Actueel
Isabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”
De afgelopen dagen stond heel Nederland stil bij het leven en werk van Jonnie Boer, de geliefde topchef van driesterrenrestaurant De Librije. Terwijl zijn familie en vrienden afscheid nemen in besloten kring, koos zijn dochter Isabelle Boer voor een ontroerend en persoonlijk eerbetoon op sociale media. Ze deelde een reeks jeugdfoto’s waarop zij samen met haar vader te zien is – beelden die een intiem inkijkje geven in het gezinsleven achter de beroemde keukendeuren.
De foto’s, variërend van vakantiekiekjes tot momentjes in de tuin of keuken thuis, raakten bij veel volgers een gevoelige snaar. In dit artikel kijken we naar het verhaal achter de beelden, de liefdevolle band tussen vader en dochter, en hoe deze foto’s symbool staan voor herinnering, verbondenheid en nalatenschap.
Terug in de tijd: vader en dochter
De gedeelde foto’s tonen Jonnie en Isabelle in allerlei situaties: samen aan het koken, spelend in de tuin, een knuffelmoment op de bank, en zelfs tijdens een vakantie aan zee. Wat opvalt, is de ontspannen sfeer, de spontaniteit en de oprechte blikken tussen hen.
Isabelle schreef bij haar bericht:
“Dit zijn de momenten die blijven. Kleine herinneringen, groot in gevoel.”
Ze benadrukt dat haar vader niet alleen bekend stond om zijn vakmanschap als chef, maar ook als een liefdevolle, warme en betrokken vader. “Hij leerde me kijken naar details, proeven met aandacht en altijd met aandacht te leven,” voegde ze toe.
De kracht van oude foto’s
In tijden van afscheid krijgen oude foto’s een bijzondere betekenis. Ze vangen niet alleen een moment, maar roepen ook emoties, geuren, geluiden en gevoelens op. Voor Isabelle zijn de foto’s meer dan herinneringen; het zijn ankerpunten van wie haar vader was in het dagelijkse leven.
Veel volgers reageerden ontroerd. “Zo puur,” schreef iemand. “Je ziet de liefde tussen jullie in elke foto.”
Het delen van deze beelden blijkt voor velen herkenbaar. Want wie heeft er niet een mapje met foto’s waar je soms even doorheen bladert om dichtbij iemand te zijn die je mist?
Een liefdevolle vader achter de schermen
Hoewel Jonnie Boer vaak werd gezien als de perfectionistische chef van De Librije, laten deze foto’s een andere kant van hem zien. Een vader die op zijn knieën zat om mee te spelen, die zijn kinderen leerde fietsen, en die tijd maakte voor een wandeling in het bos, ondanks zijn drukke bestaan in de keuken.
Isabelle vertelt dat haar vader altijd oog had voor het kleine geluk. “Of het nu ging om de geur van versgebakken brood of het geluid van vogels in de ochtend, hij wist het altijd bijzonder te maken.”
Van De Librije naar de huiskamer
De Librije mag dan internationaal bekend zijn, voor Isabelle was het ook gewoon haar tweede thuis. Ze herinnert zich hoe ze als klein meisje stiekem in de keuken keek, hoe haar vader haar liet proeven van nieuwe gerechten en hoe er gelachen werd om een mislukte saus.
“Mijn vader was serieus in zijn vak, maar thuis was hij zacht. Een grapmaker soms zelfs,” deelt ze. “Hij leerde me dat aandacht voor eten ook aandacht voor elkaar is.”
Herkenning en troost voor velen
De post van Isabelle werd massaal gedeeld en geliked. Talloze mensen lieten reacties achter, van bekende Nederlanders tot oud-gasten van De Librije. Veel reacties gingen over de kracht van herinnering en het belang van foto’s als dragers van liefde.
“Ik ken jullie alleen van het restaurant, maar dit is zo waardevol om te zien. Dank je dat je dit deelt,” schreef een volger. Anderen deelden zelf foto’s of verhalen over Jonnie, waarmee Isabelle’s eerbetoon uitgroeide tot een collectieve herinnering.
De familieband als fundament
De band tussen Jonnie en zijn gezin was sterk. Dat blijkt ook uit eerdere interviews waarin hij sprak over de rol van zijn kinderen in zijn leven. “Het mooiste gerecht maak je niet in de keuken, maar aan tafel, met je gezin,” zei hij eens.
Isabelle zegt nu te begrijpen wat hij daarmee bedoelde. “De momenten die er echt toe doen, zijn niet de grootste prestaties, maar de kleine gebaren.”
De kracht van delen
Dat Isabelle ervoor koos haar herinneringen publiek te maken, is voor haar een bewuste stap. “Door te delen blijft hij niet alleen in mijn hart leven, maar ook in dat van anderen. En ik geloof dat dat troost biedt.”
Ze benadrukt dat iedereen op zijn of haar eigen manier rouwt, maar dat het delen van beelden en verhalen juist ook kan verbinden. “We herkennen onszelf in elkaars verlies. En misschien ook wel in elkaars liefde.”
Een uitnodiging tot herinneren
Isabelle’s initiatief inspireerde anderen om ook hun dierbare foto’s te delen. Onder de hashtag #HerinneringenMetJonnie verschijnen op sociale media nu ook foto’s van Jonnie met zijn team, met gasten en zelfs met collega’s van andere restaurants.
De beelden vertellen een verhaal dat verder gaat dan koken of bekendheid. Ze gaan over betrokkenheid, over smaak, over familie. En over hoe iemand die er fysiek niet meer is, toch in alles aanwezig blijft.
Op weg naar een blijvend eerbetoon
De familie Boer liet eerder al weten dat er wordt nagedacht over een blijvend eerbetoon aan Jonnie. Of dat een gedenkplek wordt bij De Librije of een culinair fonds ter ondersteuning van jong talent, is nog niet bekend.
Wat vaststaat, is dat Jonnie’s geest voortleeft in zijn familie, zijn werk en de mensen die door hem zijn geraakt. En dankzij Isabelle’s beelden is die aanwezigheid tastbaarder dan ooit.
Tot slot
Met het delen van een reeks oude foto’s heeft Isabelle Boer een gevoelige snaar geraakt bij iedereen die Jonnie Boer kende of bewonderde. Haar beelden vertellen geen groots verhaal, maar juist de kleine verhalen – van een vader die lacht, kijkt, luistert en liefheeft.
In een tijd waarin het afscheid nog vers is, bieden de foto’s warmte, troost en verbinding. En herinneren ze ons eraan dat liefde niet verdwijnt, maar blijft voortbestaan in beelden, woorden en daden.
Want zoals Isabelle het zo mooi zegt: “Dit zijn de momenten die blijven.
Rico Verhoeven wint opnieuw tijdens Glory 100, maar kijkers zijn kritisch: “Weer geen spektakel”
Rico Verhoeven blijft ook na Glory 100 de onbetwiste koning van het kickboksen. De 36-jarige wereldkampioen stapte zaterdagavond opnieuw als winnaar uit de ring, ditmaal na een strategisch duel tegen de Russische vechter Artem Vakhitov. Ondanks de winst zijn veel fans kritisch: waar men had gehoopt op vuurwerk, kregen zij vooral tactiek te zien. Op sociale media stromen de reacties binnen: “Weer zo saai,” klinkt het.
De verwachtingen voor Glory 100 waren hooggespannen. Niet alleen omdat het een jubileumeditie van het vechtsportevenement betrof, maar ook omdat Verhoeven al meer dan 4.000 dagen ongeslagen wereldkampioen is in het zwaargewicht. Toch verliep het gevecht minder spectaculair dan gehoopt.
Een schaakspel in plaats van een knock-out
Voorafgaand aan het duel gaf Verhoeven zelf al aan dat het een strategische wedstrijd zou worden. In interviews vergeleek hij het gevecht met een schaakpartij: geen wilde stoten, maar doordachte bewegingen, timing en controle. “Deze man is geen standaard tegenstander. Hij is technisch, ervaren en gevaarlijk,” waarschuwde Rico.
Die verwachting kwam uit. Van een explosieve confrontatie was nauwelijks sprake. De eerste ronde verliep kalm, waarbij beide vechters vooral aftastten. Pas in de tweede ronde kwam er iets van spanning toen Vakhitov indruk maakte met een spinning backfist, een draaiende vuistslag die Verhoeven vol op de buik trof.
De Nederlander wankelde even en leek kort buiten adem, maar wist zich snel te herpakken. Toch kwam er in de daaropvolgende ronden geen moment waarop het publiek op het puntje van de stoel zat.
Het publiek laat zich horen
In de zaal werd het gebrek aan actie duidelijk gevoeld. Het publiek liet meerdere keren luidkeels merken dat het meer spektakel wilde. Kreten als “Actie, actie, actie!” galmden door de arena, vooral tijdens de vierde en vijfde ronde.
Verhoeven probeerde in de derde ronde nog de druk op te voeren, maar het lukte hem niet om Vakhitov echt in de problemen te brengen. De Rus, zelf voormalig kampioen in het lichtzwaargewicht, hield stand en speelde het tactisch slim.
Na vijf ronden wees de jury Verhoeven unaniem aan als winnaar op basis van punten. Daarmee blijft hij wereldkampioen zwaargewicht in Glory, een titel die hij al sinds 2014 verdedigt. Zijn totale dominantie in de sport blijft dus overeind, al was het deze keer niet met een daverend applaus.
Een sportieve boodschap en excuses van Rico
Wat opviel na afloop, was de manier waarop Verhoeven het publiek toesprak. In een zeldzaam eerlijke toespraak bood hij zijn excuses aan voor het gebrek aan spektakel. “Sorry jongens, dit werd niet het vuurwerk waar jullie op hoopten. Maar deze man is zó gevaarlijk, je kunt geen risico’s nemen,” sprak hij, verwijzend naar Vakhitov.
Het komt niet vaak voor dat een vechter zijn supporters publiekelijk aanspreekt op deze manier, zeker niet na een overwinning. Verhoeven toonde zich daarmee niet alleen een kampioen in de ring, maar ook een sportman met gevoel voor zijn publiek.
Na zijn woorden over het gevecht vroeg hij ook nog om een moment van stilte voor Gaza, wat hem bij sommigen op lof en bij anderen op discussie kwam te staan. Toch bleef het respectvol en ingetogen, en werd zijn verzoek door het publiek ingewilligd.
Kritiek op social media: “Kampioen, maar geen entertainer meer”
Op sociale media is de kritiek op Verhoevens optreden niet mals. Vooral fans die rekenden op een gevecht met meer flair, uiten hun teleurstelling. “Het voelt alsof ik naar een herhaling kijk van zijn vorige partijen,” schrijft een gebruiker. Een ander stelt: “Rico is een machine, maar de vonk is eraf.”
Sommige volgers vergelijken de wedstrijd met eerdere, meer dynamische partijen uit zijn carrière, waarin Verhoeven wel wist te verrassen met krachtige combinaties en beslissende knock-outs. Sinds enkele jaren lijkt hij echter steeds vaker te kiezen voor controle en puntenwinst.
Toch zijn er ook fans die begrip tonen voor zijn strategie. “Je blijft geen kampioen als je domme risico’s neemt,” schrijft iemand op X (voorheen Twitter). “Hij blijft tactisch een meester, al is het soms lastig om naar te kijken.”
Vakhitov: waardige tegenstander
Hoewel Artem Vakhitov uiteindelijk verloor op punten, krijgt hij veel lof voor zijn optreden. De Rus, voormalig Glory-kampioen in een lagere gewichtsklasse, liet zien dat hij technisch goed onderlegd is en over een sterke verdediging beschikt. Zijn spinning backfist was een van de weinige hoogtepunten van het gevecht, en leverde hem zelfs tijdelijk het initiatief op.
Voor Vakhitov was het zijn debuut in het zwaargewicht bij Glory. Hij maakte het Verhoeven moeilijker dan velen vooraf hadden verwacht, en zal waarschijnlijk terugkeren in toekomstige line-ups.
Kampioen sinds 2014: indrukwekkende reeks
Ondanks de kritiek blijft Rico Verhoeven een klasse apart. Hij is al meer dan 4.000 dagen onafgebroken wereldkampioen, iets wat in het moderne kickboksen nauwelijks voorkomt. Zijn laatste verlies dateert van vóór zijn Glory-periode, en sindsdien versloeg hij grote namen zoals Badr Hari, Jamal Ben Saddik en Benjamin Adegbuyi.
Met zijn overwinning op Vakhitov zet hij zijn reeks voort, al groeit de roep om een nieuwe, spannende uitdager. Glory zal ongetwijfeld nadenken over hoe toekomstige partijen weer meer spektakel kunnen bieden zonder de sportieve integriteit te verliezen.
Wat nu voor Rico Verhoeven?
Verhoeven zelf liet na afloop weten eerst rust te willen nemen. “Ik heb me maandenlang voorbereid op deze partij. Nu is het tijd om weer even bij familie te zijn en het hoofd leeg te maken,” aldus de kampioen.
Over een volgende tegenstander is nog niets bekendgemaakt, maar fans hopen dat Glory in 2025 met een nieuwe uitdager komt die Verhoeven echt tot het uiterste kan dwingen. Namen als Antonio Plazibat of een mogelijke rematch met Badr Hari worden al voorzichtig genoemd.