maar ook
een erfenis van liefde, trouw en onvoorwaardelijke
verbondenheid.
En dat is misschien wel de
mooiste herinnering die een hond kan nalaten.
