Actueel
Astrid Coppens deelt vreselijk nieuws over haar dochtertjes
Astrid Coppens, bekend van televisie en mode, deelt regelmatig openhartig over haar gezinsleven met haar man Bram Coppens en hun twee kinderen: Billie-Ray en Joey-Lee. De Vlaamse onderneemster en voormalige actrice laat zich niet alleen van haar glamoureuze kant zien, maar ook als een moeder die net als zovelen worstelt met slapeloze nachten, dwarse peuters en het jongleren van werk en gezin. In de podcast ‘Ongefilterd moederschap’ vertelt Astrid eerlijk over hoe het er bij haar thuis aan toe gaat. Geen perfect plaatje, maar een verhaal van liefde, chaos en alles daartussenin.
Een dynamisch gezin
Billie-Ray, het oudste kind van Astrid en Bram, wordt in juli zes jaar. “Ze is een erg braaf meisje,” vertelt Astrid trots. Billie-Ray lijkt al een klein dametje, met een zacht karakter en een grote dosis geduld. Ze kan zichzelf goed bezighouden en vindt het heerlijk om rustig te spelen of te tekenen. Maar dat betekent niet dat alles vanzelf gaat. “Ze is altijd vroeg wakker. Sinds het zomeruur is dat nu om zes uur ’s ochtends, terwijl het eerst al half zes was,” verzucht Astrid. Vroeg opstaan is voor Billie-Ray dus vaste prik – en dat is wennen voor de ouders.
De jongste telg, Joey-Lee, is nu 2,5 jaar oud en bevindt zich volgens Astrid volop in de ‘terrible two’-fase. “Ze is echt een ander kind dan Billie-Ray,” legt Astrid uit. Waar Billie-Ray eerder kalm en beredeneerd is, kan Joey-Lee behoorlijk koppig en temperamentvol zijn. “Ze wil alles zelf doen, roept ‘nee’ als ze haar zin niet krijgt en test continu haar grenzen,” vertelt Astrid. Hoewel Astrid en Bram dol zijn op hun kinderen, merken ze dat het opvoeden van een peuter die volop zijn eigen wil ontwikkelt behoorlijk pittig kan zijn.
Slechte slapers en gebroken nachten
Een van de grootste uitdagingen voor Astrid en Bram? Slaapgebrek. “Billie-Ray en Joey-Lee zijn beiden slechte slapers,” bekent Astrid eerlijk. Terwijl de oudste standaard vroeg wakker is, heeft de jongste nog steeds onrustige nachten. “Soms heeft ze een slechte droom, of haar pop ligt verkeerd en moet opnieuw goedgelegd worden,” zegt Astrid. “Of er liggen tien tutjes in haar bed en toch kan ze niet de juiste vinden.” Het zijn van die kleine dingen die voor een kind groot lijken en voor de ouders de nachtrust verstoren.
Astrid schetst een herkenbaar beeld voor veel ouders: elke nacht opnieuw uit bed moeten om een kind te troosten, een pop recht te leggen of een tutje aan te reiken. “We zijn soms echt kapot,” geeft ze toe. De gebroken nachten stapelen zich op en dat heeft gevolgen voor hun energie overdag. “Om half tien ’s avonds liggen Bram en ik al in bed,” vertelt Astrid. “Bram valt dan meestal direct in slaap, maar ik blijf nog wel even wakker. Het duurt bij mij altijd langer om in slaap te vallen.” Lachend voegt ze eraan toe: “We zijn gewoon dood. Echt doodmoe.”
Van twee naar vier: een groter verschil dan gedacht
Astrid merkt dat de overstap van één kind naar twee kinderen een veel grotere impact heeft dan ze had verwacht. “Met Billie-Ray konden we nog redelijk makkelijk de rust bewaren,” zegt ze. “Maar met Joey-Lee erbij is het een heel andere dynamiek geworden.” Twee kinderen betekent dubbel zoveel aandacht verdelen, dubbel zoveel plannen en dubbel zoveel zorgen. En dat terwijl Astrid en Bram allebei ook nog werken.
“Het is echt een zoektocht naar balans,” zegt Astrid daarover. Ze wil er voor haar kinderen zijn, maar ook voor zichzelf. Ze vertelt hoe belangrijk het voor haar is om ook haar eigen dromen na te jagen – of dat nu in haar werk of in haar persoonlijke groei is. “Ik probeer nog steeds ruimte te maken voor mezelf,” zegt ze. “Of dat nu een wandeling is, een podcast opnemen of gewoon een kwartiertje alleen zitten. Maar eerlijk? Dat lukt niet altijd.”
Reflectie en eerlijkheid
Wat Astrid bijzonder maakt, is haar openheid over die worsteling. In een wereld vol ‘perfecte’ Instagramplaatjes en stralende gezinnen op televisie, laat zij zien dat het ook anders kan. Dat het oké is om moe te zijn, om soms te twijfelen en om niet altijd alles onder controle te hebben. “Ik denk dat het belangrijk is om eerlijk te zijn,” zegt ze. “Zodat andere moeders zich niet zo alleen voelen als ze zelf ook even uitgeput zijn.”
Haar verhaal wordt dan ook breed gedragen door haar volgers. Op sociale media reageren mensen massaal met hartjes en bemoedigende woorden. “Ik herken dit zo erg!” schrijven veel jonge ouders. Of: “Dankjewel dat je dit deelt, het maakt het voor mij makkelijker om eerlijk te zijn over hoe zwaar het soms is.” Die herkenning en steun doen Astrid zichtbaar goed.
Een warm gezin, ondanks alles
Ondanks de uitdagingen is er natuurlijk ook heel veel liefde in huize Coppens. “Billie-Ray is echt een zorgzaam meisje,” vertelt Astrid. “Ze wil altijd helpen met Joey-Lee en kan zo lief met haar spelen.” En ook Bram is een grote steun. “Hij is een fantastische papa,” zegt Astrid trots. “Altijd geduldig en vol humor, ook als het midden in de nacht is.”
Astrid en Bram beseffen dat deze fase tijdelijk is. “Straks zijn de kinderen groter en zullen we dit misschien zelfs missen,” lacht Astrid. “Ik probeer daar soms aan te denken als ik weer om drie uur ’s nachts uit bed moet.” Voor nu ligt de focus op het hier en nu, op kleine momentjes van geluk en op het leren genieten van de chaos.
Leren loslaten
Wat Astrid zelf steeds beter leert, is om niet alles perfect te willen doen. “Ik leg de lat vaak veel te hoog voor mezelf,” bekent ze. “Ik wil een leuke moeder zijn, een goede partner, en ook nog mezelf niet verliezen.” Maar ze merkt dat het loslaten van die hoge verwachtingen juist ruimte schept. “Ik probeer nu vaker tegen mezelf te zeggen: het hoeft niet perfect. Het hoeft gewoon goed genoeg te zijn. En dat is oké.”
Dat betekent ook dat ze accepteert dat sommige dagen chaotisch en vermoeiend zijn. “Soms is het hier gewoon een puinhoop,” zegt ze lachend. “En soms is dat ook prima.” Ze lacht nog een keer: “Op die dagen is het belangrijkste dat de kinderen gelukkig zijn en dat wij als gezin samen kunnen lachen.”
Een ode aan alle ouders
Astrids verhaal is herkenbaar voor zoveel ouders: de liefde voor je kinderen, de uitdagingen van het ouderschap, de gebroken nachten en het zoeken naar balans. Maar bovenal laat ze zien dat het oké is om eerlijk te zijn over hoe zwaar het soms kan zijn – en hoe belangrijk het is om die momenten te delen.
Met haar openhartige verhalen biedt Astrid niet alleen een inkijkje in haar eigen leven, maar geeft ze ook een boodschap aan alle andere ouders: je bent niet alleen. En misschien is dat wel het mooiste wat ze kan meegeven.
Pietje Paniek terug in Het Sinterklaasjournaal: kijkers juichen om rentree van Jochem Myjer
De decembermaand is officieel begonnen: Het Sinterklaasjournaal is weer van start gegaan. De eerste aflevering, die maandagavond werd uitgezonden, bracht meteen twee opvallende momenten. Niet alleen was presentatrice Merel Westrik opnieuw te zien als de vaste nieuwslezer, ook maakte Pietje Paniek — gespeeld door cabaretier Jochem Myjer — een verrassende comeback. En die terugkeer zorgde op sociale media direct voor een golf van enthousiasme.
Een vertrouwde start met een vleugje nostalgie
Het Sinterklaasjournaal is al jarenlang een vaste waarde in de aanloop naar pakjesavond. Voor kinderen is het dé bron van nieuws over de Goedheiligman, zijn Pieten en de spannende voorbereidingen voor 5 december.
Ook dit jaar wordt het programma gepresenteerd door Merel Westrik, die de rol van Dieuwertje Blok — jarenlang hét gezicht van het Sinterklaasjournaal — met verve overneemt. Westrik straalt rust en warmte uit, precies wat jonge kijkers nodig hebben tijdens deze feestelijke tijd van het jaar. Toch blijft de naam Dieuwertje Blok met liefde genoemd worden door kijkers, die haar als een icoon van het programma beschouwen.
“Merel doet het geweldig,” schrijft een kijker op X, “maar Dieuwertje blijft voor altijd onze Sinterklaaspresentatrice.”
De terugkeer van Pietje Paniek
De grootste verrassing van de avond kwam echter niet van de presentator, maar van een oude bekende. Pietje Paniek, gespeeld door Jochem Myjer, is na tien jaar afwezigheid teruggekeerd in het programma.
De cabaretier was tussen 2009 en 2015 een van de meest geliefde karakters van het Sinterklaasjournaal. Zijn energieke, chaotische optreden maakte hem razend populair bij kinderen én ouders. Na 2015 besloot Myjer te stoppen, vooral vanwege de toenemende publieke discussie rondom het Sinterklaasfeest en de veiligheidsmaatregelen die het programma moest nemen.
In een eerder interview in College Tour vertelde hij daarover:
“Links van je stond een Piet, maar dat bleek een beveiliger te zijn, en rechts ook. Dan denk je alleen maar: als er maar niks gebeurt. Op een gegeven moment verdwijnt dan de lol.”
Die periode ligt inmiddels ver achter hem, en zijn herintrede voelt voor veel kijkers als een warm weerzien.
Chaos op de stoomboot
In de eerste aflevering van het nieuwe seizoen zien we Pietje Paniek opnieuw in zijn vertrouwde rol van goedbedoelende, maar ietwat onhandige hulp van Sinterklaas. Zijn naam zegt het al: waar hij verschijnt, is er altijd wel iets misgegaan — of op het punt van misgaan.
Tijdens de uitzending zorgde hij voor een verstoorde videoverbinding tussen de stoomboot en de studio van Merel Westrik. “We horen u niet, Pietje!” klonk het lachend vanuit de presentatrice, terwijl Pietje driftig met kabels stond te zwaaien. Het leverde meteen de nodige humor op en zette de toon voor wat beloofd een levendig seizoen te worden.
Kijkers gaan los op sociale media
De terugkeer van Pietje Paniek bleef niet onopgemerkt. Binnen enkele minuten na de uitzending stroomden op X (voorheen Twitter) de reacties binnen van enthousiaste kijkers.
“PIETJE PANIEK IS TERUG!!! Oh yes. Dit wordt chaos 😆,” schreef gebruiker Anouk vol vreugde.
“Coalitie of geen coalitie… het maakt me niks meer uit — 2025 is officieel gered! Dankzij #PietjePaniek natuurlijk,” grapte een andere kijker.
De hashtag #Sinterklaasjournaal stond diezelfde avond zelfs korte tijd in de trendinglijst. Veel mensen gaven aan blij te zijn dat de makers van het programma durfden te kiezen voor herkenbaarheid en nostalgie.
“Wat een feest om Jochem Myjer weer als Pietje Paniek te zien,” schrijft een ouder. “Onze kinderen lagen dubbel, en wij eigenlijk ook.”
Humor en nostalgie hand in hand
Met de terugkeer van Pietje Paniek slaat het programma een brug tussen jong en oud. Ouders die Myjer vroeger met hun kinderen zagen optreden, kijken nu met een nieuwe generatie mee. En de humor blijkt nog steeds te werken.
Volgens veel kijkers brengt Myjer precies de juiste energie: vrolijk, chaotisch en toch lief. Zijn over-the-top paniekmomenten zijn een knipoog naar de klassieke jaren van het Sinterklaasjournaal, waarin fantasie en luchtigheid centraal stonden.
Merel Westrik als stabiele factor
Naast de herintrede van Pietje Paniek, krijgt ook Merel Westrik veel lof voor haar rol. Ze weet de magie van het programma te behouden, zonder te proberen Dieuwertje Blok te evenaren.
“Merel is rustig, vriendelijk en oprecht enthousiast,” schrijft een kijker. “Je merkt dat ze kinderen echt wil meenemen in het verhaal, niet alleen presenteren.”
Door haar journalistieke achtergrond weet Westrik bovendien een vleugje actualiteit te brengen, zonder de speelsheid van het programma te verliezen.
Discussie over maatschappelijke thema’s
Toch bleef de aflevering niet helemaal vrij van kritiek. Zoals elk jaar besteedt het Sinterklaasjournaal ook aandacht aan actuele thema’s, vaak op een luchtige manier verpakt in het verhaal. Dit keer kwamen onderwerpen voorbij als defensie, woningnood en maatschappelijke verantwoordelijkheid — iets waar sommige kijkers moeite mee hadden.
“Moet het nou echt weer over kazernes en soldaten gaan?” schrijft iemand op X. “Kan het niet gewoon eens lekker luchtig blijven voor kinderen?”
Een andere kijker noemt het “een beetje goedkoop scoren” om maatschappelijke thema’s te verwerken in een kinderprogramma.
Toch zijn er ook velen die het juist waarderen dat de makers van het Sinterklaasjournaal actuele thema’s niet uit de weg gaan. “Kinderen leven ook in deze wereld,” reageert iemand. “Ze mogen best leren dat er meer speelt dan alleen cadeautjes.”
Het geheim van het succes
Wat de meningen ook zijn, Het Sinterklaasjournaal blijft een kijkcijferkanon. Het is inmiddels uitgegroeid tot een jaarlijkse traditie die miljoenen Nederlanders samenbrengt. Elk jaar weet het programma de balans te vinden tussen humor, spanning en actualiteit.
En met de terugkeer van Pietje Paniek lijkt de magie van de begintijd weer even terug. Voor veel kijkers voelt het alsof een stukje kindertijd herleeft — een herinnering aan de tijd dat het Sinterklaasfeest nog simpelweg draaide om vrolijke spanning en lekkers in de schoen.
De magie van herkenning
In een tijd waarin kindertelevisie steeds sneller verandert, biedt het Sinterklaasjournaal juist herkenning en continuïteit. De vaste elementen — de aankomst van de boot, de hectiek in het Pietenhuis, en natuurlijk het Sinterklaasjournaal zelf — zorgen voor een gevoel van rust en traditie.
De terugkeer van Pietje Paniek versterkt dat gevoel nog eens extra. Zijn typische “oeps”-momenten, snelle praatjes en ontwapenende paniek brengen precies de speelsheid terug waar veel kijkers naar verlangden.
“Pietje Paniek hoort bij het Sinterklaasjournaal zoals pepernoten bij de intocht,” schrijft een fan. “Zonder hem is het gewoon niet compleet.”
Conclusie: 2025 is gered
Met de eerste aflevering van het nieuwe seizoen heeft het Sinterklaasjournaal de toon gezet voor de komende weken. De terugkeer van Jochem Myjer als Pietje Paniek zorgt voor een vrolijke dosis nostalgie, terwijl Merel Westrik het geheel met charme en rust bij elkaar houdt.
Hoewel sommige kijkers de maatschappelijke knipoogjes iets te serieus vonden, is de algehele sfeer er één van warmte en enthousiasme. En laten we eerlijk zijn: als zelfs volwassen kijkers uitroepen dat “2025 gered is”, dan weet je dat de Sint weer goed is aangekomen.