Actueel
Dit vergeten mapje met de eerste euromunten blijkt nu verrassend veel waard.
De Zalmkit: van nationale trots tot nostalgisch verzamelobject
Iedereen die de overgang van de gulden naar de euro bewust heeft meegemaakt, herinnert zich het kleine kartonnen mapje met muntjes nog wel. Eind 2001 kreeg bijna elk Nederlands huishouden een zogenoemd euro-startpakket, bedoeld om alvast kennis te maken met de nieuwe munteenheid.
Het mapje, officieel de eurokit genoemd maar al snel bekend als de Zalmkit, was vernoemd naar toenmalig minister van Financiën Gerrit Zalm. Het voelde voor velen als een stukje geschiedenis in handen — een tastbaar bewijs dat Nederland een nieuw tijdperk binnentrad.
Ruim twintig jaar later zijn veel van die kits nog altijd bewaard gebleven, zorgvuldig opgeborgen in lades, vitrines of op zolder. Sommige mensen hoopten dat ze ooit veel geld waard zouden worden. Maar anno 2025 blijkt die hoop vooral symbolisch.
Hoe de Zalmkit in omloop kwam
In december 2001 werd Nederland klaargestoomd voor de overgang van de gulden naar de euro. Om de nieuwe munt alvast te leren kennen, kreeg iedere Nederlander van zes jaar en ouder een bon waarmee een euro-startpakket kon worden opgehaald.
De kits waren te verkrijgen bij postkantoren, banken en zelfs bij winkels zoals de HEMA. In totaal werden er bijna 15 miljoen pakketten verspreid — een gigantische operatie die destijds weken van voorbereiding vergde.
In elk mapje zaten acht munten, netjes bevestigd met een druppeltje lijm: van 1 cent tot 2 euro. De totale waarde bedroeg 3,88 euro, wat omgerekend ongeveer 8,55 gulden was.
Het doel was simpel maar belangrijk: Nederlanders moesten vóór 1 januari 2002 alvast het nieuwe geld kunnen vasthouden, zodat de overgang soepel zou verlopen. Daarmee werd de Zalmkit niet alleen een praktisch hulpmiddel, maar ook een symbool van nationale verandering.
Een moment dat velen nooit vergeten
De introductie van de euro ging gepaard met opwinding, nieuwsgierigheid én een vleugje weemoed. Voor het eerst in decennia verdwenen de vertrouwde guldens uit het dagelijks leven.
Huishoudens bewaarden hun Zalmkit met trots. Sommige mensen zagen het als een historisch souvenir, anderen als een mogelijke investering. Er werd zelfs gespeculeerd dat de kits ooit honderden euro’s waard konden worden, zeker als ze ongeopend bleven.
Maar net als bij veel nationale herinneringen geldt: de emotionele waarde overtreft de financiële.
De huidige waarde van een ongeopende eurokit
Wie in 2025 nog een ongeopende Zalmkit in de kast heeft liggen, zal merken dat het geen goudmijn is geworden. Op platforms zoals Marktplaats en Bol.com schommelt de verkoopprijs tussen de 20 en 30 euro.
Dat is meer dan de oorspronkelijke waarde, maar geen bedrag dat de gemiddelde verzamelaar rijk maakt. Een eurokit in perfecte staat levert hooguit genoeg op voor een etentje of een bioscoopavond.
Volgens muntenhandelaren komt dat vooral doordat er zoveel kits zijn uitgegeven. Met 15 miljoen stuks is er geen sprake van zeldzaamheid — en zonder schaarste stijgt de waarde zelden.
“Het is een leuk stukje nostalgie, maar niet zeldzaam genoeg om echt waardevol te worden,” legt een handelaar uit. “Er zijn er gewoon te veel van.”
Waarom de Zalmkit geen zeldzaam verzamelobject is
De waarde van verzamelobjecten hangt grotendeels af van één factor: schaarste. Hoe kleiner de oplage, hoe groter de kans op waardestijging.
De Zalmkit is daar een schoolvoorbeeld van: het was bedoeld voor iedereen. Het is dus geen zeldzaam muntstuk, maar eerder een massaproduct met emotionele lading.
Munten die wél waardevol worden, zijn vaak zeldzame exemplaren of speciale edities met drukfouten of afwijkende ontwerpen. Denk aan herdenkingsmunten of munten die alleen in kleine landen, zoals Monaco of San Marino, zijn uitgegeven.
“Wie echt wil investeren in munten, kan beter kijken naar speciale uitgiftes of zilveren guldens,” aldus een verzamelaar. “Daar zit nog schaarste — en dus toekomstwaarde.”
Hoe zit het met oude guldens?
Hoewel gewone guldenmunten hun functie verloren hebben, zijn zilveren varianten nog steeds interessant voor verzamelaars. De waarde ligt daar niet in de nostalgie, maar in het metaal zelf.
Een zilveren gulden levert momenteel rond de 5 euro op, en een rijksdaalder zelfs meer dan 11 euro. Dat is aanzienlijk meer dan de oorspronkelijke waarde in guldens ooit was.
De actuele prijs schommelt mee met de zilverkoers, die dagelijks verandert. Wie wil verkopen, doet er goed aan meerdere opkopers of handelaren te vergelijken. Sommige bieden meer, afhankelijk van de staat van de munt of het jaartal.
Guldenbiljetten: nog steeds inwisselbaar
Ook oude guldenbiljetten kunnen nog altijd
worden omgewisseld bij De
Nederlandsche Bank. Dat kan tot op de dag van vandaag, en
wel tegen de vaste koers:
1 euro = 2,20371
gulden.
Een briefje van 25 gulden levert dus iets meer dan 11 euro op.
Alleen uitzonderlijke biljetten — bijvoorbeeld met zeldzame serienummers of beperkte oplages — kunnen extra waarde hebben. De meeste biljetten vertegenwoordigen echter uitsluitend hun officiële omwisselwaarde.
“Wie denkt een oud briefje te hebben dat duizenden waard is, komt meestal bedrogen uit,” zegt een medewerker van een muntencollectief. “Maar de emotionele waarde is vaak groter dan wat de bank uitbetaalt.”
Bewaren of verkopen?
Of je de eurokit moet bewaren of verkopen, hangt af van wat hij voor jou betekent.
Wie hem ziet als een tastbare herinnering aan een historisch moment, kan hem beter koesteren. Het is een stukje Nederland van begin deze eeuw, een symbool van verandering, verbondenheid en vooruitgang.
Wie de Zalmkit puur als beleggingsobject beschouwt, zal teleurgesteld zijn. Zelfs in perfecte staat en ongeopend blijft de opbrengst beperkt tot enkele tientjes.
“De waarde zit in het verhaal, niet in het geld,” zegt een verzamelaar. “Je kunt er misschien 25 euro voor krijgen, maar je verkoopt een stukje geschiedenis.”
Een stukje nostalgie met blijvende betekenis
De Zalmkit markeert een kantelpunt in de Nederlandse geschiedenis: het afscheid van de gulden en het begin van de euro. Voor velen roept het herinneringen op aan een tijd waarin alles ineens anders voelde — nieuwe prijzen, nieuwe munten, nieuwe gewoontes.
Het pakketje zelf is vandaag de dag vooral nostalgisch erfgoed. Een object dat symbool staat voor vertrouwen in de toekomst, en voor de praktische nuchterheid waarmee Nederlanders altijd omgaan met verandering.
De waarde in euro’s mag beperkt zijn, maar de emotionele waarde blijft groot. Veel mensen bewaren hun eurokit niet omdat hij geld waard is, maar omdat hij een moment vasthoudt dat nooit meer terugkomt.
“Je kunt hem verkopen voor 25 euro, maar de herinnering aan dat nieuwe begin? Die is onbetaalbaar.”
Conclusie: een klein doosje met grote symboliek
De Zalmkit is geen verborgen schat, maar wel een stukje nationale geschiedenis. Wie hem nog op zolder heeft liggen, bezit een tastbare herinnering aan een tijdperk waarin Nederland overging naar de euro — een gebeurtenis die het dagelijkse leven voorgoed veranderde.
Financieel gezien levert het niet veel op. Maar emotioneel gezien vertegenwoordigt het iets dat niet in cijfers is uit te drukken: het gevoel van saamhorigheid, nieuwsgierigheid en een beetje verwondering dat Nederland destijds in zijn greep hield.
Of je hem nu bewaart of verkoopt, de Zalmkit blijft een symbool van verandering — een herinnering aan het moment waarop de gulden plaatsmaakte voor de euro, en Nederland letterlijk een nieuw hoofdstuk begon.
Nuria en Stijn uit Blind Getrouwd tien jaar later: “De romantiek ligt even in coma, maar de liefde leeft nog steeds”
Het is bijna niet te geloven, maar het is inmiddels tien jaar geleden dat Nuria en Stijn elkaar voor het eerst in de ogen keken — aan het altaar, voor miljoenen kijkers. Hun deelname aan het programma Blind Getrouwd was een van de meest besproken van het seizoen, maar vandaag bewijzen ze dat liefde die onverwacht begint, ook kan blijven bestaan.
Waar de meeste koppels uit het programma elkaar na verloop van tijd weer loslieten, groeiden Nuria en Stijn uit tot een hecht gezin. Toch geven ze toe dat ook hun relatie niet perfect is. In een eerlijk gesprek met TV-Familie vertellen ze hoe de liefde is veranderd door de jaren heen — en waarom echte verbinding soms meer betekent dan romantiek alleen.
Een huwelijk dat standhoudt
Toen Nuria en Stijn elkaar in 2015 ontmoetten, was dat letterlijk liefde op het eerste gezicht — of beter gezegd: op het eerste “ja-woord”. Ze stapten in het huwelijksbootje zonder elkaar ooit te hebben gesproken. Hun avontuur werd een van de populairste verhalen uit het programma, en al snel groeide het koppel uit tot publiekslievelingen.
Tien jaar later zijn ze nog steeds samen, met twee jonge kinderen en een druk gezinsleven. Daarmee behoren ze tot de zeldzame Blind Getrouwd-koppels die de tand des tijds hebben doorstaan.
“We houden enorm veel van elkaar,” zegt Stijn. “Maar we moeten eerlijk zijn: het gaat niet altijd vanzelf. De combinatie van werk, huishouden en twee jonge kinderen is soms een uitdaging.”
De balans tussen gezin en liefde
De realiteit van het dagelijks leven heeft de romantiek bij het koppel wat op de achtergrond gezet. Niet omdat de liefde verdwenen is, maar omdat andere dingen prioriteit hebben gekregen.
“De romantiek ligt bij ons een beetje in coma,” grapt Stijn met zijn kenmerkende humor. “Maar dat hoort erbij. We hebben zoveel om dankbaar voor te zijn, en soms is het gewoon even overleven in plaats van vonken en vuur.”
Nuria knikt begrijpend. “Er zijn dagen dat we elkaar nauwelijks echt spreken, behalve over praktische dingen: wie brengt de kinderen weg, wat eten we vanavond, wie haalt de was uit de machine. En dat is oké, want dat is ook een vorm van samenwerken.”
Ze geeft eerlijk toe dat ze soms de rust mist om nog tijd te maken voor elkaar. “Tegen de tijd dat de jongens eindelijk slapen, zijn we zelf uitgeput. Dan is het heerlijk om gewoon samen op de zetel te zitten met een glas wijn en Netflix. Meer hoeft dat niet te zijn.”
Kleine gebaren, grote betekenis
Hoewel het koppel toegeeft dat het vuurwerk van de beginjaren wat gedimd is, vinden ze dat geen reden tot zorg.
“De romantiek zit voor ons niet in grote gebaren of verrassingen,” zegt Stijn. “Het zit in de kleine dingen: een kus voor het slapengaan, elkaars hand vasthouden, samen lachen om iets onnozels. Dat is ook liefde.”
Volgens Nuria is het vooral belangrijk om mild te blijven voor elkaar. “We hebben een intens leven, en het is niet realistisch om te verwachten dat alles altijd perfect is. Liefde is ook weten dat het soms wat minder gaat, maar dat je elkaar toch blijft kiezen.”
Die nuchtere kijk op relaties maakt het koppel bijzonder geliefd bij hun volgers. Ze tonen dat liefde niet altijd sprookjesachtig hoeft te zijn om echt te zijn.
“We blijven eraan werken”
Toch willen Nuria en Stijn de romantiek niet voorgoed laten verdwijnen. Ze beseffen dat liefde ook onderhoud vraagt.
“Het is niet dat de romantiek weg is,” zegt Nuria. “Ze ligt gewoon even te slapen. We weten dat we er meer tijd voor moeten vrijmaken, en dat komt ook wel weer. Elke relatie kent fases.”
Het koppel probeert bewust kleine momenten in te bouwen, zelfs tussen de drukte door. “We sturen elkaar berichtjes overdag, of we plannen een avondje uit zonder de kinderen,” vertelt Stijn. “Soms is dat gewoon een wandeling of een etentje, maar het helpt om even samen te zijn zonder afleiding.”
Tien jaar liefde in evolutie
Wat hun relatie bijzonder maakt, is de manier waarop ze zijn meegegroeid met de veranderingen in hun leven. Wat begon als een televisie-experiment, is uitgegroeid tot een volwassen huwelijk gebaseerd op vertrouwen, humor en respect.
“We zijn niet meer dezelfde mensen als toen we elkaar leerden kennen,” zegt Nuria. “We zijn ouder, vermoeider misschien, maar ook rustiger. We weten beter wat we aan elkaar hebben.”
Stijn vult aan: “Liefde verandert. De passie van de beginjaren maakt plaats voor iets diepers — een soort verbondenheid die niet verdwijnt, ook al is het niet altijd spannend.”
Hun verhaal toont dat een relatie niet alleen draait om romantiek, maar om samen volhouden, aanpassen en blijven kiezen voor elkaar.
Liefde in tijden van chaos
Met twee jonge kinderen, een druk huishouden en hun eigen carrières, is het voor Nuria en Stijn soms balanceren tussen zorg, werk en liefde. Toch benadrukken ze dat het ouderschap hen ook dichter bij elkaar heeft gebracht.
“Je leert elkaar op een andere manier kennen als je samen kinderen hebt,” zegt Nuria. “Je ziet elkaars kwetsbaarheid, maar ook elkaars kracht. Dat schept een band die dieper gaat dan romantiek.”
Stijn vult aan: “Het is niet altijd gemakkelijk, maar het is wel echt. En dat is wat telt.”
De twee proberen hun kinderen dan ook een realistisch beeld van liefde mee te geven: dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is, maar dat respect en zorg de basis vormen van een sterk gezin.
Een voorbeeld voor andere koppels
Tien jaar na hun huwelijksdag inspireren Nuria en Stijn nog steeds veel kijkers van Blind Getrouwd. Hun verhaal is een tegenvoorbeeld van de snelle relaties en vluchtige verliefdheden van vandaag.
“We hebben geleerd dat het geheim van een goed huwelijk niet zit in perfectie,” zegt Stijn. “Het zit in blijven praten, blijven lachen en elkaar de ruimte geven om te groeien.”
Hun openheid over de minder romantische kant van hun huwelijk wordt dan ook positief ontvangen. Veel mensen herkennen zich in hun woorden: de dagelijkse sleur, de vermoeidheid, maar ook de warmte van een stabiele relatie.
“We kiezen elkaar elke dag opnieuw”
Op de vraag hoe ze hun relatie nog spannend houden, antwoordt Nuria nuchter: “Door gewoon te blijven investeren in elkaar. Ook al is het maar tien minuten per dag om even echt te praten.”
Stijn glimlacht: “We hebben geen sprookjeshuwelijk. Maar we hebben iets wat waardevoller is: eerlijkheid, vertrouwen en humor. En zolang we dat hebben, komt de rest vanzelf.”
Slot: liefde die meegroeit met het leven
Tien jaar na hun televisietrouwdag tonen Nuria en Stijn dat ware liefde niet altijd spectaculair hoeft te zijn. Hun huwelijk is een verhaal van groei, vriendschap en volharding — en juist dat maakt het zo herkenbaar.
Ze hebben geleerd dat passie komt en gaat, maar dat echte liefde blijft bestaan in kleine gebaren, zachte woorden en het stille besef dat je samen sterker bent dan alleen.
“We kiezen elkaar elke dag opnieuw,” zegt Nuria tot besluit. “Soms met een knuffel, soms met een zucht, maar altijd met liefde.”
Hun eerlijkheid maakt hen niet alleen een uitzonderlijk Blind Getrouwd-koppel, maar ook een realistisch voorbeeld van hoe liefde er in het echte leven uitziet: niet perfect, maar echt.