Connect with us

Actueel

Martijn Krabbé heeft uitgezaaide longkanker: ‘Zal niet meer beter worden’

Avatar foto

Published

11 maanden ago

on

Martijn Krabbé deelt openhartig over zijn strijd tegen kanker

In maart 2024 deelde Martijn Krabbé (56) voor het eerst het ingrijpende nieuws over zijn gezondheid: de geliefde presentator van tal van Nederlandse televisieprogramma’s heeft kanker. Sindsdien stapte hij uit de spotlights om zich volledig op zijn behandeling te richten. In een exclusief interview met LINDA., vergezeld door zijn dochter Michelle (20), vertelt Martijn voor het eerst openhartig over zijn diagnose, zijn leven sinds de onthulling en de onzekere toekomst die hem te wachten staat.

Een onverwachte diagnose

Eind januari 2024 ging Martijn samen met zijn vrouw Deborah op vakantie naar Thailand, hopend op rust na een periode van aanhoudende hoofdpijn die hij toeschreef aan zijn drukke werkleven. Tijdens hun verblijf sloeg het noodlot echter toe: Martijn verloor plotseling zijn spraak. In het ziekenhuis kreeg hij een verpletterende diagnose. De hersenbloeding, die aanvankelijk als een op zichzelf staand incident leek, werd veroorzaakt door een uitzaaiing van longkanker.

Toen Martijn eenmaal terug was in Nederland, werd het definitieve verdict uitgesproken: uitgezaaide longkanker in een vergevorderd stadium. “Het was alsof de grond onder mijn voeten vandaan werd geslagen,” vertelt hij. “Van de ene op de andere dag veranderde alles.”

Het gevecht tegen de ziekte

Na de diagnose begon Martijn aan een intensieve behandeling. Bestraling richtte zich op de hersentumor, die zich gelukkig op één plek bevond. Dankzij deze gerichte aanpak wist Martijn de eerste, cruciale maanden na de diagnose door te komen. Zijn arts gaf hem toen vijftig procent kans om die periode te overleven. “Het voelt als een wonder dat ik hier nu zit,” zegt hij.

Naast bestraling ondergaat Martijn immunotherapie, die tot nu toe aanslaat. Hoewel de kanker in zijn rechterlong niet meer te genezen is, blijven nieuwe uitzaaiingen voorlopig uit. “Er zijn zelfs enkele plekjes verdwenen,” vertelt hij hoopvol. Toch blijft de realiteit hard: “Het is jammer dat genezing niet mogelijk is, maar ik ben dankbaar voor de tijd die ik nog heb.”

Een veranderd perspectief op het leven

De ziekte heeft Martijn’s kijk op het leven compleet veranderd. Waar hij vroeger vaak in beslag werd genomen door zijn drukke werkleven, geniet hij nu intens van de kleine dingen. “Ik waardeer de momenten met mijn vrouw en kinderen meer dan ooit. Het leven voelt nu zoals het altijd had moeten zijn.”

Martijn’s gezin speelt een centrale rol in zijn veerkracht. In zijn Instagram-post, waarin hij zijn ziekte voor het eerst publiekelijk bekendmaakte, bedankt hij zijn kinderen Achilles, Jasmijn, Michelle en Bickel. Maar bovenal richt hij zich tot zijn vrouw Deborah: “Je bent de liefde van mijn leven. In voor- en tegenspoed, altijd moedig voorwaarts.”

De zware beginperiode

De eerste maanden na zijn diagnose waren zwaar, fysiek en mentaal. Martijn moest dexamethason slikken, een sterk medicijn dat bijwerkingen met zich meebracht, zoals spierzwakte en gewichtstoename. Het verstoorde zijn nachtritme en bracht verwarring met zich mee. “Ik was chagrijnig en voelde me niet meer mezelf,” geeft hij toe.

Toch wist hij zich met hulp van zijn gezin en medisch team door die periode heen te slaan. Inmiddels krijgt hij elke zes weken te horen of de immunotherapie nog steeds effectief is. “Mocht het niet meer werken, dan is chemotherapie de volgende stap,” legt hij uit. “Daarna komt morfine om de pijn te verlichten. Als ik geluk heb, rek ik het misschien tot vijf jaar. Maar dat weet je nooit zeker.”

Openheid over zijn ziekte

Hoewel Martijn in eerste instantie zijn ziekte geheim wilde houden, koos hij er uiteindelijk voor om zijn verhaal te delen. “Het voelde niet prettig als mensen zouden speculeren over mijn levensverwachting,” legt hij uit. Nu voelt hij dat zijn gezin en hijzelf mentaal sterk genoeg zijn om open te zijn over zijn situatie.

In gesprek met LINDA. benadrukt Martijn dat hij ondanks alles een fantastisch leven heeft gehad. “Het was geweldig, en ik ben er tevreden mee. Ik vind het wel prima zo.” Maar één gedachte blijft hem kwellen: het schuldgevoel tegenover zijn kinderen. “Ik voel me schuldig dat ik hen moet achterlaten. Dat is het moeilijkste van alles.”

Hoop en dankbaarheid

Martijn’s verhaal is niet alleen een getuigenis van verlies, maar ook van veerkracht en dankbaarheid. Hij benadrukt hoe belangrijk zijn familie en vrienden zijn in deze moeilijke tijd. Zijn dochter Michelle, die naast hem zit tijdens het interview, speelt een belangrijke rol in het geven van kracht.

Hoewel Martijn weet dat zijn tijd beperkt is, kiest hij ervoor om te focussen op de mooie momenten die hem nog resten. “Elke dag die ik heb, is een geschenk,” zegt hij. Hij hoopt dat zijn verhaal anderen inspireert om meer te genieten van de kleine dingen in het leven en te koesteren wat echt belangrijk is.

De weg vooruit

De toekomst blijft onzeker, maar Martijn heeft zich erbij neergelegd. “Ik heb een geweldig leven gehad en ben dankbaar voor alles wat ik heb mogen meemaken.” Voor nu blijft hij zich richten op zijn behandeling, zijn gezin en de momenten van geluk die hij nog kan meemaken.

Hij eindigt het interview met een krachtige boodschap: “Waar ik het meest op hoop als het zover is, is dat mijn naasten me in vrede kunnen laten gaan. Dat is het enige dat ik echt wil.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Martijn Krabbé (@martijn_krabbe)

Martijn’s verhaal laat zien hoe belangrijk het is om veerkracht te tonen, zelfs in de moeilijkste omstandigheden. Het is een herinnering aan de waarde van liefde, familie en het vermogen om betekenis te vinden in het leven, ongeacht wat het lot brengt.

Related Topics:

Actueel

Enorm grote zorgen om Sam Bettens

Avatar foto

Published

11 uur ago

on

november 29, 2025

By

Sam Bettens bezorgd over mensenrechten in de VS: “Wat als jonge mensen dit normaal gaan vinden?”

De Verenigde Staten maken momenteel een periode door waarin mensenrechten voor minderheidsgroepen onder druk staan. Die ontwikkeling baart velen zorgen – ook Sam Bettens, de Belgische zanger die al jarenlang in de VS woont. Hoewel hij persoonlijk nog weinig directe gevolgen ervaart, ziet hij de politieke koers in het land met lede ogen aan. Vooral de gevolgen voor jongeren en kwetsbare groepen houden hem bezig.

Tijdens een openhartig interview in het radioprogramma Spijkers met Koppen op NPO Radio 2 sprak Bettens zich uit over zijn groeiende ongerustheid. Als transman voelt hij zich nauw betrokken bij de recente ontwikkelingen, waarbij vooral de retoriek vanuit de politiek hem raakt.

Nieuwe realiteit sinds politieke machtswisseling

De aanleiding voor zijn zorgen is de koers die de Amerikaanse overheid sinds de verkiezingen is ingeslagen. Sinds het aantreden van een nieuwe president zijn er maatregelen genomen die de rechten van transgender personen beperken. Dat gaat van wetgeving tot publieke uitspraken, die volgens Bettens een klimaat creëren waarin uitsluiting en onbegrip worden genormaliseerd.

Een van de maatregelen die tot veel ophef heeft geleid, is het besluit om transpersonen uit te sluiten van het Amerikaanse leger. Ook zijn er voorstellen gedaan om trans vrouwen onder te brengen in mannengevangenissen, en om transgender sporters te weren van internationale sportevenementen, waaronder de Olympische Spelen. Volgens critici gaat het hier niet alleen om beleidskeuzes, maar om een bredere boodschap: deze mensen zouden er volgens de politiek “niet mogen zijn”.

Voor Sam Bettens, die zich jarenlang heeft ingezet voor meer begrip en acceptatie rondom genderidentiteit, voelt dit als een forse stap terug. “Ik ben er niet immuun voor,” zegt hij in het interview. “Het raakt me, ook al had ik niet verwacht dat het me zó zwaar zou vallen.”

Wonen in een progressieve staat

Sam Bettens woont in Californië, een staat die bekendstaat om haar vooruitstrevende wetgeving en tolerante klimaat. Daardoor merkt hij in het dagelijks leven voorlopig nog weinig van de politieke maatregelen die op federaal niveau worden doorgevoerd. Toch neemt dat zijn bezorgdheid niet weg. Integendeel – hij vreest vooral voor mensen in minder veilige staten, waar de nieuwe koers sneller en harder gevoeld wordt.

“Persoonlijk voel ik me nog beschermd. Maar ik ben vooral bang voor jonge mensen, en voor transpersonen die in conservatievere staten wonen,” vertelt hij. “Wat doet het met hen als de hoogste politieke leider openlijk zegt dat ze er niet mogen zijn?”

De kracht – en het gevaar – van woorden

Voor Bettens is het niet alleen de wetgeving die zorgwekkend is, maar ook de toon waarop over LGBTQ+-personen wordt gesproken. Hij benoemt expliciet de impact van taal en het voorbeeld dat leiders stellen. “Woorden hebben kracht,” zegt hij. “Als jonge mensen horen dat de president zegt dat transpersonen niet mogen meedoen of bestaan, dan kan dat hun beeld van normaal gedrag compleet veranderen.”

Die taalgebruik kan volgens hem leiden tot onverdraagzaamheid en zelfs tot discriminatie op straat, in scholen en op de werkvloer. “Als iemand met zo’n invloed dingen zegt die uitsluiten of ontkennen, dan krijgen anderen het idee dat zij dat ook mogen doen. En dan wordt het gevaarlijk.”

Een stem van ervaring

Sam Bettens heeft zelf een lange weg afgelegd in zijn persoonlijke zoektocht naar identiteit en aanvaarding. Zijn coming-out als transman in 2019 maakte veel los, zowel in België als internationaal. Sindsdien gebruikt hij zijn bekendheid om zich uit te spreken over thema’s als gelijkheid, respect en mentale gezondheid.

Juist vanwege die achtergrond komt het huidige politieke klimaat harder binnen. “Ik heb geleerd mezelf te aanvaarden. Maar nu hoor ik opnieuw dat ik volgens sommigen niet besta. En dat komt aan. Meer dan ik dacht.”

Zijn openheid is voor veel mensen een bron van herkenning en steun. Toch benadrukt hij dat hij vooral spreekt vanuit zijn bezorgdheid voor anderen. “Ik red me wel. Maar ik denk aan al die jongeren die nog middenin hun worsteling zitten. Zij hebben een veilige omgeving nodig – en dat dreigt nu af te brokkelen.”

Hoop en verbinding blijven nodig

Ondanks de zorgen blijft Bettens geloven in de kracht van verbondenheid en het belang van blijven spreken. In het interview roept hij op tot dialoog, tot empathie en tot het erkennen van ieders bestaansrecht. “Wat we nodig hebben, is een samenleving waarin je mag zijn wie je bent. Waar jongeren niet hoeven te twijfelen of hun gevoel er mag zijn.”

Daarvoor is volgens hem niet alleen politiek leiderschap nodig, maar ook moed van gewone mensen. “We moeten blijven opkomen voor elkaar. Dat begint in de klas, op de werkvloer, aan de keukentafel. Daar kunnen we het verschil maken.”

Tot slot

De woorden van Sam Bettens zijn geen politiek manifest, maar een persoonlijke reflectie op een veranderend klimaat. Zijn boodschap is helder: wees waakzaam, wees empathisch en wees een veilige haven voor wie het nodig heeft. Want wat vandaag gezegd wordt door een leider, kan morgen invloed hebben op het leven van een kind dat zoekt naar wie het is.

In een wereld die snel verandert, en waar debatten vaak fel en gepolariseerd zijn, blijft zijn stem een warme, menselijke herinnering aan wat echt telt: erkenning, veiligheid en de vrijheid om jezelf te zijn.

Continue Reading