Actueel
Martijn Krabbé heeft uitgezaaide longkanker: ‘Zal niet meer beter worden’
Martijn Krabbé deelt openhartig over zijn strijd tegen kanker
In maart 2024 deelde Martijn Krabbé (56) voor het eerst het ingrijpende nieuws over zijn gezondheid: de geliefde presentator van tal van Nederlandse televisieprogramma’s heeft kanker. Sindsdien stapte hij uit de spotlights om zich volledig op zijn behandeling te richten. In een exclusief interview met LINDA., vergezeld door zijn dochter Michelle (20), vertelt Martijn voor het eerst openhartig over zijn diagnose, zijn leven sinds de onthulling en de onzekere toekomst die hem te wachten staat.
Een onverwachte diagnose
Eind januari 2024 ging Martijn samen met zijn vrouw Deborah op vakantie naar Thailand, hopend op rust na een periode van aanhoudende hoofdpijn die hij toeschreef aan zijn drukke werkleven. Tijdens hun verblijf sloeg het noodlot echter toe: Martijn verloor plotseling zijn spraak. In het ziekenhuis kreeg hij een verpletterende diagnose. De hersenbloeding, die aanvankelijk als een op zichzelf staand incident leek, werd veroorzaakt door een uitzaaiing van longkanker.
Toen Martijn eenmaal terug was in Nederland, werd het definitieve verdict uitgesproken: uitgezaaide longkanker in een vergevorderd stadium. “Het was alsof de grond onder mijn voeten vandaan werd geslagen,” vertelt hij. “Van de ene op de andere dag veranderde alles.”
Het gevecht tegen de ziekte
Na de diagnose begon Martijn aan een intensieve behandeling. Bestraling richtte zich op de hersentumor, die zich gelukkig op één plek bevond. Dankzij deze gerichte aanpak wist Martijn de eerste, cruciale maanden na de diagnose door te komen. Zijn arts gaf hem toen vijftig procent kans om die periode te overleven. “Het voelt als een wonder dat ik hier nu zit,” zegt hij.
Naast bestraling ondergaat Martijn immunotherapie, die tot nu toe aanslaat. Hoewel de kanker in zijn rechterlong niet meer te genezen is, blijven nieuwe uitzaaiingen voorlopig uit. “Er zijn zelfs enkele plekjes verdwenen,” vertelt hij hoopvol. Toch blijft de realiteit hard: “Het is jammer dat genezing niet mogelijk is, maar ik ben dankbaar voor de tijd die ik nog heb.”
Een veranderd perspectief op het leven
De ziekte heeft Martijn’s kijk op het leven compleet veranderd. Waar hij vroeger vaak in beslag werd genomen door zijn drukke werkleven, geniet hij nu intens van de kleine dingen. “Ik waardeer de momenten met mijn vrouw en kinderen meer dan ooit. Het leven voelt nu zoals het altijd had moeten zijn.”
Martijn’s gezin speelt een centrale rol in zijn veerkracht. In zijn Instagram-post, waarin hij zijn ziekte voor het eerst publiekelijk bekendmaakte, bedankt hij zijn kinderen Achilles, Jasmijn, Michelle en Bickel. Maar bovenal richt hij zich tot zijn vrouw Deborah: “Je bent de liefde van mijn leven. In voor- en tegenspoed, altijd moedig voorwaarts.”
De zware beginperiode
De eerste maanden na zijn diagnose waren zwaar, fysiek en mentaal. Martijn moest dexamethason slikken, een sterk medicijn dat bijwerkingen met zich meebracht, zoals spierzwakte en gewichtstoename. Het verstoorde zijn nachtritme en bracht verwarring met zich mee. “Ik was chagrijnig en voelde me niet meer mezelf,” geeft hij toe.
Toch wist hij zich met hulp van zijn gezin en medisch team door die periode heen te slaan. Inmiddels krijgt hij elke zes weken te horen of de immunotherapie nog steeds effectief is. “Mocht het niet meer werken, dan is chemotherapie de volgende stap,” legt hij uit. “Daarna komt morfine om de pijn te verlichten. Als ik geluk heb, rek ik het misschien tot vijf jaar. Maar dat weet je nooit zeker.”
Openheid over zijn ziekte
Hoewel Martijn in eerste instantie zijn ziekte geheim wilde houden, koos hij er uiteindelijk voor om zijn verhaal te delen. “Het voelde niet prettig als mensen zouden speculeren over mijn levensverwachting,” legt hij uit. Nu voelt hij dat zijn gezin en hijzelf mentaal sterk genoeg zijn om open te zijn over zijn situatie.
In gesprek met LINDA. benadrukt Martijn dat hij ondanks alles een fantastisch leven heeft gehad. “Het was geweldig, en ik ben er tevreden mee. Ik vind het wel prima zo.” Maar één gedachte blijft hem kwellen: het schuldgevoel tegenover zijn kinderen. “Ik voel me schuldig dat ik hen moet achterlaten. Dat is het moeilijkste van alles.”
Hoop en dankbaarheid
Martijn’s verhaal is niet alleen een getuigenis van verlies, maar ook van veerkracht en dankbaarheid. Hij benadrukt hoe belangrijk zijn familie en vrienden zijn in deze moeilijke tijd. Zijn dochter Michelle, die naast hem zit tijdens het interview, speelt een belangrijke rol in het geven van kracht.
Hoewel Martijn weet dat zijn tijd beperkt is, kiest hij ervoor om te focussen op de mooie momenten die hem nog resten. “Elke dag die ik heb, is een geschenk,” zegt hij. Hij hoopt dat zijn verhaal anderen inspireert om meer te genieten van de kleine dingen in het leven en te koesteren wat echt belangrijk is.
De weg vooruit
De toekomst blijft onzeker, maar Martijn heeft zich erbij neergelegd. “Ik heb een geweldig leven gehad en ben dankbaar voor alles wat ik heb mogen meemaken.” Voor nu blijft hij zich richten op zijn behandeling, zijn gezin en de momenten van geluk die hij nog kan meemaken.
Hij eindigt het interview met een krachtige boodschap: “Waar ik het meest op hoop als het zover is, is dat mijn naasten me in vrede kunnen laten gaan. Dat is het enige dat ik echt wil.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Martijn’s verhaal laat zien hoe belangrijk het is om veerkracht te tonen, zelfs in de moeilijkste omstandigheden. Het is een herinnering aan de waarde van liefde, familie en het vermogen om betekenis te vinden in het leven, ongeacht wat het lot brengt.
Wat een sneu klote nieuws over Martijn Krabbé. Die man is eigenlijk gedurende mijn hele leven een soort factor van gezelligheid op de tv geweest.
— RomeoVictorDeltaGolf (@RVDG01) January 15, 2025
Ierse gemeenschap in spanning: zorgvuldige z0ektocht naar antwoorden rond Daniel Aruebose
De inwoners van Donabate, een rustige plaats in County Dublin, volgen de laatste weken met ingehouden adem het nieuws over het onderzoek naar Daniel Aruebose. Bij werkzaamheden op een afgelegen locatie werden onlangs menselijke r*sten aangetroffen die mogelijk verband houden met de jongen, die al langere tijd niet meer in de omgeving werd gezien.
De vondst markeert een nieuw hoofdstuk in een zaak die jarenlang vragen opriep binnen de gemeenschap. Onderzoekers en lokale autoriteiten benadrukken dat elk detail uiterst zorgvuldig wordt behandeld, met respect voor zowel de feiten als de emoties van de betrokken families.
Laatste keer gezien in Gallery Apartments
Daniel woonde in zijn jonge jaren in de Gallery Apartments in Donabate, een buurt die bekendstaat om haar gemoedelijke sfeer en hechte gemeenschap. Buurtbewoners herinneren zich hem als een levendig en nieuwsgierig kind dat vaak buiten speelde en vrolijk contact zocht met andere kinderen in de straat.
Zijn plotselinge afwezigheid liet een leegte achter. Verschillende bewoners gaven later aan dat ze zich bleven afvragen wat er met hem was gebeurd. Zijn naam bleef daardoor aanwezig in de lokale gesprekken en in berichten in de media.
Signaal van Tusla leidt tot onderzoek
De recente ontwikkelingen kwamen op gang nadat Tusla, de Ierse overheidsinstantie voor kinderen en gezinnen, tijdens een administratieve controle onduidelijkheden ontdekte. Op 29 augustus werden de bevindingen gedeeld met de p0litie en andere instanties, waarna het officiële onderzoek direct werd opgestart.
Dat leidde tot een intensieve samenwerking tussen forensische teams, rechercheurs en lokale hulpdiensten. De gemeenschap toonde zich betrokken: buurtbewoners gaven tips door en lokale media riepen mensen op om relevante informatie te delen.
Doorbraak: vondst van resten
Op 17 september 2025 bevestigden de autoriteiten dat er menselijke resten waren gevonden die mogelijk aan Daniel gelinkt kunnen worden. Deze vondst leidde tot een grootschalig forensisch traject waarin DNA-onderzoek een sleutelrol speelt.
Door DNA te combineren met tandheelkundige gegevens en historische dossiers hopen de experts snel en betrouwbaar uitsluitsel te geven over de identiteit. Alle stappen worden gecontroleerd door meerdere deskundigen om fouten uit te sluiten en transparantie te waarborgen.
Zorgvuldige aanpak door deskundigen
De betrokken onderzoekers hebben laten weten dat de werkzaamheden met de grootst mogelijke nauwkeurigheid verlopen. Elk aangetroffen materiaal wordt geregistreerd en veilig opgeslagen.
Een plaatselijke lijkschouwer begeleidt het traject om te garanderen dat alle procedures professioneel en respectvol worden uitgevoerd. Forensische specialisten en psychologen werken daarbij nauw samen: de laatsten om nabestaanden en betrokkenen te ondersteunen bij het verwerken van het nieuws.
De rol van Tusla in eerdere jaren
Uit de eerste interne rapporten blijkt dat Tusla tot 2020 contact had met Daniels familie. Destijds werd gekeken hoe het gezin het beste begeleid kon worden in de opvoeding en ontwikkeling van het jonge kind.
Na dat jaar werden er geen nieuwe meldingen of afspraken vastgelegd, waardoor de situatie uit beeld raakte. Volgens Tusla wordt nu onderzocht hoe het mogelijk is dat er daarna geen signalen meer zijn opgepikt. De instantie geeft aan dat langdurig en consequent contact met gezinnen cruciaal is om mogelijke risico’s tijdig te signaleren.
Verschillende verklaringen bemoeilijken traject
Tijdens de gesprekken met bekenden en omwonenden kwamen uiteenlopende verklaringen naar voren. Sommigen beweerden dat Daniel door gezondheidsproblemen minder zichtbaar was geworden, terwijl anderen aangaven dat hij mogelijk elders onderdak had gevonden.
Deze uiteenlopende verhalen maakten het onderzoek complexer. De autoriteiten benadrukken dat alle verklaringen serieus worden onderzocht en zorgvuldig worden afgezet tegen feitelijke gegevens.
Samenwerking en menselijke maat
Een belangrijk kenmerk van dit traject is de combinatie van technische precisie en menselijke betrokkenheid. Naast het verzamelen van bewijsmateriaal is er veel aandacht voor de emoties van de familie en de buurt.
Lokale hulporganisaties bieden gesprekken en steunprogramma’s aan voor mensen die door het nieuws worden geraakt. Bereavement Ireland, een organisatie gespecialiseerd in rouw- en verliesbegeleiding, is hierbij nauw betrokken.
Reactie van Tusla: welzijn kinderen centraal
In een officiële verklaring benadrukte Tusla dat het welzijn van kinderen altijd vooropstaat in hun werk. Ze beloofden de opsporings- en forensische teams blijvend te ondersteunen, zowel met expertise als met praktische middelen.
Daarnaast hebben ze toegezegd de gemeenschap niet alleen tijdens maar ook ná het onderzoek te blijven begeleiden. Er komen programma’s voor families die behoefte hebben aan langdurige ondersteuning.
Nationale evaluatie door onafhankelijk panel
Omdat Daniel in het verleden bij Tusla bekend was, heeft de Ierse overheid opdracht gegeven voor een nationale evaluatie. Het National Review Panel, een onafhankelijk toezichthouder, onderzoekt de volledige gang van zaken: van de communicatie met de familie tot het opvolgen van signalen.
Het doel van deze evaluatie is om lessen te trekken die kunnen bijdragen aan betere bescherming van kinderen in de toekomst. De bevindingen zullen later worden overhandigd aan de verantwoordelijke minister voor verdere beleidsverbetering.
Gemeenschap toont saamhorigheid
De gebeurtenissen hebben veel losgemaakt in Donabate. Bewoners steken elkaar een hart onder de riem met bloemen, kaarsen en steunbetuigingen. Lokale scholen en verenigingen organiseren bijeenkomsten om kinderen en ouders de gelegenheid te geven hun zorgen te uiten.
Deze saamhorigheid laat zien hoe één verhaal een hele gemeenschap kan verbinden en hoe belangrijk het is dat mensen zich gehoord en gesteund voelen.
Belang van zorg en respect in gevoelige zaken
Deskundigen wijzen erop dat dergelijke onderzoeken niet alleen gaan over feiten en bewijs, maar ook over vertrouwen. Elke stap die met respect en openheid wordt gezet, kan helpen om de betrokken families en de gemeenschap enigszins tot rust te brengen.
De zaak-Aruebose benadrukt dat bij gevoelige dossiers menselijkheid en professionele nauwkeurigheid hand in hand moeten gaan.
Kernpunten uit het onderzoek
-
Resten gevonden op 17 september 2025, mogelijk gelinkt aan Daniel Aruebose
-
Laatst gezien in Gallery Apartments in Donabate
-
Onderzoek gestart na signaal van Tusla op 29 augustus
-
DNA-onderzoek en tandheelkundige analyse moeten uitsluitsel geven
-
Contact tussen Tusla en familie stopte in 2020
-
Nationale evaluatie door National Review Panel loopt
-
Lokale gemeenschap krijgt emotionele en praktische steun
-
Samenwerking tussen p0litie, forensische experts en hulporganisaties centraal
Slotbeschouwing
Het onderzoek in Ierland rond Daniel Aruebose is voor velen een pijnlijke en ingrijpende zaak. Toch biedt het de hoop dat er eindelijk duidelijkheid komt voor iedereen die jarenlang met vragen leefde.
De combinatie van forensische precisie, samenwerking tussen instanties en aandacht voor menselijkheid laat zien dat zelfs in moeilijke omstandigheden gezocht wordt naar rechtvaardigheid én zorg voor de betrokkenen.